"In alle dingen"

Nalv de milieuconferentie in Kopenhagen vorig jaar, begonnen José-Ignacio Garcia sj en Jacques Haers sj, beiden verbonden aan OCIPE (Brussel), het Europees Studie- en Lobbycentrum van de jezuïeten, een ignatiaans blog over wereldwijde milieu-uitdagingen. Van 29 november tot 10 december 2010 vindt de 16de internationale milieuconferentie plaats, deze maal in Cancún (Mexico). Via het “ IgnatianEconet’s Blog ” bieden zij u de mogelijkheid om rechtstreeks de werkzaamheden van de conferentie te volgen dankzij hun dagelijkse berichten in het Engels. Delen

Gewoon even danken. Kan zo’n deugd doen. Voor wie bedankt wordt, voor wie dankt, en ook voor wie er getuige van mag zijn. Delen

1ste zondag van de advent Jesaja 2, 1-5; Rom 13, 11-14; Mt 24, 37-44 Homilie De voorbije week was ik hier in de Oude Abdij in Drongen voor een 3-daagse sessie met jonge leerkrachten. Tot voor enkele jaren moesten we bij zulke sessies ‘s morgens voorzien in een wekdienst voor diegenen die geen wekker bij hadden. Dit is definitief voorbij. Allen hebben ze hun GSM bij en dus een wekfunctie die maakt dat ze op het gewenste uur, met een harptoon of pianomuziek of nog een ander zoet geluid, worden wakker gemaakt. In de tijd waarin Paulus zijn brief aan de Romeinen schreef waren die GSM’s er nog niet. Het zou waarschijnlijk ook niet zo’n verschil hebben uitgemaakt. Want als Paulus schrijft “ Gij weet dat het uur om uit de slaap te ontwaken reeds is aangebroken ”, dan doelt hij duidelijk niet op het ’s morgens wakker worden. Wel wil hij zeggen dat de eindtijd is aangebroken. “ De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan ." Na duizenden jaren wachten, is de Messias gekomen. Voorgoed...

De voorbije 3 dagen was ik in ons bezinningscentrum in Drongen voor een sessie met een kleine 40 nieuwe leerkrachten uit onze 7 colleges. Met een ploegje gaven we hen vorming over de ignatiaanse spiritualiteit en pedagogie. Steeds volgens hetzelfde stramien: input, persoonlijke reflectie en uitwisseling. Met de ignatiaanse traditie hebben we echt wel wat in huis. Met de jaren hebben we geleidelijk aan geleerd hoe hiermee te werken met jonge mensen. Deze keer maakte ik me, ondermeer, twee bedenkingen. 1. De parate kennis over en ervaring met het christelijk geloof en de traditie vermindert van jaar tot jaar. Tegelijkertijd vergroot de openheid en de onbevangenheid van de jonge mensen. Er is honger naar identiteit. De meesten lijken bereid om het ignatiaanse model minstens een serieuze kans te geven. 2. Inhoudelijk onthoud ik twee aspecten uit onze traditie die die jonge mensen bijzonder lijken aan te spreken:      a. De ignatiaanse uitmuntendheid - het mag...

" Het zou inderdaad een groot wonder zijn mocht God hen in de steek laten die omwille van zijn liefde de macht om zichzelf te helpen hebben uit handen gegeven ." Ignatius van Loyola Delen

Wat zou Ignatius van Loyola vandaag vragen aan de jezuïeten? Wat zijn de echte problemen van onze wereld? Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Geloven is geen magie. Is ook geen kwestie van voluntaristisch de roze bril opzetten. Wel de genade om met andere ogen naar de werkelijkheid te leren kijken. Delen

De Duitste journalist Peter Seewald heeft een nieuw interviewboek klaar met Paus Benedictus. De voorbije dagen kregen we reeds een voorsmaakje over het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Hieronder een stukje waarin Benedictus even mijmert over het waarom van zijn optimisme aangaande het christendom. "Als je aandachtiger kijkt - iets wat ik kan doen dankzij de bezoeken die ik krijg van bisschoppen uit de hele wereld en tijdens heel wat andere ontmoetingen – dan stel je vast dat het christendom op dit ogenblik een heel nieuwe creativiteit ontwikkelt. [ …] De bureaucratie is versleten en vermoeid. Het gaat over initiatieven die groeien van binnenuit, over de vreugde van de jeugd. Mogelijks krijgt het christendom wel een heel ander gelaat, misschien ook een ander cultureel voorkomen. Het christendom bepaalt niet de wereldwijde publieke opinie. Andere personen staan aan het roer. Maar het christendom is de vitale kracht zonder dewelke de andere dingen niet verder zouden kunnen besta...

Dag Hammarskjöld, een belijdende christen, was secretaris generaal van de VN. Uit zijn pen komt volgende zin. Te oordelen naar zijn leven, was het meer dan zo maar een vrome gedachte. “ Goedheid is erg eenvoudig: altijd leven voor anderen; nooit je eigen voordeel nastreven .” Delen

Een franciskaan, een dominicaan en een jezuïet gingen samen golven. Het spel wilde goed vlotten tot ze moesten wachten op een groepje golfspelers voor hen die uitzonderlijk langzaam speelden en niemand voor lieten. Lichtjes geërgerd gingen de drie naar de verantwoordelijke van het groepje en vroegen wat er gaande was. Hij legde de drie priesters uit dat zij deel uitmaakten van een programma dat speciaal was uitgewerkt om blinden toe te laten golf te spelen. Elke blinde speelde in duo met een ziende speler die hem advies gaf en hielp bij elke slag. De franciscaan was ten zeerste gesticht door de grootmoedigheid van die mensen. Hij verontschuldigde zich voor zijn ongeduld en nam zich voor dit voorbeeld van dienstbaarheid op te nemen in zijn gebed en in zijn eigen zorg voor de armen. Ook de dominicaan was ontroerd door hun initiatief. Hij verklaarde dat hij erover zou preken en dat het hem aanmoedigde om zelf ook meer te doen voor mensen in nood. De jezuïet was eveneens diep geraakt....

Wat vraagt Paus Benedictus aan de jezuïeten vandaag? Wat staat volgens hem centraal in het ignatiaans charisma? Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Nathalie Salazar -Medina is lid van de Belgische tak van de Jesuit Refugee Service. Sinds 3 jaar gaat zij regelmatig uitgeprocedeerde asielzoekers bezoeken in het gesloten opvangcentrum, de Refuge,  in Brugge. In onderstaand getuigenis stelt zij de vraag of God ook in de Refuge te vinden is. Drie jaar geleden begon ik de Refuge te bezoeken. Wat wist ik over de Refuge? Niet meer dan de gemiddelde Bruggeling: dat het een soort gevangenis is waar “illegalen” worden opgesloten. Waarom worden ze daar opgesloten? Omdat ze iets verkeerd hebben gedaan, zeker? Van op een afstand bekeken lijkt in een gesloten centrum alles onder controle te zijn en volgens de regels te verlopen, tot je eens van dichterbij gaat kijken en die “illegalen” persoonlijk ontmoet. Ik had nooit gedacht dat ik in zo’n centrum zoveel verdriet, wanhoop, angst, woede zou zien. Deze week sprak ik er nog met iemand die in hongerstaking is. “Je ne veux plus vivre”, zei hij. Hij wil liever in België sterven dan terugkere...

Creativiteit is een dringende uitdaging, telkens weer. Voor de Wereldkerk, en dus ook voor de SJ. In die mate dat je kan spreken van de noodzaak van een voortdurende herstichting. Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

In de laatste ochtendwijding van de bezinning “Geestelijke Oefeningen en film” van de voorbije dagen kregen we onderstaande schriftlezing te horen. Het is een (vrije) vertaling van Rechters 6, 14. Ik geef ze u graag mee bij het begin van een nieuwe werkweek. “Ga op weg met de kracht die je bezielt. Ik zend je.” Delen

Michael Dudok de Wit is een briljant maker van tekenfilms. Een van zijn pareltjes is “ De monnik en de vis ”. Ik zie er een allegorie in van de mens die op eigen kracht God wil grijpen. Dit wil gewoon niet lukken. Het is maar als hij zich gewonnen geeft en zich laat grijpen door God (de vis), dat de ontmoeting mogelijk wordt en dat hij recht naar de hemel gevoerd wordt. Toen ik onlangs dit filmpje bekeek met studenten merkten er twee op dat de vis mogelijks symbool stond voor Jezus (Ichtus). Uiteraard. Denkt u ook niet? Delen

Deze dagen begeleid ik met twee medebroeders een retraite over “ Geestelijke Oefeningen en film ”. Concreet betekent dit dat de deelnemers niet alleen worden uitgenodigd om te bidden met schriftteksten, maar ook met beelden en thema's die ze oppikken uit de film die ’s avonds wordt geprojecteerd. Wat Ignatius hiervan zou denken? Het lijkt me als een paal boven water te staan dat hij hier helemaal achter zou staan. Immers, ten gronde gaat het over een analoge dynamiek als bij het gebed met de Schrift. Met dit verschil dan dat de “filmtekst”, in tegenstelling tot de schrifttekst niet noodzakelijk en ook niet in dezelfde mate kan beschouwd worden als “geïnspireerd”. Beide soort “teksten” hebben het vermogen om de tekst van het leven van de mens op te roepen en te bevragen. De beelden, herinneringen, voorstellingen, verlangens … die zij naar boven halen en bewust maken kunnen in de meditatie opengetrokken, uitgezuiverd en verfijnd worden. De ignatiaanse wijze om ermee te in gebed ...

Allen kunnen we bijdragen tot de schoonheid van onze wereld. De meest belangrijke taken zijn vaak de minst zichtbare. Ze kunnen vragen om jezelf en je spontane verlangens tussen haakjes te plaatsen. Ook daar kan je echte vreugde vinden. Delen

Een pleidooi tegen het ignatiaanse jargon …. Uit de mond van Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, tijdens een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Op 1 november ll was er in de parochiekerk van mijn ouders een herdenkingsviering voor de overledenen van het voorbije jaar en dus ook voor mijn vader. Op de eerste rij zaten een tiental van mijn neefjes en nichtjes, allen van lagere-school-leeftijd. Bij het begin van de offerande had de koster-accoliet het uitstekende idee om aan drie van hen te vragen de gaven aan te brengen. De kinderen waren zo enthousiast dat ze plots alle tien aan de credenstafel stonden. Geen probleem, de koster slaagde erin om elk kind toch iets te laten doen. Nr 10 mocht de grote bel luiden tijdens de consecratie. Ik vermoed dat de negen andere kinderen zelden zo geconcentreerd een consecratie hebben meegemaakt. Ze keken toe alsof hun leven ervan afhing. Achteraf waren ze het er allen roerend over eens dat het een heel mooi viering was geweest. Liturgie heeft een theatrale kant. Het is goed te zien en te horen dat er iets gebeurt. Kinderen zijn daar bijzonder gevoelig voor. Zij niet alleen trouwen...

In liefde staat de ander centraal. Liefde gaat over geven dat ontvangen kan worden en omgekeerd. Het gaat over jezelf loslaten om ten volle te kunnen worden. Het is een leerproces. Een leven lang. Het risico is evenwel niet denkbeeldig dat je aan jezelf blijft vasthangen en de ander gaat gebruiken. Deze schitterende tekenfilm, “ L’égoiste ” genaamd, is daar een illustratie. Het grijpt naar de keel ... Delen

Op 7 november eerstkomend vindt in het Ignatiushuis in Amsterdam de officiële lancering plaats van Ignis Webmagazine. Dit online tijdschrift is een initiatief van onze Nederlandse medebroeders. Het magazine, gericht op een breed publiek, wil vanuit de eigen spiritualiteit thema’s op het gebied van religie, samenleving, cultuur en wetenschap behandelen. Ignis Webmagazine biedt tweemaal per week nieuwe artikelen – columns, essays, reportages, videofilmpjes, recensies en meditaties – die gratis toegankelijk zijn via www.igniswebmagazine.nl. Doelstelling van Ignis Webmagazine is het op eigentijdse wijze vormgeven van het apostolaat van de jezuïeten, door een herkenbare plaats te creëren op internet waar mensen informatie, verdieping en inspiratie kunnen vinden. De website is daartoe ook goed geïntegreerd met moderne sociale media als Twitter, Facebook en YouTube. De redactie bestaat uit drie jezuïeten – Ben Frie (hoofdredacteur), Jan Peters en Dries van den Akker – plus een professio...

Het carrousel blijft maar ronddraaien. Of draait het zot? Het is duidelijk dat de aartsbisschop een heel eigen, niet makkelijk te volgen, koers vaart. De media vinden dit heerlijk en doen hun uiterste best om er maximaal geld uit te slaan. Woordvoerder zijn van Mgr Léonard is niet makkelijk. Het vraag stressbestendigheid en professionaliteit. Ook grote nederigheid. Kwaliteiten die, de nochtans stevige, Mettepenningen blijkbaar niet in voldoende mate bezit. Toegegeven, er is hem veel gevraagd. Ik heb er het volste begrip voor dat hij ontslag neemt. Maar de wijze waarop … Hij had net iets meer de eer aan zichzelf en aan zijn werkgever kunnen houden. Delen

Tonny Cornoedus sj is sinds jaar en dag aalmoezenier in de gevangenis. Onderstaand stukje komt uit een aangrijpend getuigenis dat hij onlangs publiceerde in Kerk en Leven (parochieblad). “ Ook de modernste gevangenis – door sommigen wel eens een luxehotel genoemd -, blijft een hel. Ook al is er een goede hygiëne, een uitgebreid aanbod aan cursussen en sport – hoognodig opdat mensen mensen zouden blijven en zouden groeien in menselijkheid -, toch is er een vuur dat innerlijk verteert, is er een enorme eenzaamheid te midden van veel volk, de kilte die geen hart verwarmt en de stilte die nergens te horen is. Met Christus daalt de aalmoezenier neer ter helle om er mensen te ontmoeten. In een kortfilm die ik zag richtte een gedetineerde plots de camera op zichzelf en zei: “Kijk maar naar mij, ik ben een mens, geen monster!” Die mens, die op een bepaald ogenblik misschien wel een monster geweest is, die mens wil de aalmoezenier ontmoeten. Die mens met zijn kwaad en zijn goed, die men...

Medebroeder Guido Dierickx is hoogleraar emeritus in de sociologie. Vanuit zijn achtergrond als wetenschapper en met zijn niet van ironie verstoken scherpe pen, pleegde hij in het laatste nummer van Tertio volgende bijdrage over de intussen beruchte uitspraak van aartsbisschop Léonard over immanente rechtvaardigheid . Een verademing ... " Immanente rechtvaardigheid, wat een aantrekkelijke idee. Dat het kwade zichzelf zou vernietigen, dat zou voor mij in de werkelijkheid wat vaker mogen voorkomen. Bijvoorbeeld wanneer ik in de file sta en langs de pechstrook haastig wordt voorbijgestoken. Dan hoop ik dat die onverlaat even verder tegen de vangrail schuurt, buiten het bereik van de pechverhelping. Dat een wakker zwaantje hem daar op de bon zwiert, daar wil ik ook al vrede mee nemen. Kortom, ik wil dat wandaden gestraft worden door hun eigen gevolgen, hierin gesteund door tal van spreekwoorden waarvan “Loontje komt om zijn boontje” het meest beschaafde is. Maar nogmaals, dat ge...