Ooit

Lange jaren verzorgde Marc haar thuis, tot zij moest worden opgenomen. 7 jaren lang ging hij haar trouw bezoeken. Snel was er geen echt contact meer. Maar Krista bleef zijn beminde vrouw.

Op het doodsprentje staat onderstaande tekst, geschreven door Marc. Nooit las ik in zo weinig woorden zo’n intensiteit aan pijn, liefde, hoop en geloof.

Mijn dolend, onnoembaar gemis,
kende je mij niet meer ?
Sinds lang
meende ik het te lezen
in je verbaasde ogen.

Wist je niet meer
dat jij en ik
eén leven waren
waarin er niets kan zijn
dat niet aan jou doet denken ?

Droomde je nooit
dat ooit
iets op ons wacht,
iets zonder pijn,
iets zonder einde ?

Reacties

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite