Paus Franciscus getuigt over hoe en waarom hij zelf te biechte gaat


Tijdens de algemene audiëntie van woensdag 20 november 2013 gaf Paus Franciscus onderstaand getuigenis.

Ook de Paus gaat biechten, om de twee weken.Want de Paus is ook een zondaar. De biechtvader luistert naar de dingen die ik hem vertel, geeft me advies en vergeeft me. Want we hebben allen die vergiffenis nodig.

Het gebeurt maar al te vaak dat we iemand horen zeggen dat het volstaat om je zonden rechtstreeks aan God op te biechten. En inderdaad, ik zei het reeds, God luistert altijd. Maar in het sacrament van de verzoening zendt God een broer om de vergiffenis aan te reiken, de zekerheid van de vergiffenis, in naam van de Kerk.

Reacties

Anoniem zei…
Hartelijk Dank U voor Inspirerende les van de Heer Paus Franciscus, hoe biechten, en sacramenten, vergeving zijn verrijking van leven van mensen.
Biecht helpt ons mensen in ons geestelijke ontwikkeling, op onderwerp zijn twee personen elkaar helpende.
Voor beide is les in "biecht sessie".
Inspirerend is dat de Heer Paus Franciscus goede voorbeeld geeft en verteld dat hij biecht, en dat hij ook zonden begaat.
Dat maakt mij en andere mensen enthousiaster om zelf mijne (onze) zonden opbiechten, en voornemen doen mezelf beteren, dat is ook trainen van mezelf discipline opleggen om gaan beteren.
Hartelijk Dank U voor wijze les en aanmoediging het goede voorbeeld volgen.
Anoniem zei…
Ik ben in 1958 geboren en katholiek gedoopt en opgevoed. Helaas is mij in mijn jeugd altijd verteld dat de biecht afgeschaft was. Ik heb dit sacrament ook niet onderwezen gekregen voor mijn eerste heilige communie. Alleen een gezamenlijke viering voor kerst en pasen diende als een soort biechtmoment. Tot ook deze na enkele jaren afgeschaft werden. Ik heb me nooit gerealiseerd wat voor verarming van mijn leven met God dit was tot ik op bijna 50 jarige leeftijd het sacrament van de biecht, vergeving en verzoening, tegenkwam bij een katholieke gemeenschap. Na een aanvankelijk afwachtende houding heb ik de moed gevat om voor het eerst te biecht te gaan. En ik ben zo geraakt door de liefde van God die via dit sacrament zo goed duidelijk wordt!
Ik ben erg dankbaar dat ik nu mag ervaren hoe het is om je zonden en tekortkomingen in de biecht te bespreken met een priester en dan God om vergeving te vragen en die via de priester te ontvangen.
Wat een enorme zegen!!
Anoniem zei…
Sterke en zeer gelukkige reactie. De drempel naar de biechtstoel is er de laatste jaren niet lager op geworden, maar dit soort getuigenissen helpt. Het is ermee als met een gerecht waarvan men weigert te eten omdat men het niet kent of nog nooit geproefd heeft. Wat de boer niet kent dat eet hij niet, of: onbekend maakt onbemind. Die drempel wordt duidelijk door de boze geest opgeworpen en in stand gehouden. Wie er overheen gaat zal dit van harte be-amen en terugziende constateren dat de drempel een spinsel was van de aloude zielenvijand. Namens de zielen: dankuwel voor uw aansporing.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)