6de zondag na Pasen Handelingen 10,25-26.34-35.44-48 1 Johannes 4,7-10 Johannes 15,9-17 Wat is je diepste verlangen Waarvoor zou je naar de andere kant van deze aardbol trekken om het te vinden? Waar heb je alles voor over? Wat een vraag … Uiteraard is het antwoord verschillend voor elk van ons. Maar het is wel een vraag die we allemaal op de een of de andere manier in ons meedragen, als een droom, een onuitgesproken verzuchting. En doorgaans heeft het te maken met geluk, met duurzaam geluk, met alomvattend geluk. Welke ook de concrete vorm daarvan mag zijn. We weten allen dat het niet makkelijk is om dit verlangen te bevredigen. Als je de publiciteit mag geloven, heeft het te maken met geld, mooie kleren, lekker eten, een mooi huis, een leuke job, een goede gezondheid, een goede relatie, een slanke lijn, lachende kinderen, afwezigheid van problemen … Het staat als een paal boven water dat al die zaken belangrijk en goed zijn, en ook daadwerkel
Reacties
Soms denk je dat je niet anders kan dan te kiezen voor het kwade omdat je nu eenmaal zo bent (heel banaal: ik eet dat stuk chocola toch, want ik ben te zwak om te weerstaan aan de verleiding. Of: ik merk dat ik verlang naar het stuk chocola, maar ik weet dat ik me slecht ga voelen achteraf en ik kies vanuit het belang dat ik hecht aan mijn gezondheid om het stuk chocola niet te eten en iets te kiezen dat een duurzamere oplossing is voor mijn gevoel van onbehagen, bijvoorbeeld het gebrek aan slaap. Ik ben nog steeds te zwak om te weerstaan, maar ik kies om het gevecht niet aan te gaan.) Mezelf minder identificeren met zogezegd 'essentiële'/vaststaande eigenschappen van mezelf en meer kijken naar de intenties van mijn doen en laten, geeft meer vrijheid en daadkracht... denk ik nu, voorlopig althans. Het antwoord op het waarom van mijn doen en laten kan op twee manier worden beantwoorden: 'omdat ik zo ben' of 'omdat ik dat kies'. Kan het nog niet goed uitleggen, maar ik denk dat daar een nuanceverschil in zit. Het ene is deterministisch/fatalistisch, het ander is... dynamischer, getuigt van meer vrije wilsbeschikking, (mede-)auteurschap over mijn 'eigen' leven. Maar daar mild in zijn en het midden proberen te bewandelen, is nog een moeilijke. (Soms is er geen 'waarom' achter het handelen, chaotisch als we zijn, en proberen we achteraf een verklaring te vinden...)
Prachtig... !
en niet mijn buik achternalopen, mijn zinnen.
Sterven aan mijn lichaam en geest zijn de vruchten
vh mediteren vd droeve geheimen vd rozenkrans de 2e en 3e.
Bij het eerste: Jezus staat doodsangsten uit
in de hof v olijven is de vrucht: berouw v onze zonden.