Drie stellingen over keuzes maken (3/3)



Kiezen is risico’s nemen

Het is uiteraard wenselijk om je keuze goed voor te bereiden. Het is wenselijk om duidelijkheid te krijgen over de alternatieven. Je kan niet kiezen tussen iets of niets. 

Maar, hoe goed je een keuze ook voorbereidt, er zullen steeds parameters zijn die je ontsnappen. Kiezen is iets anders als het uitvoeren van een chemische reactie of een informatische bewerking. 

Als je wacht tot je alles onder controle hebt, dan kom je nooit tot de keuze. 

Reacties

Anoniem zei…
Zijn de G.O. er niet juist op gericht tot die keuzen te komen waartoe je door God geleid wordt of die God voor ogen staan en wat dus de beste keuzes moeten zijn omdat God het hele plaatje van je leven overziet, inclusief je beperkingen, je omstandigheden enz? M.a.w. ik meen te zien dat u het kiesproces geheel in het horizontale beschouwt. Stellig is het een waardevol overzicht en inderdaad een richtingwijzer, als men niet in God gelooft. Maar als men dat wel doet en Hem in zijn kiezen wil betrekken of de leiding wil laten nemen? Tenslotte kan men inderdaad nooit zeker zijn, vanwege het ontsnappen van de parameters. Zal ik gaan vechten in Syrië? Het is een voorbeeld. Maar ik bedoel hiermee: als ik hier de wil van de God van Ignatius buiten beschouwing laat kan ik me lelijk in de nesten werken. Als ik daarentegen God in mijn kiezen betrek en Hem werkelijk de leiding durf te geven, zal ik de hemel zien openstaan als Stefanus.
Inderdaad, de GO geven veel aandacht aan de individuele menselijke persoon, maar net zo goed aan God, doorheen de werking van zijn Geest (cfr onderscheiding van de geesten). In bovenstaand bericht is het de menselijke kant die wordt belicht. Het gaat hier dan ook over een blogbericht en niet over een diepgaande studie die volledigheid nastreeft. Het gaat gaat enkel over één idee, niet over het gehele plaatje. Dat is nu eenmaal eigen aan het medium ("too long, didn't read).
Anoniem zei…
Inderdaad, maar hopelijk zullen velen, ja tallozen nog eens weer tot geloof komen en God, de 3-ene, in hun keuzes betrekken. Ik denk dat we dan het verschijnsel suïcide zouden zien verdwijnen. Want dat is de ellende met kiezen buiten en zonder God: hoe sluiten we het bedrog in het zorgvuldig lijkende en weloverwogen kiesproces waar we ons aan overgeven uit? Maar als we van onszelf houden zoals God van ons houdt, aldus pater Bots nog op Radia Maria vanmorgen, hoe zouden we dan ooit in zo'n gedachte kunnen lopen? Want hoe houdt God van mij? Als een liefhebbende vader. Hoe moet ik dus van mezelf houden? Zoals ik houd van mijn eigen kinderen. Ergo: de suïcide-gedachte is nooit een keuze die vanuit de waarheid komt, maar die bedriegt. Onderscheiding der geesten: een kwestie van leven en dood.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)