Geloften


Op 16 mei 2009 legde medebroeder Bart Bosteels zijn laatste geloften af als broeder in de Sociëteit van Jezus.

In zijn homilie ging pater Provinciaal Jan Koenot in op het geloftenleven in de Sociëteit van Jezus.

Enkele uittreksels:

Binnen de christelijke geloofsgemeenschap heeft zich het religieuze leven volgens de drie geloften ontwikkeld omwille van Jezus Christus. Verzaken aan oermenselijke verlangens, zo hebben de woestijnvaders en de stichters van de religieuze orden ervaren, is een goede weg om in de kennis van God en in de liefde tot Christus te groeien. Als God niet een begrip is, maar de aard van het persoonlijke heeft, dan kan men Hem in de diepte leren kennen alleen maar als men voor Hem tijd neemt en er voor Hem in ons leven ruimte is, zoals men ook menselijke personen niet echt leert kennen als men niet veel tijd met hen doorbrengt en hun geen plaats biedt in ons bestaan. Wie leeft volgens de geloften, doet afstand van zaken die de aandacht van een mens soms volledig in beslag nemen om ruimte te scheppen voor God. Wie minder opgaat in de zorg om aardse goederen of de behoefte om zichzelf te profileren en te affirmeren brengt het in de ogen der mensen misschien minder ver, maar als hij het doet omwille van Jezus Christus, kan hij er wel geestelijk rijker door worden en, met de hulp van Gods genade, toenemen in wat Ignatius de familiaritas cum Deo, de vertrouwelijke omgang met God noemde. De weg van de geloften schept immers gunstige omstandigheden voor de ontdekking van God en de ontmoeting met de Levende Heer.

In de Sociëteit van Jezus blijft ook die grondmotivatie overeind: de jezuïet legt geloften af omdat hij zich door God bemind weet en die liefde graag beantwoordt met de gave van zijn hele leven. De energie die elke mens ten diepste drijft en dus ook in hem opborrelt, wijdt de jezuïet aan God en buigt hij om, zodat hij zich niet meer inspant om eigen bezit en toekomst veilig te stellen noch om het terrein van zijn bewegingsvrijheid uit te breiden, maar dat hij zich inspant voor God: opdat Gods Glorie moge toenemen op aarde, opdat de glans van Gods liefde en de uitstraling van Zijn scheppende werking door natuur en geschiedenis heen minder verduisterd worde door het kwaad dat woekert wanneer mensen voor zichzelf leven en machtig willen zijn en elkaar verdringen. Leven volgens de geloften is een manier om Gods glorie, om Gods liefde wat meer te laten schitteren en te laten blijken dat die liefde van God voor ons het hart van een mens kan vervullen en een vrederijk samenleven in gemeenschap kan stichten.

Is dit nog iets voor onze tijd? Misschien juist voor onze tijd ! In een maatschappij waarin bezit, genot en zelfbeschikking nagestreefd worden in die mate dat onrecht, geweld en onverschilligheid toenemen, geven mensen die tot de weg van de geloften geroepen zijn een signaal dat het ook anders kan, dat het mogelijk is vrij te staan tegenover heersende patronen en sociale druk, dat een vreugdevol en vervullend leven ook weggelegd is voor mensen die niet eerst zichzelf zoeken maar anderen laten voorgaan, en in de eerste plaats God - onze God die zich meestal zo bescheiden opstelt in Zijn schepping dat Hij nauwelijks opvalt.

Reacties

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Nikolaas Sintobin: "Ik weet niet of God bestaat"

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Omgaan met (soms misselijk makende) zwakheden van aan jou toevertrouwde mensen - Ignatiaans leiderschap (5/10)