Balk
Enkele dagen geleden kregen we uit Lucas de tekst te lezen over de splinter en de balk. Graag deel ik met u een commentaar die de heilige Augustinus (354 – 430) hierover schreef.
"Hoe kun je tegen je broeder of zuster zeggen: "Laat mij de splinter in je oog verwijderen," terwijl je de balk in je eigen oog niet ziet? Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter in het oog van je broeder of zuster te verwijderen", dat wil zeggen: Jaag eerst de haat uit jezelf: vervolgens kun je degenen die je liefhebt, corrigeren. En hij zegt terecht "huichelaar". Ondeugden berispen moet eigen zijn aan rechtvaardige en waakzame mensen. Om het te doen matigen kwaardaardigen zich een rol aan; ze doen denken aan acteurs die hun identiteit achter een masker verbergen...
Wanneer we moeten berispen of corrigeren, laten we dan met gewetensvolle zorg waakzaam zijn en ons deze vraag stellen: Hebben we niet ooit zelf deze fout gemaakt; zijn we daarvan genezen? Zelfs als we deze fout nooit hebben gemaakt, herinneren we ons dan dat we menselijk zijn en dat we haar hadden kunnen begaan. Als we haar in het verleden hebben begaan, herinneren we ons dan onze kwetsbaarheid opdat de waakzaamheid en niet de haat ons verwijten of beschuldigingen dicteert. Of de schuldige er beter of slechter van wordt – want het resultaat is onzeker- dan zijn we er tenminste van verzekerd dat onze blik zuiver is gebleven. Maar als wij, in ons zelfonderzoek, in ons dezelfde fout ontdekken, die we opnieuw willen begaan, laten we dan huilen met de schuldige in plaats van hem te berispen; laten we hem niet vragen om ons te gehoorzamen, maar om onze inspanningen te delen."
Delen
"Hoe kun je tegen je broeder of zuster zeggen: "Laat mij de splinter in je oog verwijderen," terwijl je de balk in je eigen oog niet ziet? Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter in het oog van je broeder of zuster te verwijderen", dat wil zeggen: Jaag eerst de haat uit jezelf: vervolgens kun je degenen die je liefhebt, corrigeren. En hij zegt terecht "huichelaar". Ondeugden berispen moet eigen zijn aan rechtvaardige en waakzame mensen. Om het te doen matigen kwaardaardigen zich een rol aan; ze doen denken aan acteurs die hun identiteit achter een masker verbergen...
Wanneer we moeten berispen of corrigeren, laten we dan met gewetensvolle zorg waakzaam zijn en ons deze vraag stellen: Hebben we niet ooit zelf deze fout gemaakt; zijn we daarvan genezen? Zelfs als we deze fout nooit hebben gemaakt, herinneren we ons dan dat we menselijk zijn en dat we haar hadden kunnen begaan. Als we haar in het verleden hebben begaan, herinneren we ons dan onze kwetsbaarheid opdat de waakzaamheid en niet de haat ons verwijten of beschuldigingen dicteert. Of de schuldige er beter of slechter van wordt – want het resultaat is onzeker- dan zijn we er tenminste van verzekerd dat onze blik zuiver is gebleven. Maar als wij, in ons zelfonderzoek, in ons dezelfde fout ontdekken, die we opnieuw willen begaan, laten we dan huilen met de schuldige in plaats van hem te berispen; laten we hem niet vragen om ons te gehoorzamen, maar om onze inspanningen te delen."
Delen
Reacties