Paul Vanderghote sj (2): zwakkere broertjes
Begin juli 2011 overleed pater Paul Vanderghote sj. Hij was 89 jaar oud. Paul was zijn leven lang een leraar, een gevierd leraar in onze colleges. Enkele jaren geleden vroeg ik hem om, terugblikkend op zijn onderwijspraktijk, wat goede raad kon geven aan opvoeders van vandaag. Onderstaande “wensen” zijn daar het resultaat van.
Dat geduld wordt aangevuld door aandacht voor eenieder afzonderlijk, zeker voor de minder begaafden, de ‘achterblijvers’, de ‘lastige gevallen’. Niet alleen om de gemaakte brokken aan elkaar te lijmen Voorkomen is beter dan genezen.
Elke jongere heeft zijn eigen aanleg en mogelijkheden, verstandelijk, karakterieel, sociaal. Die moeten op tijd aangesproken, geprikkeld, ondersteund en aangemoedigd worden. Terloops : leerlingen zijn doorgaans heel vatbaar als ze uitgenodigd worden om mee zorg te dragen voor de zwakkere broertjes. Hier komen wij dicht bij de ‘cura personalis’ en het fundamentele optimisme van Ignatius, die allerminst blind was voor het menselijke falen.
Elke jongere heeft zijn eigen aanleg en mogelijkheden, verstandelijk, karakterieel, sociaal. Die moeten op tijd aangesproken, geprikkeld, ondersteund en aangemoedigd worden. Terloops : leerlingen zijn doorgaans heel vatbaar als ze uitgenodigd worden om mee zorg te dragen voor de zwakkere broertjes. Hier komen wij dicht bij de ‘cura personalis’ en het fundamentele optimisme van Ignatius, die allerminst blind was voor het menselijke falen.
Reacties