Leven met iemand in je buik



Wie of wat draag jij met je mee?

Ben je er dankbaar om? Of net niet? Kan je eraan wennen? Wil je er aan wennen?

Hoe ga je ermee om?  Wat helpt of wat maakt het net zo moeilijk?


Is het een bron van vreugde of eerder van verdriet en ergernis?



Reacties

Anoniem zei…
Ik vind de metafoor schitterend maar het plotse vertrek van het mannetje in haar buik zonder duiding is minder geslaagd.
Ik voel mij soms "zwanger"door het leven van Christus,God in mij.
Zwanger maar ook onzwanger want Hij is leven van mijn leven.
Ook al is er een plots vertrek,dan is dit voorbereiding op iets anders.
Ook al lijkt Hij vertrokken,Hij is en blijft er steeds.
Ingrid Hoet.

Meest gelezen

Bestel nú (tot 5 september) een gesigneerd exemplaar van het nieuwe boek van Nikolaas Sintobin sj, met een klein extraatje

Wat vraagt God van jou? Hoe kom je daar achter? De geniale suggestie van Ignatius van Loyola - Videogesprek met Nikolaas Sintobin sj

Durven vertrouwen op wat komt: een serie van Nikolaas Sintobin sj over vertrouwen (1/6)

Pierre Teilhard de Chardin sj over de traagheid van God - citaat

Waarom sommige verdraagzaamheid helemaal geen verdraagzaamheid is

Houdt Jezus eigenlijk wel van Maria? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag

Waarom zou je eigenlijk vertrouwen? (2/6) - Serie van Nikolaas Sintobin sj over vertrouwen

Wat is een exorcisme in de katholieke traditie?