Hoe omgaan met de aantrekkingskracht van het kwaad (6/8)
In het najaar van 2016 hield ik in het kader
van “Bruisende Kerk”, een congres voor jonge katholieken in Gouda, een inleiding
met als titel: “Meer houden van de Kerk: in de leer bij Ignatius van Loyola en
Lucifer.” Hier volgen enkele uittreksels.
6/8
De
uitnodiging om prioriteit te geven aan de dankbaarheid tav de Kerk betekent
niet dat je de problemen en ook de zondigheid van de Kerk onder de mat zou
moeten vegen. Welintegendeel. Hoe meer je van de Kerk leert houden, hoe
gevoeliger je wordt voor haar gebreken. Wie echt loyaal is kan heel kritisch
zijn. Maar kritiek die wordt ingegeven door liefde is heel anders dan kritiek
die wordt ingegeven door ergernis of boosheid. Dergelijke kritiek is bijna per
definitie opbouwend en zal daarom veel meer effect hebben.
-->
Deze
voorkeursoptie voor de dankbaarheid is een bewuste spirituele keuze. De
ervaring leert immers dat wij bij het reflecteren spontaan eerder aandacht
geven aan het negatieve, en dus aan de afwezigheid van God. Het kwade oefent nu
eenmaal een aantrekkingskracht op ons uit. Voor we het weten dreigen we
daardoor gewoon over het hoofd te zien dat God wel degelijk aan het werk is in
onze parochie, in ons diaconaal team, in onze bisschop, of gewoon in onszelf.
En het is zoveel zinvoller om te werken met en voor God, dan te strijden tegen
het kwaad.
.jpg)
Reacties