Armoede bestaat. Ook al beseft een kind dat niet steeds


Armoede bestaat.

Kinderen beseffen het niet steeds. Gelukkig maar.

Ze dreigen er wel de prijs voor te betalen.


Reacties

Anoniem zei…
We vinden veel normaal dat er van alles en nog wat te koop is. Gelukkig kan ik nee zeggen als het niet nodig is en ja zeggen als ik denk dat het aanvullend kan zijn. Ik kan heel blij zijn met iets kleins en hoef niet mee te doen met het aanbod. Werkelijke armoede die je eenzaam maakt lijkt me afschuwelijk.Geestelijke armoede kan pijnlijk zijn voor allen en leven met minder financiele middelen kan ieder mens leren. Verschil is er en dat is op zich niet verkeerd. Bij ouders en opvoeders ligt een belangrijke taak rondom weerbaarheid, afgunst , gezonde voeding en buitensporige uitgaven. Samen delen heeft ook veel te zeggen.
20 november 2018 om 14:12
Anoniem zei…
Ik denk nu aan het vluchtelingen kind. Wat beseft deze, het ziet en ervaart en misschien kan deze het voelen van honger en koude benoemen zo ook hetgeen wat hij of zij mist. Volwassenen hebben de hoop In het politieke stelsel en de medemenselijkheid van hier en ginder.
20 november 2018 om 15:37
Anoniem zei…
Wie is armoedig? Op de slippers in de Griekse modder. Dankbaar voor de onzekere toekomst. Dan heb je een moedige geest , een vorm van innerlijke rijkdom dat gezien wordt als veerkracht.
20 november 2018 om 15:46
Een reactie posten

Meest gelezen

Wil je wel echt genezen worden?

Afbeelding
Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was eenIndisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes.
Tegen iemand die in de problemen zat en hem om hulp vroeg, zei de wijze: “Wil je echt genezen worden?” “Waarom zou ik anders bij u komen?” “Je moest eens weten; mensen komen vaak om een heel andere reden.” “O ja? Hoe zit dat dan?” “Ze komen hier dan niet om genezing – dat is te pijnlijk – ze komen om verzachting van de pijn.”
Meer lezen

Graaien protestanten in de katholieke liturgische schattenkamer? (3/4)

Afbeelding
“Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten?” Die vraag werd me onlangs gesteld door een jonge protestantse vrouw. Voor Ignis Webmagazine schreef ik enkele gedachten hierover neer. Je vindt ze hier terug in vier stukjes. (3/4)
Een ander verschilpunt betreft de liturgie. In het bijzonder evangelische protestanten kunnen gepassioneerd liturgie bedrijven. Ik ken gemeentes waar men elke week een nieuwe dienst uitvindt. Het mag lang duren en de, voor katholieken, eindeloze preek wordt aandachtig beluisterd. 
Katholieken gaan voor kort en altijd hetzelfde. De eucharistie is wereldwijd hetzelfde ritueel. Soms erg saai. De aandacht voor schoonheid en symboliek opent op het mysterie van God. De herhaling van dezelfde woorden en gebaren maakt verinnerlijking mogelijk. 
Een evangelische christen zei me geschokt te zijn hoezeer protestantse kerken thans graaien in de katholieke liturgische schattenkamer. Ik gun hen van harte die herontdekking van onze gemeenschappeli…
Meer lezen