Jonge christenen (1)

Onlangs hield ik een voordracht over “Bouwen aan de Kerk van morgen. Geloofsvorming voor en met jongeren vandaag”. Ik gaf er een profielschets van jonge christenen vandaag en enkele aandachtspunten voor jongerenpastoraal. Graag deel ik in een aantal afleveringen mijn reflectie met u.
I. Profielschets van jonge christenen


Ik zie geen significant verschil tussen jonge christenen en hun doorsnee generatiegenoten. Ze lijken mij een volledig gelijkaardig profiel te hebben, onderhevig te zijn aan dezelfde maatschappelijk, culturele en religieuze tendensen. Jonge christenen zijn kinderen van hun tijd, voor 100%.


Een 10-tal kentrekken van de jongeren, in de mate dat deze relevant kunnen zijn voor ons onderwerp:


1. De jongere generaties zijn niet ideologisch. Ze lijken me zelf wars van ideologie. Er is geen van te voren vastliggend a priori betrouwbaar programma. Niet op politiek vlak, ook niet op religieus vlak. Hierin verschillen ze nogal van de generatie van hun ouders of grootouders - waartoe veel van de pastores behoren - en die vaak wel, bewust of onbewust, sterk ideologisch geïnspireerd zijn.


Traditionele kwalificaties zoals conservatief of progressief zijn op hen niet meer van toepassing. Onze jonge mensen zijn allen, zonder uitzondering, kind van de postmoderne cultuur. Zij kiezen “vrij” (?) hun wereldbeschouwing. Elke druk, elke inperking van de vrijheid, in welke richting dan ook, is uit den boze. Ook op religieus vlak. “Ik geloof waar ik voor kies. Ik kies waar ik in geloof.” Onze jongeren maken, bewust of onbewust, een eigen levensbeschouwelijk patchwork. Het volstaat om even te polsen naar de concrete vorm die dit aanneemt om vast te stellen dat coherentie en ratio niet behoren tot de theologale deugden.


 Bv :Tijdens een klasbezinning vorig jaar ging het op een bepaald ogenblik over de eigen levensbeschouwing. Een duidelijk heel verstandige jongen waar de anderen naar opkeken, vertelde dat hij zich niet als christen beschouwde. Waarna hij meteen verderging over zijn bijgeloof en daar enkele concrete voorbeelden van gaf.


Alle, maar dan ook alle combinaties zijn mogelijk. Het volstaat om ervoor te kiezen. Het is een evidentie dat die keuzes en combinaties voor regelmatige herziening vatbaar zijn.

 Bv: In Parijs is de pastoraal van de “Grandes Ecoles” toevertrouwd aan de SJ. De Franse jezuïeten schatten dat meer dan 50% van de studenten die deelnemen aan hun activiteiten (niet meteen als “conservatief” te bestempelen) minstens een tijdje bij de traditionalisten/integristen van Lefebvre zijn gepasseerd.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)