We zijn allen geroepen tot heiligheid ... Hoezo?
Vandaag verschijnt onderstaande overweging op www.gewijderuimte.org
Geloven dat wij allemaal geroepen zijn
heeft diepgaande gevolgen voor ons dagelijks leven. Als je aanvaardt wat
Vaticanum II noemde “de universele roeping tot heiligheid” dan zal dat zelfs de
meest verborgen momenten van je leven bezielen.
De
universele roeping tot heiligheid is een uitnodiging om onszelf te zijn. Het is
ook een uitnodiging ons te herinneren aan de sacramentaliteit van het
dagelijkse leven en ons bewust te worden
van het grote doel dat God heeft
vastgelegd voor ons: heiligheid.
Het
is wat de heiligen begonnen te beseffen, soms heel plots, soms in de loop van
vele jaren, of ze nu geboren waren in de eerste eeuw in Palestina, in de
dertiende eeuw in Frankrijk of in de twintigste eeuw in Amerika. Of ze nu leefden in een rustig slotklooster
in Lisieux, in een eenzame woestijntent in Marokko, of in het grootse pauselijk
paleis in het Vaticaan. Of ze nu werkten met de armsten onder de armen in
Calcutta, met de pestlijders in Rome of met de heidenen in Klein-Azië. Of ze nu
vroeg in hun leven onder een ziekte bezweken, gemarteld werden in de Middeleeuwen
of stierven na een lang en gezond leven.
De
roep naar heiligheid is een uitnodiging tot vriendschap met God. Het is een
oproep die de levens van heiligen omvormde tot een gave aan die Ene wiens
liefde hen in het leven riep.
De
uitnodiging tot heiligheid is een
levenslange roep dichter bij God te komen die niets liever heeft dan ons te
ontmoeten zoals wij zijn en als de heiligen die we bedoeld zijn.
James Martin SJ
Reacties
Voor mij is heiligheid dan vooral inzicht in mijn gebreken,bewust zijn van mijn gebrek aan liefde,en veel ,veel mededogen met hen die ook soms zo liefdeloos zijn.Verbondenheid met allen die net als ik hun gebreken moeten dragen.Ik geloof dat deze soort heiligheid bij mensen iets opentrekt,iets doet oplichten die uiteindelijk tot liefde brengt.
Ingrid Hoet