Waarom je niet aan de woestijn ontkomt




Woestijnervaring is van levensbelang voor een volwassen relatie met God. Indien wij geëngageerde gelovigen zijn, mannen of vrouwen, dan zal God ons op zeker ogenblik naar de woestijn leiden. Daar laat Hij ons diep in onszelf kijken en onszelf zien zoals Hij ons ziet. Dit betekent dat wij zullen worden geconfronteerd met de donkere kanten van ons leven, de dingen die wij voor God en de rest van de wereld zo goed mogelijk verborgen houden.

Met Jezus was het niet anders. “Geleid door de Geest zwierf HIj veertig dagen rond in de woestijn, waar Hij door de duivel op de proef werd gesteld” (Lc. 4,1-2). Jezus bood Satan moedig weerstand: “Daarna liet de duivel Hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor Hem te zorgen” (Mt. 4,11). Ook wij staan hier in onze woestijn oog in oog met Satan en met onze eigen verleidingen. Juist zoals Jezus dit heeft ervaren. Maar net zoals Jezus tijdens zijn strijd in de woestijn er niet alleen voor stond, zo staan ook wij er niet alleen voor.

Laten wij ons, op onze vastentocht, leiden door de Geest. En laat ons de moed te hebben naar de woestijn te trekken, net zoals Jezus dat deed. Bidden we tijdens deze weken van de vasten dat God onze zwakheid kracht wil schenken, zoals ook Jezus Gods kracht mocht ervaren. Zoals de heilige Paulus er ons aan herinnert: “Maar Hij zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid’ ” (2 Kor. 12,9).

Jezus’ woestijntijd bereidde Hem voor op zijn openbaar optreden. Als wij onze woestijntijd achter ons laten en onze demonen met Gods hulp kunnen weerstaan, dan staan wij sterker. Het is in de woestijntijd – onze tijd van gebed, eenzaamheid en alleen-zijn met God - dat God ons klaarmaakt voor onze volgende stap.

Becky Eldredge 

Reacties

Anoniem zei…
Het alleen zijn met jezelf, het kennis maken met jezelf zijn leerpunten die pijn kunnen doen , je zelfzuchtig, gemakzuchtig kunnen maken of juist doorzettingsvermogen geeft omdat het leven de moeite waard is en dat geeft wederkerende liefde. Zij die lijden hebben hulp nodig om kennis te maken met de Genade. Zo volgt ieder mens zijn weg en ontmoet.
Anoniem zei…
Ik verlang naar u. Blijf bij mij.
Truus van Dam zei…
Eerst de moeilijkhedenen dan U vinden in de vastentijd . Ik hoop dat het lukt.
René zei…
Ik weet dat een volgende stap gaat komen. Alleen niet wanneer en waarheen. Maar het zal de goede stap zijn.In de tussentijd wacht ik vol vertrouwen af en verdiep me erg in en leef mee met de Woestijnvaders.
Ingrid Hoet zei…
Wat is woestijn?
Zeker een dorre,droge tijd ,een aartsmoeilijke tijd waar we als mens beproefd worden.
Beproefd door eigen ziekte,deze van geliefden enz...
Dan is het verleidelijk om te vluchten weg van God "die toch niets doet" of naar een vermenselijkte God.
Kunnen wij ons vertrouwen leggen doorheen de "woestijn van ons echte leven" in de Meester van het Leven?
Kunnen we Hem onze diepste roerselen prijsgeven en zonder "sturen"ons overgeven aan Zijn liefde en wijsheid.
Kunnen wij onze ideeën over "hoe het vlg.ons zou moeten zijn",onze "droom en angstbeelden" loslaten na ze in Zijn handen te hebben gelegd??
Ingrid Hoet.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)