"In alle dingen"

Onlangs was ik te gast in een bevriend gezin. Nog maar net was ik gezeten of Eugénie, het dochtertje van zeven, kwam voor me staan met drie spelen in haar hand. De vraag was niet òf we zouden spelen. Wel wélk spel we zouden spelen. Kinderen hebben iets van robotjes: ze lijken wel geprogrammeerd om te spelen,   pret te beleven en te genieten. Volwassenen kunnen veel leren van hun levensvreugde en hun creativiteit. Kinderen kunnen op hun beurt heel wat leren van (echte) volwassenen: vreugde vinden, niet alleen in wat “plezant” is; maar ook in de banaliteit van het dagdagelijkse leven, het echte leven. In wat je leuk vindt, én in wat je minder leuk vindt.

"Hoe heerlijk zou het zijn mocht elk van ons, aan het einde van de dag, kunnen zeggen: vandaag heb ik een daad van naastenliefde gesteld voor anderen!" Tweet dd 29.04.13

Onlangs werd ik geïnterviewd door Dirk Leestmans,  journalist bij de VRT Nieuwsdienst. Het interview werd gepubliceerd op 24 april 2013 in de juristenkrant. U vindt het hier terug, in vier afleveringen. ‘Mocht je als christen voor de rechtbank gedaagd worden, zou er dan voldoende bewijsmateriaal zijn om je te veroordelen?’ Nikolaas Sintobin, jezuïet en voormalig advocaat, heeft zijn twijfels. ‘Het grote probleem van het christendom is dat we zodanig verburgerlijkt zijn en zoveel compromissen gesloten hebben, dat de spoeling extreem dun geworden is. Er zal dus weinig bewijs zijn om ons te veroordelen voor een dergelijk tribunaal.’ Een gesprek over de kerk, gewonnen geloof in God en verloren vertrouwen in de rechtsstaat. ‘Recht mag geen middel worden om onrechtvaardigheid te organiseren.’  'Ik kom uit een juristenfamilie. Mijn vader was notaris. Onbekend was de rechtenstudie me dus niet. Wat ik precies wou doen, wist ik op m’n 18 de niet maar de studie leek me inte...

De wereld op z’n kop? Why not! Veranderen van perspectief kan helpen om andere dingen te zien; om méér te  zien; om het vertrouwde te herontdekken.

Laten we het vlammetje van het geloof levendig houden door gebed en de sacramenten. Laten we erover waken dat we God niet vergeten. Het is belangrijk dat we ons, in deze tijden van crisis, niet opsluiten in onszelf. We dienen eerder open te staan en aandachtig te zijn voor anderen.

Gisteren ging ik voor in de wekelijkse eucharistieviering voor de studenten van Leuven. Hieronder vindt u mijn homilie.  Een tijdje geleden hadden we in onze gemeenschap een gesprek over hoe, in onze cultuur, het Evangelie beleven en verkondigen. Een medebroeder zei dat hij onze tijd net daarom zo ongelofelijk boeiend vond. Immers, het verdwijnen van de christelijke cultuur, van het “normaal zijn” van het christen zijn, maakt dat we ons opnieuw, en wel in alle vrijheid, de vraag kunnen stellen: wat betekent het nu eigenlijk om christen te zijn. Deze vraag wordt nog pertinenter door de groeiende aanwezigheid van andere godsdiensten in onze contreien: wat is typisch aan het christendom, of nog, wat onderscheidt ons geloof van andere religieuze tradities. Het ligt hem niet in de moraal. Die fameuze christelijke waarden en normen, die bestaan eigenlijk niet. Preciezer, er bestaan geen typisch of exclusief christelijke waarden. In andere godsdiensten vind je dezelfde morele...

Deze morgen hield paus Franciscus zijn wekelijkse catechese. Hij richtte volgende boodschap tot de jongeren: “Verberg je talenten niet onder de grond! Durf je te geven voor idealen van dienstbaarheid voor anderen. Het leven is ons niet gegeven opdat we het angstig voor onszelf zouden houden. Wel om het weg te geven! Wees niet bang om grootse dromen te koesteren!”

Gods opperste goedheid, oneindige liefde en vaderlijke genegenheid wensen uit zichzelf meer om ons de volmaaktheid te schenken,  dan wij om er naar te verlangen. Ignatius 

De (christelijke) gebedstraditie is veel rijker dan je ook maar kan vermoeden. Op de website www.startdestilte.be kan je daar uitvoerig van proeven, in woord, beeld en vooral ervaringsgewijs via audiomeditaties (podcasts). Vandaag is er nog maar eens een nieuwe gebedsmethode toegevoegd aan het aanbod: christelijke mantrameditatie . Al geprobeerd?

  Hieronder vindt u de Nederlandse vertaling van de tweet van Paus Franciscus dd 21 april 2013. "Mijn schapen luisteren naar mijn stem en Ik ken ze". De stem van Jezus is onmiskenbaar.  Hij leidt ons langs het pad van het leven.

Vraagt en u zal gegeven worden; zoekt en ge zult vinden; klopt en er zal worden opengedaan. Want al wie vraagt, verkrijgt; wie zoekt, vindt en voor wie klopt, doet men open .” Dit kan je lezen in Matteüs 7, 7-8. Ik meen te weten dat onderstaande video niet meteen bedacht is als illustratie van deze bijbelverzen. Toch vind ik onderstaande beelden bevragend. Vraag ik soms iets aan God? Vraag ik soms écht iets aan God? En zo ja, geloof ik dan ook dat er wel eens een antwoord zou kunnen komen?

Hier vindt u de twee tweets van Paus Franciscus dd 17 april 2013. 1. Wil je deelhebben aan Gods heerlijkheid, dan vraagt dit dat je dag in dag uit trouw bent aan zijn wil; ook als dit offers vraagt. 2. De Hemelvaart van Jezus betekent niet dat Hij afwezig is. Wel dat Hij op een nieuwe wijze leeft in ons midden, dicht bij elk van ons.

Nalv het programma "Op zoek naar God" vroeg de EO me om "Tien gebedstips voor thuis". Ik deel ze graag met u. 6 Het is belangrijk dat je voor God komt zoals je bent. Wees niet politiek correct. Ook eventuele negatieve gedachten en gevoelens mogen een plek krijgen in je gebed. 7 Probeer tijdens je gebed eerder te luisteren dan zelf te spreken. Laat het Woord binnenkomen in je eigen leven. Focus je op datgene waar je vreugde, en waar je weerstand bij voelt. Bij vreugde wil God je iets zeggen, bij weerstand moet je misschien met iets in het reine komen. 8 Als het moeilijk gaat, verleng je gebedstijd eerder dan deze in te korten. Moeite kan betekenen dat je op een knoop zit en dat daar iets ligt te wachten op jou. Dat ga je niet vinden door op te geven, maar juist door trouw te zijn en te volharden. 9 Blik na afloop van je gebed terug. Schrijf in een schriftje wat je geraakt heeft en hoe. Beschrijf alleen wat er gebeurd is in je hart, maak geen an...

Nalv het programma "Op zoek naar God" vroeg de EO me om "Tien gebedstips voor thuis". Ik deel ze graag met u. 1 Maak er een ritueel van. Probeer een vast moment in je dag of week te plannen en markeer voor jezelf duidelijk dat dit jouw moment is om te bidden. Steek bijvoorbeeld een kaars aan of bid op een vaste plek. 2 Zorg dat zaken die je kunnen afleiden – mobiel, open raam, radio in de kamer ernaast – zoveel mogelijk verbannen worden. Bid ook niet als je kinderen ieder moment thuis kunnen komen. Zorg dat je echt in veiligheid en rust naar het woord van God kunt luisteren. 3 Kies niet zelf een bijbeltekst uit, want dan kies je vaak teksten uit het kleine cirkeltje die je zelf kent, of wat past bij je stemming. Neem een Evangelie door of bid elke week met de bijbeltekst die zondags tijdens de dienst is besproken. Lees de tekst van tevoren door, zodat je weet wat er ongeveer staat en waar je aandacht naartoe zal gaan tijdens het bidden. 4 Bepa...

Paus Franciscus heeft vandaag twee nieuwe tweets de wereld ingezonden. Ik heb ze voor u vertaald. God aanbidden wil zeggen dat we leren bij Hem te zijn, dat we ons bevrijden  van onze verborgen afgoden en dat we Hem in het middelpunt van ons leven plaatsen. Laten we dit niet vergeten: indien we de Goede Boodschap van Jezus willen verkondigen, dan moeten onze levens getuigen van wat we vertellen.

Een "bloemlezing" van 10 sterke uitspraken van paus Franciscus. Of over hoe je mensen de Kerk kan binnen jagen.

Neen, het christendom is niet een godsdienst van het boek. Niet de Bijbel, wel Jezus Christus staat centraal in het christendom.

Marc Lindeijer sj werkt als historicus in het hoofdkwartier van de jezuïeten in Rome in de dienst die de dossiers voor de zalig- en heiligverklaring van jezuïeten voorbereidt. Met onderkoelde humor legt deze "buurman van de paus" haarfijn uit wat je beter wel of niet doet om heilig te worden verklaard.

Gisteren verstuurde paus Franciscus twee nieuwe tweets. Ik heb ze even voor u vertaald. Als wij handelen als kinderen van God, wetend dat Hij van ons houdt, dan wordt ons leven vernieuwd, vervuld met rust en vreugde. Christen zijn gaat niet enkel over het navolgen van geboden: het gaat over toelaten dat Christus het roer van ons leven overneemt en ons leven omvormt. 

Uitmuntendheid, in de goede ignatiaanse traditie, richt zich tot iedereen. Elk op zijn manier, met zijn mogelijkheden. Niemand is veroordeeld tot middelmatigheid.  Uitmuntendheid heeft vaak te maken met grenzen. Het kan je ertoe brengen ze te verkennen, te verleggen of … te aanvaarden. Nick Vujicic getuigt in onderstaande video over hoe hij omgaat met de niet evidente grenzen die de natuur hem meegegeven heeft. 

Jean-Claude Guillebaud is een bekende Franse intellectueel. Hij heeft meer dan 25 boeken op zijn palmares. Een van zijn recente producties heet “Comment je suis redevenu chrétien”. Een boeiend en vlot leesbaar boekje van iets minder dan 200 bladzijden. Hij beschrijft er zijn intellectuele zoektocht van de voorbije 20 jaar, in het bijzonder doorheen de menswetenschappen en met enkele verkennende uitstappen in de exacte wetenschappen. Na een carrière als journaliste bij “Le Monde” was hij er aan toe om op zoek te gaan naar de wortels van onze cultuur. Tot zijn verbazing leidde deze reis hem tot een herontdekking van de levende joods-christelijke traditie. Op heldere wijze toont Guillebaud aan hoe de grote peilers van de Westerse samenleving (mensenrechten, aandacht voor de zwakkere …) rechtstreeks of onrechtstreeks voortgebracht zijn door het Jodendom en meer nog door het Christendom. Ook al zijn er, in het bijzonder in de Franse cultuur, heel wat taboes hieromtrent en stromingen di...

Middelmatigheid. Weglopen van risico’s, ten voordele van een grijze comfortzone: fysiek, relationeel, religieus, affectief, professioneel … Het risico is reëel. De grenzen durven opzoeken; meer nog, ze verleggen. Kiezen voor wat zich concreet aandient, het onbekende, de ander, in verantwoordelijke dienstbaarheid.   Luisteren naar die stem, in je diepste diep en er gehoor aan geven. Dit is één mogelijke invulling van de ignatiaanse uitmuntendheid. Onderstaande video is behoorlijk eenzijdig, op het karikaturale af. Maar hij kriebelt wel …

Paus Franciscus vandaag op het Sint-Pietersplein: "De vrede is de vrucht van de overwinning van Gods liefde over het kwaad. Het is de vrucht van vergeving."

Walter Ceyssens sj vertelt heel concreet hoe hij ertpe gekomen is om ja te zeggen aan zijn roeping als jezuïet. Hij vertelt het als was het een thriller!

Zien we wel waar we naar kijken?

Deze morgen gaf Paus Franciscus tijdens zijn algemene audiëntie op het Sint-Pietersplein een catechese. Hieronder een uittreksel. Zonder het geloof in de dood en de verrijzenis van Jezus zal onze hoop maar zwakjes zijn, en zal ze eigenlijk zelf geen hoop zijn. Het zijn precies de dood en de verrijzenis van Jezus die het hart zijn van onze hoop.

Medebroeder Guido Dierickx verbleef opnieuw voor enkele weken in Abidjan (Ivoorkust) om les te geven aan het  CERAP  (Centre de recherche et d’action pour la paix). Ik laat hem graag met u zijn indrukken delen. Onze nieuwe paus heeft de vraag opnieuw hoog op de agenda geplaatst. Hoe gaat een gelovige om met de armoede in de wereld? En hoe gaat hij om met de armen om zich heen? Over de eerste vraag zijn heel wat boeken te lezen. Volgens hen komt het erop aan de handelsstromen in onze wereld evenwichtiger te maken. Bijvoorbeeld minder protectionisme door rijke landen ten nadele van arme landen. Het komt erop aan de politieke overheid in de arme landen stabieler te maken. Zodat kapitaalbezitters veilig zouden kunnen investeren in projecten op lange termijn. Interessante boeken zijn dat. Over de tweede vraag is er minder te lezen. Het is nochtans een prangende vraag voor de bezoeker die zich moet bewegen tussen de sloppenbewoners in zwart Afrika. De mensen om hem hee...