Waarom ik als internetpastor geen kniebuiging heb gemaakt (1/6)
In het najaar publiceerde ik een artikel in het Tijdschrift
voor geestelijk leven over internetpastoraat. Hier enkele uittreksels (1/6)
Op enkele jaren tijd is de digitale omgeving integraal
deel gaan uitmaken van ons gewone leven. Dit geldt voor informatieverwerving, bankieren
en allerhande aankopen. Ook, en zo mogelijk nog meer, voor communicatie en dus
voor intimiteit en innerlijkheid.
In een gesprek over mijn werk als
internetpastor merkte een jonge belijdende christen - nota bene zelf professioneel
actief in de digitale omgeving - op dat ik dus een kniebuiging had gemaakt ten
aanzien van de moderne drukke samenleving. Ik had mijn antwoord meteen klaar. Neen, deze nieuwe vorm van pastoraat is geen ersatz. In tegendeel.
Ik ben blij en dankbaar dat ik dit als jezuïet kan en mag doen. In nieuwe
tijden dienen nieuwe middelen te worden uitgedacht om mensen te begeleiden in
hun geestelijk leven, ruimer om hen de kans te bieden het Evangelie te
ontdekken en te beleven. Anders hoeft niet beter of slechter te zijn. Het is in
de eerste plaats anders, gewoon omdat de context anders is.
In het christendom staat de dynamiek van de incarnatie centraal.
In deze betekent dit, onder meer, een doorlopende uitnodiging tot inculturatie,
anders gezegd, creativiteit. In onderstaande bijdrage ontwikkel ik enkele
overwegingen aangaande de mogelijkheden en de uitdagingen van de digitale
omgeving voor christenen.
Nikolaas Sintobin sj
Reacties
Ik ben alvast heel erg blij met de digitale verdieping die je biedt en ook dat ik ook digitaal mijn geloof kan belijden.
Dank zij digitale pastors kan de digitale wereld een geestelijke verrijking betekenen voor velen.
DANK JE WEL!!!
Ingrid Hoet