Wachten

Sinds enkele jaren heb ik een profiel op facebook. Bloggen doe ik graag. Dat weet u. Ik heb een account op twitter maar gebruik die niet. YouTube heeft aan mij een goede klant. Videogames zijn niet aan mij besteed. Televisieseries zijn mij a priori onbekend.
Het is uitdrukkelijk met de bedoeling om iets te te leren kennen van de communicatiecultuur van de jongste generaties dat ik “op facebook” ben gegaan en er regelmatig blijf komen. Vele andere “ruimtes” waar zij meer en meer vertoeven en zich dus vormen en ontwikkelen zijn mij nog vreemd.

En u, beste ouders, grootouders, opvoeders ?

In de mate dat wij, volwassenen, zelf die nieuwe media en “ruimtes” durven verkennen en ons eigen maken zullen we onze jongeren beter kunnen begrijpen en begeleiden. Geloof me, er is werk aan de winkel.

Zij wachten niet op ons. Zij zijn er al.

Waarop wachten wij eigenlijk?


Delen

Reacties

Anoniem zei…
Ik vind het fantastisch dat je je zover wil incultureren in jongeren om te zijn waar zij zijn, hen zo beter te leren kennen, hen zo dus beter te kunnen dienen.
Proficiat!
Anoniem zei…
Waarop ikzelf wacht? Ik wil mezelf en mijn privacy niet in de mij grotendeels onbekende en anonieme openbaarheid gooien. Ik vraag me wel af of dit vldoende christelijk aanvaardbaar is.
Elk medium heeft zijn eigen wetmatigheden. Dat geldt ook voor internet. De uitdagng lijkt me om er op een verantwoorde wijze gebruik te leren van maken. Zonder voyeurisme of exhibitionisme.

Willen we vandaag het Evangelie verkondigen "tot aan het uiteinde van de Aarde" dan is het voor de hand liggend dat we dit ook doen via het WereldWijdeWEb ...
Anoniem zei…
Je - met de nodige discretie - in de anonieme openbaarheid gooien vraagt moed en durf om je kwetsbaarheid te tonen.
Of dit hét medium is, is maar de vraag, het is alleszins een mogelijke weg.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj