Hieronder een vertaling van enkele uittreksels uit de indringende slottoespraak van de Synode door Paus Franciscus. De Paus vernoemt er in het bijzonder 5 bekoringen die hij meende te ontwaren bij het luisteren naar de synodevaders. Eerste bekoring: “De bekoring van de vijandige verharding, ttz het zich willen opsluiten in de letter (…), in de binnenkant van de wet, in de zekerheid van wat we kennen en niet van wat we nog moeten leren en bereiken. Ten tijde van Jezus, was dit de bekoring van de Zeloten, van de scrupulanten, van de mensen met haast. Vandaag van hen die we “traditionalisten” of ook “intellectualisten” noemen.” Tweede bekoring: “De bekoring van een vernietigende wereldvreemdheid, die in naam van een verraderlijke barmhartigheid wonden verbindt zonder die eerst te verzorgen, die de symptomen behandelt en niet de oorzaken en de wortels. Het is de bekoring van de angstigen en ook van hen die “progressieven en liberalen” worden genoemd.” Derde bekoring: ...