Stilte


Tijdens een stilte-WE met studenten hielden we een middagmaaltijd in stilte. Na afloop zei een meisje dat het niet spreken haar, tot haar eigen verwondering zo’n deugd had gedaan. Het was bijna als een bevrijding. Niet “moeten” spreken. Gewoon samen kunnen zijn en elkaars stille aanwezigheid smaken.

Zonder het te beseffen had ze even iets kunnen ervaren van het waarom van de stilte van de monniken. De monniken zwijgen immers niet alleen om beter tot gebed te kunnen komen.

Het eigene aan het monastieke leven is dat de contemplatieven heel dicht op mekaar leven. Elke dag samen in de kapel, in de refter, op de werkvloer, in de studieruimte … 7 dagen op 7, het jaar rond. Steeds met dezelfde mensen. Mensen die je, op de koop toe, niet gekozen hebt. De regel van de stilte functioneert tot op zekere hoogte als bescherming. De stiltezones maken dit zo intense samenleven op lange termijn draaglijk: je hoeft niet steeds van alles aan mekaar te vertellen of, omgekeerd, te beluisteren. Of je er aan toe bent, of niet.

Misschien de moeite waard om ook eens te proberen bij u thuis?

Reacties

Meest gelezen

Zomerwens en enkele leestips van Nikolaas Sintobin sj

Zou God een marsmannetje kunnen zijn? Antwoord van jezuïet astrofysicus George Coyne sj (3/3)

Heilig Hart van Jezus, waarover gaat dat eigenlijk over? - Vlog van Nikolaas Sintobin sj

De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is - Piet van Breemen sj op zijn best

Waarom lijken geloof en wetenschap onverenigbaar? Jezuïet-astrofysicus George Coyne sj antwoordt (2/3)

George Coyne sj, astronoom: waarom God niet alwetend is en toch wel (1/3)

Wijlen paus Franciscus en nieuwe paus Leo: een terugblik en een vooruitblik door Nikolaas Sintobin sj

Tips voor biecht- en andere delicate gesprekken - Pierre Favre sj

Hoe vind je de juiste weg - hoe vind ik mijn roeping: video-interview van Nikolaas Sintobin sj