Niemand is veroordeeld tot middelmatigheid. Oordeel zelf (video)
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Elk op zijn manier, elk op zijn niveau. Niemand is veroordeeld tot middelmatigheid.
Als het maar gebeurt. Uitmuntendheid is voor iedereen!
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
Anoniem zei…
Hoe weet je, voel je ook of je je middelmatigheid overstijgt of dat je je forceert? En hoe kan je jongeren aanzetten tot meer dan middelmatigheid wanneer ze goed als "goed genoeg" ervaren en je als buitenstaander meer mogelijkheden in hen ziet?
Anoniem zei…
Hartelijk Dank U voor inspirerende idee ons aanmoedigen om onze specialiteiten, uitmuntendheid, ontdekken en ten dienste stellen voor onszelf en onze naasten. Zo net heb ik gelezen in Nieuwsbrief van: NCDO "Wereldburgerschap Kennisplatform Voor Mondiaal Onderwijs". "WERELD & IK", " Lesgeven over wereldburgerschap, Hoe doe je dat? " aanbod leermiddelen" .
p.s. Gratis nieuwsbrief van NCDO en veel informatie is over hoe belangrijk is voor ons om: "Wereld Denken", en in "Wereld participeren ". redeneren: Mijn hartelijk dank voor Nikolaas Sintobin SJ voor zo inspirerende idee, om naar "grotere" zoeken "boven alledaagse". Dank zij Uwe idee ben ik met andere belangstelling de Nieuwsbrief van NCDO" Wereldburgerschap" gaan lezen, en voor mogelijkheden voor mij zoeken, in informatie daar vermeld.
Anoniem zei…
Wat is er mis met middelmatigheid ? Ontdoe het van z'n negatieve bijklank en lees het als "het midden houden". De Boeddha wees al op het belang van de "middenweg", extremen hebben hem niet geleid tot inzicht en wijsheid. Zijn geest en gezondheid leden onder de extreme inspanningen als yogi, of hij sufte in weelde in het paleis als prins. Het probleem is dat onze maatschappij geen middelmatigheid (in de zin van het midden houden) meer duldt, alles moet perfect zijn, extreem goed, subliem en velen stappen daar in mee. We zien de gevolgen : depressies, burn-out op 50 of jonger, lichamelijke en psychische overspannigen en klachten enz. Het midden houden wil niet zeggen dat we ons best niet moeten doen om vooruit te gaan, maar ken je zelf en houdt het binnen je haalbare mogelijkheden, zo kan je vele kwaliteiten ontwikkelen i.p.v. één of twee extreem goed en de overige niet.
Anoniem zei…
De eisen van de maatschappij liggen zo hoog, dat je er gewoon geen lol meer kunt in hebben/beleven! Als de normen & waarden anders zouden zijn, zoals levens-ervaring is belangrijker dan een diploma, tijd voor stilte en gebed, is belangrijker dan de 20 marathons te winnen, een villa te bouwen, een luxe pastorij te hebben, de beste Ipod enz.. noem maar op. Als al die materiële bezittingen en grote ego's naar het vriespunt zouden dalen, dan kan de meer menselijke waarden en normen tot ontwikkeling komen. Zodat de wereld/mensheid meer om elkaar bekommert zijn, in plaats bekommert op hun aanzien/like's of status, dan zou de aarde een beetje hemel kunnen worden, en de kerk ook! Ik wil gerust middelmatig zijn, ik wil zelfs nog minder zijn dan middelmatig. Weet je ik wil nog liefst niets zijn! :) Het is maar wat je nastreeft, menselijkheid, naastenliefde of, aanzien en macht? Mijn keuze is gemaakt, maar zijn er nog die deze keuze durven maken? Goed weten als je deze keuze maakt, dat je er dan grotendeels alleen voor staat? Want, de boodschap brengen waarvoor Jezus gestorven is, is een kruisweg met veel nagels! En prettig is dat niet te noemen in deze moderne tijd waar materieel bezit en aanzien troef is. De weg van Jezus word beschreven als eenzaam/woestijn, dat klinkt niet zo aanlokkelijk! Maar, de rijkdom die je ervoor terugkrijgt van God, is geen Ipod, luxe pastorij, villa, applaus en veel likes enz. maar wel een hart en ziel dat rust in vrede! Geef mij dan maar die rust! De rest is voor mij geen stuiver waard!
Tinus
Anoniem zei…
je kan je misschien afvragen of middelmatigheid als dusdanig echt bestaat. Wat is middelmaat precies? je kan ergens heel slecht in zijn, en ook ergens heel goed in zijn. Maar daartussen fluctueert er zoveel. De "middelmatige prestatie" van de topsporter bestaat ook. Ik denk dat het wel voldoening kan geven om het beste uit jezelf te halen, wat het beste dan ook is.
Anoniem zei…
Idee delen alstublieft: "middelmatigheid en uitmuntendheid". Voor mij is "mijn middelmatigheid" als ik in toestand ben zonder belangstelling voor een of meer idealen bijvoorbeeld. Voor mijn dierbaren, en of voor bepaalde idealen dat in wereld gaande zijn, zoals de acties van organisatie voor behoud van schatten van Planeet Aarde, omdat Planeet Aarde levend wezen is en wij zijn in ons leven afhankelijk van zijn. De grote Honger in Wereld. Oorlogen. Door mijn belangstelling tonen bijvoorbeeld aan acties mee doen, help ik beetje mee helpen. Uitmuntendheid moet ik nog leren. Voornemen is een goede start. Er zijn gradaties in uitmuntendheid. Sinds ik deze Blog lees en zoveel leer, ben ik enthousiaster, graag vertel ik keer op keer voor mijn dierbaren, wat ik heb nieuws geleerd, van Jezuïeten Orde en alle wijsheid, over alles, en humor en wijsheid, ik heb materiaal om te delen. Dit maakt mij beter dan daarvoor. Door deze Blog lezen, ben ik ook religieuzer geworden. Dankzij creatieve hulpmiddelen als Gewijde Ruimte, en www.startdestilte.be. is voor mij een ontdekking, hoe fijn is om meer religieus zijn, actief bezig houden.
Door deze Blog van Nikolaas Sintobin SJ lezen en leren en ook genieten van humor , en lezen Website IGNÏSWEBMAGAZINE, ben ik veel veel meer betrokken en enthousiaster wat met GOD te bereiken is. Dat is voor mij stap voor stap de weg naar mij uittillen uit mijn middelmatigheid, en beetje leren stap voor stap "uitmuntendheid". Mede deze eisen aan mezelf door mezelf opgesteld, ben ik heel tevreden.
Anoniem zei…
prachtig voorbeeld van " plus est en vous"! Van "uitmuntendheid": vanuit de eigen "munt", zijn lichaamsbouw zou hem kunnen aanzetten om niet te joggen;en toch doet ie het maar. En hopelijk zal hij er nadien blij om zijn, zal hij er "deugd" aan beleven. Iets gelijkaardigs vind ik bij de arbeiders met verschillende talenten (1,2,5) in het evangelie. De minst getalenteerde doet er niets mee; en dat wordt niet geapprecieerd door de baas.
Jurjen is een jonge huisvader en ondernemer. Van de ene dag op de andere kreeg hij een ernstig hersenletsel en werd hij invalide. Met zijn instemming, en wat ingekort, publiceer ik hieronder een indrukwekkend getuigenis van Jurjen over wat hem nu helpt om opnieuw de zin van zijn leven te ontdekken. Meer blogjes van Jurjen kan je vinden op zijn weblog.
Met gebalde vuisten naar de hemel
Als je zoiets meemaakt als ik, waarbij je van het ene op het
andere moment invalide bent voor de rest van je leven dan is het heel
verleidelijk om met gebalde vuisten naar de hemel te schreeuwen… Waarom God?!
Waarom moest dit mij overkomen? En ik heb dat ook zeker gedaan… En nog steeds
doe ik dat af en toe. Maar ik merk dat ik geen antwoord ga krijgen op deze
vraag. … En ik bedacht mij pas bovendien met een schok van zou het antwoord op
deze vraag mij eigenlijk helpen? Ik denk het niet. …. Ik merk sowieso dat de
waarom vraag mij alleen maar verder van God, van anderen en uiteindelijk zelfs
van mijzelf afd…
Lang geleden studeerde ik samen met Lode in Leuven. We gingen bijna elke dag samen koffie drinken. Lode Van Hecke was toen reeds monnik in Orval. Hij is nu abt van de trappisten van Orval. Lode is al meer dan 40 jaar monnik. Hij weet intussen waar het over gaat en heeft de beide voetjes op de grond. Dit blijkt uit het schitterend citaat hieronder.
Abt Lode: Ik voel een heel grote verbondenheid met de mensen die vandaag op onze planeet leven en die God zoeken, zelfs in andere godsdiensten. Daar voel ik me heel sterk mee verbonden. En ook met de mensen die hier geweest zijn.
Journaliste: Ook met de mensen die God niet zoeken?
Abt Lode: Ja. Men zoekt altijd iets. Wat is God zoeken of God niet zoeken? Het is niet altijd zo duidelijk. En als men God weigert, welke God weigert men eigenlijk? Waarom weigeren mensen God? Men is nooit absoluut gelovig en ook nooit absoluut ongelovig. Je kan dat wel beweren, maar nee, dat bestaat niet.
Vera ontdekte enkele jaren geleden de
ignatiaanse spiritualiteit en de ermee gepaard gaande geestelijke begeleiding.
In onderstaande reeks reflecteert ze over wat dit voor haar betekent. Op een dag sprak een vriendin me
over Ignatius en stelde ze me de vraag of de Geestelijke Oefeningen iets voor mij
zouden kunnen betekenen. Dankbaar ben ik voor de tip die ik kreeg en
dankbaar voor de bereidheid van een pater jezuïet die met mij dat ongekende
avontuur van de Geestelijke Oefeningen ging. En tot op vandaag mag ik genieten van geestelijke
begeleiding. Ik geniet ervan omdat ik besef welke uitzonderlijke kans ik
heb gekregen en krijg. Dankzij die begeleiding
kreeg ik een dubbelgeschenk nl. ik ervaar mezelf als uniek-in-relatie.
Concreet betekent dat voor mij : ik ben niet gedetermineerd door mijn verleden.
Integendeel, God heeft van in den beginne erin voorzien dat ik een identiteit
ben die ik ten volle mag leven. En daarnaast mag ik ervaren dat ik niet alles
op eigen kracht hoef te doe…
33steZONDAG DOOR HET JAAR C Mal 3,
19-20aPs 98 (97)2 Tess 3, 7-12Lc 21, 5-19 Het sterfbed van onze dierbaren is vaak confronterend. Het kan iets heel
mooi hebben. Er kunnen gevoelens zijn van intense dankbaarheid, verbondenheid
en liefde. Tegelijk kan er ook diepe pijn en verdriet zijn. Omwille van het
afscheid dat heel nabij is. Ook omwille van wat verkeerd liep, onaf of ongezegd
is gebleven. In die laatste momenten kan dat allemaal samen komen. Even intens
als verwarrend. Het is vaak een ervaring van waarheid. Iets analoogs horen we in de teksten van deze zondag. In het bijzonder
in de evangelielezing uit Lucas. We horen er allerhande rampmeldingen over
verwoesting, oorlog, pest, verraad, hongersnood enz. Maar net zo goed horen we
er heel bemoedigende en zorgende woorden. Die angstbeelden waarop Lucas ons
zo rijkelijk vergast zijn een bekend litterair genre in de Bijbel. Het zijn
dramatische en gewild confronterende voorstellingen die gebruikt…
Reacties
Zo net heb ik gelezen in Nieuwsbrief van: NCDO "Wereldburgerschap Kennisplatform Voor Mondiaal Onderwijs".
"WERELD & IK",
" Lesgeven over wereldburgerschap, Hoe doe je dat?
" aanbod leermiddelen" .
p.s.
Gratis nieuwsbrief van NCDO en veel informatie is over hoe belangrijk is voor ons om: "Wereld Denken", en in "Wereld participeren ".
redeneren:
Mijn hartelijk dank voor Nikolaas Sintobin SJ voor zo inspirerende idee, om naar "grotere" zoeken "boven alledaagse".
Dank zij Uwe idee ben ik met andere belangstelling de Nieuwsbrief van NCDO" Wereldburgerschap" gaan lezen, en voor mogelijkheden voor mij zoeken, in informatie daar vermeld.
Tinus
je kan ergens heel slecht in zijn, en ook ergens heel goed in zijn. Maar daartussen fluctueert er zoveel.
De "middelmatige prestatie" van de topsporter bestaat ook. Ik denk dat het wel voldoening kan geven om het beste uit jezelf te halen, wat het beste dan ook is.
Voor mij is "mijn middelmatigheid" als ik in toestand ben zonder belangstelling voor een of meer idealen bijvoorbeeld.
Voor mijn dierbaren, en of voor bepaalde idealen dat in wereld gaande zijn, zoals de acties van organisatie voor behoud van schatten van Planeet Aarde,
omdat Planeet Aarde levend wezen is en wij zijn in ons leven afhankelijk van zijn.
De grote Honger in Wereld.
Oorlogen.
Door mijn belangstelling tonen bijvoorbeeld aan acties mee doen, help ik beetje mee helpen.
Uitmuntendheid moet ik nog leren.
Voornemen is een goede start. Er zijn gradaties in uitmuntendheid.
Sinds ik deze Blog lees en zoveel leer, ben ik enthousiaster, graag vertel ik keer op keer voor mijn dierbaren,
wat ik heb nieuws geleerd, van Jezuïeten Orde en alle wijsheid, over alles, en humor en wijsheid, ik heb materiaal om te delen.
Dit maakt mij beter dan daarvoor.
Door deze Blog lezen, ben ik ook religieuzer geworden. Dankzij creatieve hulpmiddelen als Gewijde Ruimte,
en www.startdestilte.be.
is voor mij een ontdekking, hoe fijn is om meer religieus zijn, actief bezig houden.
Door deze Blog van Nikolaas Sintobin SJ lezen en leren en ook genieten van humor ,
en lezen Website IGNÏSWEBMAGAZINE, ben ik veel veel meer betrokken en enthousiaster wat met GOD te bereiken is.
Dat is voor mij stap voor stap de weg naar mij uittillen uit mijn middelmatigheid, en beetje leren stap voor stap "uitmuntendheid".
Mede deze eisen aan mezelf door mezelf opgesteld, ben ik heel tevreden.
Iets gelijkaardigs vind ik bij de arbeiders met verschillende talenten (1,2,5) in het evangelie. De minst getalenteerde doet er niets mee; en dat wordt niet geapprecieerd door de baas.