Waarom jezuïeten soms zo moeilijk de weg vinden - de uitleg van Nikolaas Sintobin sj
Een jezuïet komt aan in Rome. Hij wil naar de Sint-Pietersbasiliek gaan en vraagt de weg aan een dominicaan.
Pater, zegt de dominicaan, ik vrees dat u het nooit zult vinden. Het is gewoon rechtdoor.
Spontaan zijn wij, mensen, geneigd te denken dat de kortste weg de meest efficiënte is. Waarom omwegen maken? Ga toch gewoon recht op je doel af en maak het niet te ingewikkeld.
De ervaring leert echter, willens nillens, dat het er in onze mensenwerkelijkheid doorgaans niet zo eenvoudig aan toegaat. Te kort op de bal spelen komt vaak brutaal of bedreigend over. Te rechtstreeks communiceren kan een omgekeerd effect hebben. Mensen zijn nu eenmaal geen voorgeprogrammeerde automaten. Vertrouwen en vertrouwdheid moet je eerst winnen en vervolgens behoedzaam onderhouden en verder uitbouwen. Daar zijn tijd en ruimte voor nodig. En veel geduld. Ook het meest verfijnde hoofdgerecht wordt doorgaans voorafgegaan door een aperitief en een voorgerecht.
Aangaande de verkondiging van het Evangelie zei Ignatius graag dat je steeds moet binnengaan door de deur van de ander om vervolgens langs je eigen deur buiten te gaan.
Je kan de ander maar bereiken als je bereid bent om eerst in te treden in zijn eigen leefwereld, taal en cultuur. Het is belangrijk om de mensen, jong of oud, tegemoet te komen daar waar ze staan en zoals ze zijn. Als je de doorgang wil forceren dreig je bedrogen uit te komen. Als je je niet voorafgaandelijk inwerkt en aanpast aan de leefwijze van de persoon of de groep die je wil bereiken, is de kans groot dat je van een kale reis zal terugkeren.
...Het vervolg van deze commentaar kan je lezen in mijn boekje:
Nikolaas Sintobin, Jezuïeten grappen, Humor en spiritualiteit, met cartoons van Joris Snaet, Averbode, 2013, ISBN-nummer: 9789031737536, 95 p.
Prijs: 16€
Reacties
Ik vind dit zo'n grote waarheid.Vertrouwen groeit door de tijd. Het heeft tijd nodig.