Generaal (6)
Op zondag 26 september 2010 kregen de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers bezoek van hun algemene overste, pater Adolfo Nicolás. Hij ging uitvoerig met ons in gesprek. Graag deel ik met u enkele van zijn overwegingen en uitspraken.
1. Christocentrisme
Volledig gericht zijn op Christus. We worden uitgenodigd om naar de grenzen te gaan. De grenzen tonen ons de uitdagingen aan. Maar het is het Evangelie van Jezus dat ons inspireert.
We moeten hierbij zo creatief als mogelijk zijn. In de Kerk hebben we een ongelofelijke schat aan inhoud. Maar ook een verschrikkelijk woordgebruik. Zelf voor onze spiritualiteit moeten we zoeken naar een nieuwe woordenschat. We hebben vaak een hermetisch jargon dat onbegrijpelijk is.
2. Kerktrouw
Ignatius neemt nooit afstand van de hiërarchische Kerk. Hij weet dat we niet efficiënt kunnen optreden voor de Kerk als we afstand nemen van haar. Hij situeert zich dus bewust in het hart van de Kerk, om zich vanuit dat hart te laten bekeren, met heel veel nederigheid. De beste wijze om als christenen in te werken op de samenleving is via de Kerk: dat kleine groepje mensen dat ten dienste staat van het Evangelie om het naar de wereld te brengen.
Ten tijde van Ignatius waren er veel schandalen in de Kerk. Het is in die Kerk dat hij zijn roeping heeft gevonden. Hij heeft zich ingezet voor de hervorming van de Kerk. Maar steeds in harmonie met de Kerk, ook al kan die kritisch zijn. Voor Ignatius was het werken aan de eenheid in de Kerk erg belangrijk.
We moeten niet in de eerste plaats de Kerk proberen te hervormen doorheen theologische discussies. Maar wel door naar de wereld te gaan en daar actief te zijn. Niemand ligt wakker van theologische discussies. En nochtans heb ik mijn hele leven theologie onderwezen! De theologie kan ons behoeden voor fundamentalisme, sentimentalisme …. Maar de grote uitdagingen liggen in de wereld!
3. Universalisme
Het is eigen aan het ignatiaanse om de hele wereld voor ogen te hebben. De Geest kent geen grenzen.
Delen
Reacties