Paus Franciscus over het het gejammer in de Kerk


Toevallig stootte ik vandaag op dit uittreksel uit het grote interview dat Paus Franciscus vorig jaar toestond aan Antonio Spadaro sj.

Het is bepaald actueel. In het bijzonder, meen ik, wat enkele thema's betreft die nu aan de orde zijn in de bijzondere synode over het gezin.

Je kunt er immers toe verleid worden God te zoeken in het verleden of in de toekomst. God is zeker aanwezig in het verleden, namelijk in de sporen die Hij nalaat. Ook is Hij aanwezig in de toekomst, als belofte. Maar God is ook, laten we zeggen, “concreet”, Hij is nu. Daarom helpt klagen nooit, maar dan ook nooit, om Hem te vinden. Het tegenwoordige gejammer over hoe het er in de “barbaarse” wereld aan toegaat, leidt binnen de Kerk soms tot verlangens naar orde, begrepen als puur behoud en verdediging. Neen, God ontmoet men hier en nu. God manifesteert zich aan de hand van een historische openbaring, in de tijd. De tijd zet ontwikkelingen in gang, terwijl de ruimte die materialiseert. God bevindt zich in de tijd, in ontwikkelingen die aan de gang zijn. Het is niet nodig de voorkeur te geven aan ruimte boven tijd, aan plaatsen waar je macht gevestigd is, ten nadele van historische ontwikkelingen, ook al duren die lang.


Wie dit inziet gaat de voorrang  geven aan acties die nieuwe dynamieken genereren. En dat vergt geduld en verwachting’.

Reacties

Anoniem zei…
mooi, maar niet gemakkelijk, het is altijd opnieuw kiezen en open staan,met gebed, Mariette

Anoniem zei…
Is mooi gezegd. Het is inderdaad niet gemakkelijk, maar misschien is dat de beste manier om werkelijk vooruit te gaan. De frequentie van God opzoeken, leren (h)erkennen als dusdanig, en mee-surfen zoals op een golf. Het al bezig-zijn van de ontwikkelingen waar God in werkzaam is. Nochtans vind ik het zogenaamde "gejammer" toch ook wel sociaal relevant. Maar het gejammer moet naar Jezus gaan. Jezus is onze klaagmuur als het tegenslaat.
Anoniem zei…
Ik lees in de uitspraken van de Paus ook een oproep om meer in het 'nu' te leven en onze geest (proberen) te zuiveren van onze persoonlijke frustraties en mislukkingen uit het verleden en ook valse toekomstverwachtingen die beiden onze blik van het huidige moment steeds vertroebelen. Proberen op dit moment en op deze plaats en met je persoonlijke mogelijkheden aandachtig te zijn hoe je gedachten, intenties en daden meer heilzaam dan onheilzaam kunnen zijn. Zou het Koninkrijk van God zich dan niet meer en meer openbaren ?

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)