Niet populair en toch zo aantrekkelijk
Onlangs sprak ik
pastorale verantwoordelijken van het bisdom Brugge toe bij de start van het
nieuwe jaar. Ik blikte, vertrekkend van vier video’s, terug op het voorbije
jaar om daar inspiratie uit te halen. Graag enkele uittreksels. (2/8)
De sterkste en
blijvend vreugde schenkende ervaring van dit jaar was veruit de verkiezing van
Paus Franciscus en de wijze waarop hij, vanaf zijn eerste publieke optreden,
zich meteen gepositioneerd heeft. Ik zou hieromtrent twee dingen willen zeggen.
a.
Het vermogen tot zelfvernieuwing van de Kerk
- Franciscus, de
man van de nederigheid
Nederigheid betekent
dat je niet jezelf centraal stelt (hoogmoed), maar wel God. Benedictus heeft de
voorzet gegeven door af te treden. Niet zijn persoontje was het belangrijkst.
Wel de dienst van de Kerk en de mensheid. Alvorens zijn eerste publieke
daad (zegen) als paus te stellen, heeft
Franciscus het volk gevraagd om voor Hem te bidden, meer in het bijzonder om
Gods zegen te vragen over hem. Zo heeft Franciscus, van bij het allereerste
begin, zijn pontificaat onder het teken van de nederigheid geplaatst. Zoals de
psalm 131 het zingt: “alles verwachten
van Hem”.
Dit stelt ook aan
ons de steeds weerkerende vraag naar onze nederigheid. Wie willen wij dienen?
Hoe vrij staan wij tav van onze eigen hoogmoed en nood aan erkenning en
bevestiging? Zij wij bereid, dag in dag uit, om onszelf kleiner te maken opdat
Hij groter zou mogen worden, bij de anderen en bij onszelf.
De nederigheid is
niet voor niets de basisdeugd van de christen. En, net zoals het Evangelie, is
ze niet overdreven populair.
Reacties