Jonge christenen (4)

Onlangs hield ik een voordracht over “Bouwen aan de Kerk van morgen. Geloofsvorming voor en met jongeren vandaag”. Ik gaf er een profielschets van jonge christenen vandaag en enkele aandachtspunten voor jongerenpastoraal. Graag deel ik in een aantal afleveringen mijn reflectie met u.

4. Jongeren vandaag zijn, zoals jongeren van alle tijden, gevoelig voor radicaliteit. Hoe radicaler, hoe meer “anders” hoe echter en hoe geloofwaardiger.



 “Een echte priester is een priester die in clergy loopt. Die is niet beschaamd en komt ten minste uit voor wie hij is.” Een echte priester is ook iemand die loyaal is tav de Kerk, ook het instituut. Een al te kritische houding kan moeilijk geplaatst worden.

 Binnen de katholieke Kerk in Europa is een van de congregaties die het meeste roepingen heeft die van de Kleine Zusters van Bethlehem (Opgrimbie). Het gaat over cenobitische kluizenaressen die zich inspireren aan de Kartuizers. Het is een tamelijk recente stichting die haar levensvatbaarheid nog moet bewijzen. Meer dan een specialist van het religieuze leven heeft vragen bij de absolute radicaliteit van hun leefregel. Feit is evenwel dat het op jongeren een reële aantrekkingskracht uitoefent. Cf ook de gemeenschap van La Tibériade in Lavaux-Sainte-Anne, die waarschijnlijk de meest levendige religieuze gemeenschap is in België.


 Ontzag dat de Ramadan uitoefent en voorzichtig positieve invloed op de beleving/herontdekking van de Vasten in onze eigen traditie.


 Een jeugdpastor liet onlangs aan jongeren een video zien over religieuzen waarin de zusters uitgebreid aan het woord komen. « Dat zijn nu eens echt andersdenkenden », was de reactie van een meisje.


 In een gesprek met jonge man over onze manier van leven zei ik tot besluit : « eigenlijk leven wij heel gewoon ». Waarop die meteen reageerde door te stellen : « Neen, jullie levenswijze is helemaal niet gewoon. En jullie hoeven dit ook helemaal niet te verbergen ». Of zoals een jonge man onlangs zei aan een bevriende Ierse medebroeder : « Waarom willen jullie jezuïeten per se altijd zo normaal voorkomen. »


Meer dan woorden of een discours, is het de rechtstreekse ervaring die aanspreekt en overtuigt. Vandaar waarschijnlijk de aantrekkingskracht van het getuigenis. Jongeren hebben een zesde zintuig voor authenticiteit. Hun zoektocht is existentieel, veeleer dan intellectueel. Ze moeten het kunnen “voelen” en “ervaren”. De theorie is secundair.


Delen