Hoe je erachter kan komen wat God verlangt voor jou (3/7)

Minicursus ignatiaanse spiritualiteit in zeven deeltjes (3/7)

Onder de praxis van de ignatiaanse onderscheiding ligt een precieze mensvisie verborgen met een welbepaalde verhouding tussen hart, verstand en wil. Het hart komt in de eerste plaats. God spreekt op unieke wijze tot elke mens in zijn diepere affectieve beleving. Ervaring van vreugde, rust, energie, vertrouwen … wijzen op een manier van in het leven staan die in de richting gaat van wat God van je verlangt. Zeker als die levengevende affectieve ervaring blijft duren na de gebeurtenis die er aanleiding toe gegeven heeft. Het is goed om voort te gaan in die richting. Droefheid, kwaadheid , ergernis, leegte … zijn veeleer een aanwijzing dat je je bevindt op een doodlopend spoor. Het is verkieslijk een andere richting in te slaan.

Wil het hart in die mate een betrouwbare vindplaats zijn van Gods verlangen voor de mens, dan moet dat hart evenwel doorlopend worden geijkt en gevoed. Voor Ignatius was de evidente voedingsbodem die van een biddende verbondenheid met Jezus Christus. Hoe meer je leeft vanuit het evangelie van Jezus, hoe fijngevoeliger je hart zal worden en dus hoe betrouwbaarder en subtieler de onderscheiding. Nochtans is er geen reden om aan te nemen dat God alleen werkzaam zou zijn in het hart van gedoopten. De praktijk wijst uit dat ook mensen uit andere tradities zich kunnen inspireren op de ignatiaanse onderscheiding van de geesten. Ook voor hen geldt dan dat hun hart voldoende uitgezuiverd en gevormd moet zijn, vanuit hun eigen traditie.

Nikolaas Sintobin sj