Is twijfel teken van zwakheid of van domheid?


Een tijd geleden verscheen in het magazine 'Zeven keer jezelf overstijgen’ het verslag van een interview dat ik gaf aan Erik Galle. Thema was “raad geven aan twijfelenden”, een van de geestelijke werken van barmhartigheid. Hier volgen enkele uittreksels (1/6)

Wie twijfelt, wordt aanzien als een zwakkeling en in onze maatschappij mogen mensen niet zwak zijn. Iedereen moet sterk zijn en ongenaakbaar. Het probleem is dat mensen niet ongenaakbaar zijn. Ieder heeft zijn sterke punten, maar bezit tegelijk ook een zwakke, kwetsbare kant. Wie dit niet onder ogen ziet, leeft feitelijk in een leugen. De maatschappij huldigt een overtrokken mensbeeld van de sterke man of vrouw die niet alleen op alles meteen een antwoord heeft, maar er ook nog eens op een perfecte manier weet mee om te gaan. Wat mij betreft moet de eerste bij wie dit werkelijk het geval is nog geboren worden.

Op zich vormen twijfel en onduidelijkheid geen probleem. Sterker nog, die horen bij ons mens-zijn. Belangrijker is de vraag hoe daar het best mee om te gaan. Hoe geef je onzekerheid een plaats in je leven?

Wie nooit twijfelt, is met permissie gezegd een dom iemand, waarmee ik bedoel te zeggen dat hij de complexiteit van de realiteit weigert onder ogen te zien. Populistische politici hebben meestal weinig last van twijfel. Hun slogantaal biedt duidelijke antwoorden op heel complexe vragen. Maar in werkelijkheid blijken die antwoorden helemaal niet efficiënt omdat ze gewoon onwaar zijn. Ze coveren de complexiteit van de ons omringende wereld niet.

Nikolaas Sintobin sj

Reacties

Truus zei…
Twijfel hoort bij ons mensen. Als je over iets nadenkt of je het wel of niet moet doen twijfel je ook. Ik vind dit heel gezond. Anders loop je achter iedereen aan , en heb je geen eigen mening.
Anoniem zei…
Populisme is een moeilijk woord. Het maakt onderscheid en het kan verdeeldheid zaaien.Wat goed en verkeerd is is wordt vastgelegd. Verdeeldheid blijft bestaan omdat dit in relatie staat met persoonlijke keuzes - voorkeuren. De eigen verantwoordelijkheid valt niet altijd te overzien omdat je niet alles weet. Er worden fouten gemaakt. Twijfel is nodig om verantwoord en bewust te handelen zowel voor jezelf als binnen de politiek. Over wat beslis je en in wiens belang raakt de kern. Wat nodig is om leed en vervuiling te voorkomen blijft de hamvraag.
Dat dit verdeeldheid zaait begrijp ik omdat de samenleving zo in elkaar zit, maar ook omdat dat ervaring spreekt. Stemrecht vraagt evenzo naar inzicht en de twijfel mag aanwezig zijn in de hoop dat wat er gezegd en onderbouwd wordt richting krijgt. In de praktijk blijkt dat er steken vallen in de zin van niet weten of het probleem wordt onderschat of door misleiding door economische belangen. Gelukkig worden de gevallen steken opgenomen door anderen. Een breiwerk heeft altijd een rechter en linker kant om het te kunnen dragen.
Elizabeth Harland-Hazebroek zei…
Twijfel is echt niet prettig maar het is nu eenmaal zo. Veel komen er voor uit.Je kunt nu eenmaal niet alles weten.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj