Over een monnik die het verkeerd begrepen had
Komen tot innerlijkheid, stilte, meditatie, gebed.
Hoe doe je dat?
Moet je daarvoor de “boze, lichtzinnige
wereld” ontvluchten? Of gaat het eerder over het vinden van de juiste
verhouding tot die wereld.
Dan kan je namelijk ontdekken dat de wereld
geen belemmering is. Wel een toegangsdeur tot de ontmoeting met God.
Reacties
Ieder kiest de wijze waarop hij zich wil of kan verhouden tot deze wereld. Terugtrekken kan een manier zijn. Niet alleen voor monniken. En een begrijpelijke manier wat mij betreft. Velen doen het, niet alleen monniken , en als ze al geen klooster intrekken, trekken ze zichzelf terug in hun eigen veilige bubble.
Weg van deze vreemde, harde, onzinnige mensen wereld. En richten zich liever op een goddelijke of geestelijke wereld. In ieder geval weg van deze luidruchtige wereld die afleidt van en overstemd waar het om gaat. Teneinde zich zonder afleidingen te kunnen richten op datgene waar het hen echt om gaat: stilte, verdieping, innerlijke rust om te lezen, mediteren, bidden en contempleren.