Waarom ik mag en kan geloven in de Kerk (3/8)


“Meer houden van de Kerk: in de leer bij Ignatius van Loyola en Lucifer.” Hier volgen enkele uittreksels. 3/8

Van kindsbeen af heb ik elke week het credo opgezegd:  Ik geloof in de ene, heilige, katholieke en apostolische Kerk. Geleidelijk aan ben ik beginnen snappen wat dit eigenlijk wil zeggen. Het Latijnse woord voor geloof is fides. Fides betekent, naast geloof, ook vertrouwen. Welnu, ik stel vast dat ik meer en meer verlang mij toe te vertrouwen aan de Kerk. 

De Kerk, zo leert ons Lumen Gentium van VC II, is in de eerste plaats een mysterie dat, over tijd en ruimte heen, Christus aanwezig brengt in onze wereld.  Lumen Gentium noemt de Kerk daarom ook uitdrukkelijk sacrament. Van dat sacramentele mysterie maakt deel uit de zichtbare, hiërarchische Kerk. Maar, gelukkig maar, is onze Kerk veel meer dan wat je er hier en nu van kan zien.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)