"In alle dingen"

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. De wijze werd een levende legende. Men zei dat zelfs God hem eens om advies vroeg: “Ik wil wel eens verstoppertje spelen met de mensheid. Ik heb de engelen al gevraagd wat de beste plek is. Sommigen zeiden de bodem van de diepste zee. Anderen de top van de hoogste berg. Weer anderen suggereerden de andere kant van de maan, of een ster. Wat denk jij?” De wijze antwoordde: “Verstop U in het hart van de mens – dat is de laatste plaats waar ze zullen zoeken.” Anthony de Mello sj

Een jezuïet en een franciscaan zaten samen aan tafel. Als dessert was er taart. Er waren twee stukken, het een flink wat groter dan het ander. De jezuïet bediende zich als eerste en nam het grootste stuk. De franciscaan protesteerde: De heilige Franciscus leerde ons dat we altijd het kleinste stukje moeten nemen. De jezuïet repliceerde: Wel, dat is toch net wat je gekregen hebt! ######## Wil je meer dergelijke grappen lezen, samen met een analyse van wat die humor zegt over de spiritualiteit van de jezuïeten, koop dan mijn boekje " Jezuïeten grappen ". Ideaal voor de zomer! In dit boekje vertel ik van alles en nog wat over de manier waarop jezuïeten leven, bidden en werken. Luchtig en ernstig tegelijk. Bovendien nog mooi ook, dankzij de talrijke cartoons van de bekende tekenaar Joris Snaets.   Nikolaas Sintobin, Jezuïeten grappen, Humor en spiritualiteit, met cartoons van Joris Snaet, Averbode, 2013, ISBN-nummer: 9789031737536, 95 p. Prijs...

Voor het tijdschrift “Liefke” schreef ik een overweging over “Trots die dankbaar maakt”. Hier vind je uittreksels (4/8) De ervaring leert dat het vaak andere mensen zijn die je wijzen op redenen om trots te zijn: ouders, docenten, partner, vrienden, vriendinnen en tal van andere mensen. Wij mensen hebben nu eenmaal die vreemde eigenschap dat we ons kunnen blindstaren op wat we niet hebben of zijn. Datgene waar we wel goed in zijn zien we, om allerhande redenen, nogal eens over het hoofd. Een eenvoudig, oprecht woord of gebaar van een medemens kan daarom een welkome hulp zijn op het pad van zelf-ont-dekking.  Meestal zijn het de mensen die van je houden en het je gunnen om te groeien in zelfwaarde en zelfvertrouwen die je graag dat duwtje in de rug geven. Maar ook degenen die niet zo dichtbij je staan en zelfs compleet vreemden kunnen dat doen.  Iedereen die zelf lekker in zijn vel zit en zich niet bedreigd voelt door de rijkdom van de ander kan je op die...

Zonet is de derde druk verschenen van mijn laatste boek"Wat deed God voor Hij de wereld schiep? en 51 andere vragen over het christelijk geloof. In dit boek krijg je een overzicht van de grote geloofsvragen. Speels en doorwrocht tegelijk. Je kan het lezen in je eentje, in je gezin of samen met vrienden. Elk antwoord kan je lezen in 3 minuten. Net goed om deze zomer je geloofskennis wat aan te scherpen. Klik hier om het boek online te bestellen (ook als e-boek!) (€13.99) Je kan het boek, uiteraard, ook in de gewone boekenwinkel kopen/bestellen  Klik hier voor een kort interview met Nikolaas Sintobin sj over dit boek Hieronder heb je een proevertje waarin ik het antwoord voorlees op de vraag: "Is God een man? Hieronder een video-interview over dit boek

Voor het tijdschrift “Liefke” schreef ik een overweging over “Trots die dankbaar maakt”. Hier vind je uittreksels (3/8) Voorwaarde voor trots als bron van levenskracht is dat die trots te maken heeft met je ware zelf en niet met een fake versie van jezelf, of van de ander op wie je trots bent. Al te vaak sluipt in trots ook een element van leugen binnen, een vals imago. Iets dat je is aangepraat of dat je jezelf, om welke reden ook, hebt aangemeten. Het lijkt mooi en aantrekkelijk omdat het blinkt, beantwoordt aan de laatste modetrend of gewoon omdat je toch zo graag zou willen dat het waar is.  Uiteindelijk verwijdert het je echter van je eigenlijke kern en kan het je zelfs beletten om daar dichter bij te komen doordat het je blind maakt voor de schoonheid die er wel is.  Bovendien is deze, misplaatste, trots vaak een hopeloze energievreter en bron van angst om ontmaskerd te worden. Het vraagt om steeds weer te investeren, in wat jij niet bent. Het is verloren...

In de parabel van de vergevingsgezinde vader, keert de jongste zoon naar huis terug. De vader verwelkomt hem en vergeeft hem zijn fouten. De zoon wordt opnieuw erkend door de vader. Hij was verloren en is teruggevonden. Nu beseft de zoon ten volle wat het betekent iemands zoon te zijn. Hij is nu thuisgekomen. De vader is overgelukkig: “Mijn zoon is weer tot leven gekomen. Laten we feestvieren!” Zodra de muziek weerklinkt en het dansfeest wordt geopend, stormt de oudste zoon binnen. Hij daagt zijn vader uit. Hoe ontgoocheld de vader ook moet zijn door de wrok en slechte wil van zijn oudste zoon, toch is hij wijs genoeg om geen partij te kiezen. Wellicht voelt hij dat zijn oudste zoon een moment van vervreemding kent. Door zijn negatieve houding geraakt de oudste zoon van zijn jongere broer vervreemd. Hij verwijst niet meer naar “mijn broer”, maar naar “die zoon van jou”. Het koppig vasthouden aan zijn eigen gelijk verhindert hem een liefdevolle relatie aan te gaan. Niet alleen m...

Voor het tijdschrift “Liefke” schreef ik een overweging over “Trots die dankbaar maakt”. Hier vind je uittreksels (2/8) Trots kan zo’n deugd doen: trots op iets wat je moeizaam bereikt hebt of wat je zomaar in de schoot is gevallen, trots op je kind of partner, op je dorp of je land, enz. Trots kan belangrijk zijn en waardevol. Het kan ook een wat vervelende bijklank hebben. Waar gaat trots over? Trots gaat over goede dingen. Soms in het oog springend. Meestal heel gewoon maar daarom niet minder mooi. Het is belangrijk en goed je kracht en schoonheid te ontdekken en naar waarde te schatten. Een gevoel van trots voor de unieke schat die je is toevertrouwd geeft levenskracht. Het nodigt uit om je diepste verlangen, waar trots aan raakt, verder te ontwikkelen. Zolang je de belangrijke keuzes in je leven ent op dat verlangen kun je putten uit een eindeloze bron van energie. Zo kan trots je op weg helpen naar een verdere ontplooiing als mens. Nikolaas Si...

Soms is de wederzijdse haat zo vanzelfsprekend dat ze wel onoverkomelijk lijkt. Onderstaande kortfilm toont op schitterende wijze aan dat dit niet zo hoeft te zijn. Het leven kan vijanden tot bondgenoten maken. Reden tot hoop, niettegenstaande alles …    

Voor het tijdschrift “Liefke” schreef ik een overweging over “Trots die dankbaar maakt”. Hier vind je uittreksels (1/8) Het was warm op dat strandje. Ik was er samen met een vriendin aan het zonnen. We konden het goed met elkaar vinden. Helemaal onverwacht wees ze naar mijn borstkas en zei dat ik eigenlijk best stevig gebouwd was. Ik wist niet wat ik hoorde. Ik deed alsof mijn neus bloedde. Maar ik had het drommels goed gehoord. Nu nog kan ik me die scène perfect goed voorstellen. Geloof het of niet. Die op zich volstrekt banale opmerking was een keerpunt in mijn puberbestaan. Ik was een opgeschoten knaap en wist me geen raad met dat lange lijf van mij. Ik meende oprecht dat ik een hanenborst had. Op dat eigenste ogenblik veranderde de onzekerheid en de schaamte die ik tot dan toe voelde over mijn lichaam in trots. Ik was lucide genoeg om te weten dat ik niet plotsklaps een atletische hercules was geworden. Maar toch, dat lichaam van mij dat mocht blijkbaar gezien worden...

Dit is best een grote uitdaging. Maar dan wel een die perspectief biedt. Hoe ga je best om met je beperkingen. Of moeilijker nog, die van anderen. Je kan ze (proberen te) ontkennen. Je kan er tegen vechten. Je kan er ook gewoon leren van houden!

Ignatius wist   dat Gods wil geen nauwkeurig ontwerp is.   Maar hij besefte ook dat het geen vage blanco cheque is in de zin van ‘doe maar wat je goeddunkt’. God heeft een ‘plan’ in deze zin dat Hij een idee heeft van het soort mens dat wij kunnen worden. Hij heeft ook een idee omtrent het leven dat jou de meeste vreugde zal bezorgen. De ruwe schets van Gods idee is hetzelfde voor iedereen: God en zijn naaste beminnen en dienen. Maar de individuele uitwerking ervan is voor ieder mens uniek. Gods wil vinden betekent Gods unieke liefde voor ieder van ons ontdekken. Zijn verlangen is om ons te helpen uit te groeien tot ons meest waarachtige zelf. Het is een manier vinden waarop wij Hem en zijn volk het beste kunnen helpen. Daarom moeten wij ons van ongeregelde neigingen bevrijden. We kunnen het vergelijken met een kok die een artisjok afpelt om zo tot bij het hart ervan uit te komen. Of als een beeldhouwer die het overbodige marmer wegkapt om binnenin een mooi beeld te vi...

Het is eigen aan een echt voorzichtig mens om zich niet te verlaten op zijn eigen voorzichtigheid, in het bijzonder in zaken die hemzelf aangaan. Omdat je daar inwendig door geroerd wordt, kan je daar geen billijke rechter zijn.  Ignatius van Loyola