Huronen

Vandaag, 19 oktober, herdenkt de Kerk de Canadese martelaren: Jean de Brebeuf, Noel Chabanel, Antoine Daniel, Charles Garnier, Rene Goupil, Isaac Jogues, Jean de Lalande, en Gabriel Lalemant. Het gaat over een groepje jezuïeten dat in het midden van de 17de eeuw begonnen was met de evangelisering van de Huronen. Ze zijn op gruwelijke wijze om het leven gebracht door de Irokezen, de aartsvijanden van de Huronen.

Jarenlang hebben deze mannen in onmogelijke omstandigheden geleefd en gewerkt. Met een aan zekerheid grenzend vermoeden zagen ze hun marteldood naderen. Niettegenstaande de angst en de voortdurende vernederingen getuigen hun brieven van een danig intens geloofsleven dat zij in het diepste van hun hart rust en vreugde kenden.

Beide onderstaande citaten komen uit de brieven van Paul Le Jeune sj, een medebroeder van de martelaren die het overleefde.

“Drie stevige gedachten troosten een goed hart dat verblijft in de enorme wouden van het Nieuwe Frankrijk of tussen de Huronen. De eerste is: “Ik ben daar waar God mij heeft gezonden, waar hij mij als het ware bij de hand heeft geleid, waar Hij bij me is en waar ik enkel maar Hem zoek.” De tweede is wat David zegt: “In de mate dat ik pijn lijd voor God, verheugen zijn goddelijke vertroostingen mijn ziel.” De derde, dat je nooit een kruis, of nagels of doornen vindt zonder dat je, als je goed kijkt, Jezus Christus vindt in het midden. Welnu, kan je er slecht aan toe zijn als je in het gezelschap vertoeft van de Zoon van de levende God?

Als ik me belaagd weet door levensgevaarlijke golven, eindeloze wouden en duizend gevaren, dan moet ik denken aan dit kostbare woord van de heilige martelaar Ignatius van Antiochië : “Nunc incipio esse Christi discipulus , het is vandaag dat ik echt begin te behoren tot de Sociëteit (Gezelschap) van Jezus.” Want waartoe dienen zoveel oefeningen, zoveel vurige meditaties, zoveel hartstochtelijke verlangens als men ze niet tot uitvoering brengt; het oude Frankrijk is inderdaad geschikt om goede verlangens te doen opkomen, maar het nieuwe Frankrijk is geschikt voor de uitvoering ervan; wat je verlangt in het oude Frankrijk is datgene wat je doet in het Nieuwe.