Het verschil tussen de taal van de liefde en de "maar"-logica


Ik ben trots op mijn kritische geest. Ik bespeur onmiddellijk wat anderen verkeerd doen en oordeel bliksemsnel. Dat heeft me vooruit geholpen in het leven. Ik reageer vlot en begin mijn opwerping met het inleidend woordje “maar…”; ik geef assertieve commentaar, of vraag hoffelijk: “waarom toch?” Ik ben geoefend in het ‘debatteren’ – van het Franse werkwoord: ‘se battre’, vechten. Om het eigen gelijk te doen triomferen, om mijn morele superioriteit te bewijzen, om alle verantwoordelijkheid af te wijzen, om te scoren en te krijgen wat ik wil. De toon en de spanning in het publieke debat zijn de laatste tijd weer wat gestegen. Beter zich te wapenen.

Ik gebruik, zowat elk moment helaas, de taal van het conflict. Die blijft gewoonlijk stokstijf staan bij uiterlijkheden die me storen. Ik reduceer anderen tot hun buitenkant, tot een geestelijke aandoening, tot een stoornis. Ik weet het wel, woorden hebben gevolgen: elke slachting start met het gepreek van de deugdzame die anderen vonnist.

De taal van de liefde zwenkt mijn aandacht resoluut naar ieders binnenkant; naar wat er gaande is in mezelf en in de ander. Ik sta stil en luister naar wat ons bezielt: onze zorgen en vreugden, hoop en verdriet. Ik ontdek dat we uiteindelijk allemaal naar hetzelfde verlangen: wat warmte, een troostend woord, een geschenkje, bijstand, verzorging, wat onverdeelde aandacht, een knuffel, bescherming, respect… De taal van de liefde is zoveel vindingrijker.

Ik beschouw mezelf als een hulpeloze zuigeling voor God.
Van Hem alleen verwacht ik voldoening. Zo ontdek ik in mezelf wat ik nodig heb.
Allemaal dingen die elke mens behoeft.
De mens die zo aan de deur klopt wordt opengedaan.
Ik bid met de paus om de vrede die de wereld niet geven kan.
------------------------------------------------------------------------------------
Bovenstaande tekst is een commentaar van Ludwig Van Heucke sj op de gebedsintentie van paus Franciscus voor de maand november 2018:

"Dat de taal van liefde en dialoog altijd luider mag klinken dan de taal van conflict."

Reacties

Anoniem zei…
Zeer treffend.
Anoniem zei…
Ik herken mezelf,de tekst houdt me een spiegel voor!
De taal van de liefde stuwt ons vooruit op het neerwaartse pad van de nederigheid,van Christus.
joep Beliën te Zaltbommel zei…
Meesterlijke Tekst .....

Meest gelezen

Zomerwens en enkele leestips van Nikolaas Sintobin sj

Zou God een marsmannetje kunnen zijn? Antwoord van jezuïet astrofysicus George Coyne sj (3/3)

Heilig Hart van Jezus, waarover gaat dat eigenlijk over? - Vlog van Nikolaas Sintobin sj

Wijlen paus Franciscus en nieuwe paus Leo: een terugblik en een vooruitblik door Nikolaas Sintobin sj

Boodschap voor mensen die zichzelf voor goede christenen houden - Piet van Breemen sj

De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is - Piet van Breemen sj op zijn best

Hoe vind je de juiste weg - hoe vind ik mijn roeping: video-interview van Nikolaas Sintobin sj

Acht dagen in stilte bidden met de Bijbel, wat doet dat met een mens - getuigenis van Nikolaas Sintobin sj

Waarom lijken geloof en wetenschap onverenigbaar? Jezuïet-astrofysicus George Coyne sj antwoordt (2/3)

Tips voor biecht- en andere delicate gesprekken - Pierre Favre sj