"In alle dingen"

Alberto Hurtado sj is de meest recent heilig verklaarde jezuïet. Een heerlijk man. Door zijn woorden, maar vooral door zijn daden. Gestorven in het midden van de vorige eeuw in Chili, geniet hij tot op vandaag van een onwaarschijnlijke populariteit in zijn vaderland. Men houdt gewoon van die man. “Een bezoek van God aan Chili”, zo kwalificeerde Paus JP II zijn persoon bij de zaligverklaring in 1994. De komende tijd geef ik u een bloemlezing uit zijn teksten. Zin van het leven Kijk en luister naar Alberto in levende lijve. De vertaling van dit stukje homilie vindt u hieronder. Wat is de zin van het leven? Waarom is de mens op de Aarde? De verschillende filosofische systemen proberen antwoorden te geven. Het is armoe troef. Ze bevredigen ons hart niet. Het christendom, daarentegen, geeft ons een heel troostend antwoord. De mens is op Aarde omdat Iemand van hem hield: God. De mens is op Aarde om te beminnen en om bemind te worden. Als je liefdevol kijkt, zoals je het waarschijnlijk wel ...

Het is bijna een gemeenplaats geworden om onze cultuur te bestempelen als “post-christelijk”. Ook onder christenen. Vanuit socio-cultureel of historisch perspectief is er van alles te zeggen voor een dergelijke analyse. Ook al vraagt die heel wat nuancering. Vanuit gelovig perspectief is een dergelijke omschrijving evenwel problematisch. Het impliceert immers dat de blik in de eerste plaats gericht is op het verleden en niet op de toekomst. Amadeo Cencini, een Italiaans pastoraaltheoloog schrijft hieromtrent het volgende: “ Het gaat om de manier van kijken naar de realiteit, ook de pastorale realiteit, waar deze niet langer in een postchristelijke maar in een prechristelijke logica gezien wordt. Eerst moeten we overtuigd zijn dat we een prechristelijk tijdperk beleven, niet een postchristelijk. … Het vraagt de innerlijke beschikbaarheid om iets op te bouwen en niet alleen te bewaren of beschermen wat al verworven is. Het vraagt vooral de moed voor een nieuwe evangelisatie zowel van wie...

Alberto Hurtado sj is de meest recent heilig verklaarde jezuïet. Een heerlijk man. Door zijn woorden, maar vooral door zijn daden. Gestorven in het midden van de vorige eeuw in Chili, geniet hij tot op vandaag van een onwaarschijnlijke populariteit in zijn vaderland. Men houdt gewoon van die man. “Een bezoek van God aan Chili”, zo kwalificeerde Paus JP II zijn persoon bij de zaligverklaring in 1994. De komende tijd geef ik u een bloemlezing uit zijn teksten. Gerechtigheid “Gerechtigheid levert weinig eer op. Van alle deugden is ze de nederigste. Je kan er prat op gaan aalmoezen te geven. Maar niet dat je niemand gedood hebt, noch dat je je schulden betaalt … Dat hoor je nu eenmaal te doen. Nochtans is de gerechtigheid een moeilijke deugd. Het beoefenen ervan vraagt veel rechtlijnigheid en nederigheid. Veel mensen doen liefdadigheidswerken, … Maar vaak laten diezelfde mensen het enige na dat ze eigenlijk zouden moeten doen : hun werknemers een loon betalen dat volstaat om mensw...

Gisteren, 27 oktober 2009, heeft « katholieknederland.nl » de film « The mission » verkozen tot beste katholieke film. Deze film uit 1986 vertelt de dramatische geschiedenis van de jezuïetenmissies (de zogenaamde reducties) bij de Guarini-indianen. Het is een prachtverhaal. Muziek, heel mooie muziek, staat centraal in deze film. Dit was ook historisch zo in dit avontuur dat zich afspeelt in de 18de eeuw. Schoonheid kan ontroeren, samenbrengen, stil maken, uitzuiveren, bevrijden, kracht en vreugde geven … Maar om de mens te redden is meer nodig : wederzijdse kennis, respect, rechtvaardigheid, het goede voorhebben voor de ander … Het is de liefde die redt. Onderstaande fragmenten uit « The mission » illustreren de kracht maar ook de ontoereikendheid van de schoonheid als deze niet samen gaat met liefde. 1) Trailer van « The mission » : de hobo van Father Gabriel 2) Dezelfde muziek maar met beelden van een orkest, olv componist Ennio Moriconi himself 3) Scène van een zingend kind dat met ...

Alberto Hurtado sj is de meest recent heilig verklaarde jezuïet. Een heerlijk man. Door zijn woorden, maar vooral door zijn daden. Gestorven in het midden van de vorige eeuw in Chili, geniet hij tot op vandaag van een onwaarschijnlijke populariteit in zijn vaderland. Men houdt gewoon van die man. “Een bezoek van God aan Chili”, zo kwalificeerde Paus JP II zijn persoon bij de zaligverklaring in 1994. De komende tijd geef ik u een bloemlezing uit zijn teksten. Houden van Jezus Houd van Jezus Christus. Laat je steeds meer grijpen door zijn persoon, tot je laatste ademstoot. Laat Hem, elke dag meer, volledig de focus zijn van jouw gedachten, het bindmiddel van je kennis, het praktische doel van wat je ook studeert. Bidden met Jezus Christus, Jezus Christus kennen, houden van Jezus Christus met een steeds groeiende hartstocht en konsekwent met jezelf. Laat dit de waardigheid zijn van je leven, de kracht, de bemoediging, de vreugde, het vermogen dat je vruchtbaar maakt. Laat dit alles Jezus...

Leren de vleugels uitslaan. De vaste veilige grond durven verlaten. Je toevertrouwen aan de stroom van het leven. Merken dat het lukt. Beetje bij beetje. Op je eentje. En vooral samen met anderen. Heerlijk als je daar even getuige van mag zijn. .

. Alberto Hurtado sj is de meest recent heilig verklaarde jezuïet. Een heerlijk man. Door zijn woorden, maar vooral door zijn daden. Gestorven in het midden van de vorige eeuw in Chili, geniet hij tot op vandaag van een onwaarschijnlijke populariteit in zijn vaderland. Men houdt gewoon van die man. “Een bezoek van God aan Chili”, zo kwalificeerde Paus JP II zijn persoon bij de zaligverklaring in 1994. De komende tijd geef ik u een bloemlezing uit zijn teksten. Oproep tot jonge mensen Jij die nederig en oprecht in je leven de sporen van God ontdekt, denk eens goed na. Al je talenenten, je sociale gedrevenheid, je geraaktzijn door het Evangelie, je gave om te motiveren en te organiseren, je inlevingsvermogen, het gemak waarmee je kan bidden… Dat alles heb je niet gekregen om zelfingenomen op je lauweren te rusten, opdat anderen je zouden bewieroken; het is ook geen reden om je zelfvoldaan boven de anderen te plaatsen. Je hebt ze gekregen opdat het krachtige middelen zouden worden om j...

Je moet het maar bedenken: het leven van Ignatius van Loyola in lego. Grappig en spiritueel tegelijk. Er staat wat haar op het Latijn van de makers maar ze hebben echt wel iets begrepen van het de ervaring van Iñigo.

Gisteren gaf ik een voordracht over de heilige Alberto Hurtado sj , de meest recent heilig verklaarde jezuïet. Een heerlijk man. Door zijn woorden, maar vooral door zijn daden. Gestorven in het midden van de vorige eeuw in Chili, geniet hij tot op vandaag van een onwaarschijnlijke populariteit in zijn vaderland. Men houdt gewoon van die man. “Een bezoek van God aan Chili”, zo kwalificeerde Paus JP II zijn persoon bij de zaligverklaring in 1994. Zijn passie voor Jezus maakte hem tot een onvermoeibare bestrijder van onrecht en armoede. Maar ook van het traditionele paternalisme in het Chili van de jaren 40 van de vorige eeuw. Getuige hiervan onderstaande anecdote. Tijdens een vergadering vroeg een dame hem of de armen waarvoor Alberto Hurtado zich zo inzette dan op zijn minst toch dankbaar waren. Pater Hurtado ontstak in een heilige woede: "Dankbaar waarvoor, Mevrouw? Hebben wij het recht om dankbaarheid te verwachten omdat we een mens, een van onze medebroeders, een schepsel dat ...

De voorbije dagen heb ik nogal wat tijd doorgebracht met een groep studenten en vervolgens met oudere religieuzen. Met beide “categorieën” hebben we gewerkt rond ignatiaanse spiritualiteit. Mensen die eerder aan het begin staan én mensen die het grootste deel reeds achter zich hebben. Zo goed als onbeschreven bladen én boeken met reeds heel wat tekst. Even verschillend als gelijklopend … Uitzonderingen niet te na gesproken. Er is honger; veel honger. Er is verlangen naar authenticiteit en betrokkenheid. Wie is God, en, vaak met meer schroom, wie is Jezus? Er is vraag naar duidelijkheid en tegelijk respect voor de persoonlijke zoektocht. Jongeren of ouderen, we zijn schatplichtig aan dezelfde cultuur. Eigen aan jongeren lijkt mij een grote openheid en onbevangenheid. Alles is mogelijk. De beperkte ervaring kan maken dat er weinig kritische afstand is of dat het deur plots kan dichtgaan. De vreugde en de vervulling als iets van het mysterie wordt gesmaakt kunnen des te intenser zijn. Wat...

Tijdens een stilte-WE met studenten hielden we een middagmaaltijd in stilte. Na afloop zei een meisje dat het niet spreken haar, tot haar eigen verwondering zo’n deugd had gedaan. Het was bijna als een bevrijding. Niet “moeten” spreken. Gewoon samen kunnen zijn en elkaars stille aanwezigheid smaken. Zonder het te beseffen had ze even iets kunnen ervaren van het waarom van de stilte van de monniken. De monniken zwijgen immers niet alleen om beter tot gebed te kunnen komen. Het eigene aan het monastieke leven is dat de contemplatieven heel dicht op mekaar leven. Elke dag samen in de kapel, in de refter, op de werkvloer, in de studieruimte … 7 dagen op 7, het jaar rond. Steeds met dezelfde mensen. Mensen die je, op de koop toe, niet gekozen hebt. De regel van de stilte functioneert tot op zekere hoogte als bescherming. De stiltezones maken dit zo intense samenleven op lange termijn draaglijk: je hoeft niet steeds van alles aan mekaar te vertellen of, omgekeerd, te beluisteren. Of je er aa...

Joe Tetlow sj is een Amerikaanse medebroeder. Hij is een van de grootste kenners van de ignatiaanse spiritualiteit. In onderstaande video legt hij glashelder uit wat de bedoeling is van geestelijke begeleiding. In het bijzonder heeft hij het over de voorwaarden opdat deze zinvol zou zijn. In hoofde van de begeleide, maar ook in hoofde van de begeleider.

Vandaag, 19 oktober, herdenkt de Kerk de Canadese martelaren : Jean de Brebeuf, Noel Chabanel, Antoine Daniel, Charles Garnier, Rene Goupil, Isaac Jogues, Jean de Lalande, en Gabriel Lalemant. Het gaat over een groepje jezuïeten dat in het midden van de 17de eeuw begonnen was met de evangelisering van de Huronen. Ze zijn op gruwelijke wijze om het leven gebracht door de Irokezen, de aartsvijanden van de Huronen. Jarenlang hebben deze mannen in onmogelijke omstandigheden geleefd en gewerkt. Met een aan zekerheid grenzend vermoeden zagen ze hun marteldood naderen. Niettegenstaande de angst en de voortdurende vernederingen getuigen hun brieven van een danig intens geloofsleven dat zij in het diepste van hun hart rust en vreugde kenden. Beide onderstaande citaten komen uit de brieven van Paul Le Jeune sj, een medebroeder van de martelaren die het overleefde. “Drie stevige gedachten troosten een goed hart dat verblijft in de enorme wouden van het Nieuwe Frankrijk of tussen de Huronen. De ee...

Een oud ignatiaans zustertje zei me: “Als jonge zusters leerden wij niet wat de onderscheiding van de geesten was. Onderscheiden kwam er niet veel aan te pas. Dat leren onze jonge zusters nu wel. Maar wij hebben wel ascese geleerd. En dat gebeurt nu veel minder.” Ik denk dat die ouder zuster gelijk heeft. Na het Tweede Vaticaanse Concilie zijn we veel van de traditionele ascetische oefeningen kwijtgespeeld in onze Kerk. Als kind leerde ik nog het woord versterving: “afsterven” aan datgene wat niet essentieel is, ttz, wat je ten gronde niet dichter brengt bij God. Ascese, niet als doel op zich, maar wel als leerschool van ware vrijheid. Ignatius was een onwaarschijnlijk vrij iemand. De – aanvankelijk zwaar overdreven – verstervingen die hij zichzelf zijn leven lang oplegde waren hier niet vreemd aan. Het maakte dat hij ook ten volle ja kon zeggen aan datgene wat hij doorheen de onderscheiding op het spoor kwam als Gods verlangen voor hem. In de ignatiaanse traditie, net zo goed als in d...

De monnik probeert het op alle mogelijk manieren; bij dag en bij nacht; op zijn eentje en samen met anderen; binnen de abdijmuren en erbuiten. Zolang hij zelf de hand wil leggen op de vis, ontsnapt hij. Het is pas als de monnik aanvaardt om door de vis zelf geleid te worden dat hij krijgt wat hij verlangt: de hemel. En wel in overvloed.

“ De schoonheid zal de wereld redden ”, stelde Dostojewski. Wat is schoonheid, als het gaat over mensen? Is de ene mens mooier dan de ander? De ogen staan niet alleen centraal in het gelaat. Ze kunnen op een bijzondere wijze toegang verlenen tot de schoonheid van een mens. In onderstaande video van Philip Scott Johnson over 500 jaar portretkunst van vrouwen zijn de ogen alvast begin en einde.

Het vorig WE gaf ik samen met enkele medebroeders een retraite met als thema: “ Geestelijke Oefeningen en film ”. Het visuele neemt een belangrijke plaats in in het ignatiaanse gebed. Beeldmateriaal, door zijn dynamisch karakter, kan een uitstekende opstap zijn naar gebed met evangelieverhalen. Niet zo verwonderlijk dat PP Rubens de Geestelijke Oefeningen heeft gedaan. De barok is sterk beïnvloed door de Geestelijke Oefeningen. In de 17de eeuw had men weliswaar nog geen film. Maar aan creativiteit ontbrak het niet. Onderstaande reportage en bovenstaande beelden vond ik op www.katholieknederland.nl. Elke avond is in Il Gesù, de moederkerk van de jezuïetenorde in Rome, een lichtshow te bekijken die de verheerlijking van Sint Ignatius van Loyala voorstelt. Elektronisch De show (zie foto's onder) dateert al van 1699 en werd ontworpen door jezuïet en kunstenaar Andrea Pozzo. Alleen bij speciale gelegenheden werd zijn installatie boven het graf van Ignatius aan de gelovigen in werking g...

Onderstaand getuigenis komt van Louis Conçalves Da Câmara sj. Hij heeft lange tijd samengeleefd met Ignatius in Rome. In zijn Gedenkschriften beschrijft hij hoe Ignatius concreet leefde en werkte. Onderstaand citaat gaat over de kunst van het gesprek. 5 maart 1555 Onze vader heeft de gewoonte om geen beroep te doen op de gehoorzaamheid voor alles wat hij kan bekomen met zachtheid zonder gebruik te maken van de gehoorzaamheid. Welintegendeel. Indien hij kan bekomen dat iemand iets doet omdat hij er zelf voor kiest en niet omdat hij gemerkt heeft dat de Eerwaarde daartoe neigt, dan verkiest hij dit ruimschoots. Dat iemand iets doet omdat hij de voorkeur opgemerkt heeft maar zonder dat het hem opgedragen is, dat bevalt hem veel meer dan dat hij het zelf moet opdragen. Zo ook, ten slotte, voor dezelfde reden, wanneer de zaak wordt opgedragen, zonder dat er beroep moet worden gedaan op de gehoorzaamheid.

Onderstaand getuigenis over Ignatius van Loyola komt van Louis Conçalves Da Câmara sj. Hij heeft lange tijd samengeleefd met Ignatius in Rome. In zijn Gedenkschriften beschrijft hij hoe Ignatius concreet leefde en werkte. Onderstaand citaat gaat over de kunst van het gesprek. 26 februari 1555 De Vader spreekt aldus: hij beperkt er zich toe de zaken te vermelden, in heel weinig woorden. Hij geeft geen commentaar bij de dingen. Hij beperkt zich tot het vertellen. Zodoende geeft hij de kans aan hen die naar hem luisteren om zélf na te denken en om de besluiten te trekken uit de premissen; op die manier overtuigt hij op bewonderenswaardige wijze, zonder enige voorkeur voor het een of voor het ander te tonen. Hij beperkt er zich toe om eenvoudig weg te vertellen. Zijn kunst bestaat hierin dat hij alle essentiële punten aanraakt die kunnen overtuigen en dat hij alles wat bijkomstig is terzijde laat, naargelang hem dit passend lijkt. En zijn manier van converseren gaat gepaard met zoveel go...

Ja de geneneratiekloof bestaat wel degelijk. En wel in beide richtingen; soms toch … Tijdens een aperitief-gesprek vertelde een oudere dame me over de tijd dat ze «in kennis» was met haar man. «We waren heel braaf. En als we al eens iets stouter waren geweest, dan gingen we ‘s anderendaags biechten. Dat is nu gelukkig anders. Stel je voor, vroeger moest je eerst biechten vooraleer je mocht trouwen.» Aan het gesprek nam ook een studente deel, een belijdende christen. Haar spontane, licht verongelijkte, reactie was dat zij vast van plan was om het sacrament van de verzoening te vragen vóór haar huwelijk. Er komt een nieuwe generatie van christenen aan. Zij zijn niet beladen met moeizame herinneringen aan een verdwenen kerkcultuur. Met onbevangenheid en nieuwsgierigheid staan zij open voor de rijkdom van de katholieke christelijke traditie. Toegegeven, die jongeren zijn minder dik gezaaid in de ontkerstende Lage Landen dan in onze buurlanden. Maar het zijn geen wereldvreemde wezens. Ze ...

Vandaag wordt “onze” pater Damiaan in Rome heilig verklaard. Ik ga er van uit dat u hem reeds kent. Samen met hem wordt onder meer ook Jeanne Jugan (°1792 +1879), stichteres van de Kleine zusters der armen, heilig verklaard. Ik was nog geen 18 toen ik voor het eerst van haar hoorde. Als student was ik verschillende jaren vrijwilliger in het “Maagdenstraatje” in Gent, in een bejaardentehuis van deze congregatie die zich, wereldwijd, richt tot behoeftige bejaarden. Een van de redenen waarom ik daar zo vaak op zondagmorgen heen ging, was de aanwezigheid van Sister Brigit, een Iers zustertje uit Tipperary. Ik ben er nooit achter gekomen hoe oud ze was. Ze was zo ingepakt in haar habijt dat je enkel maar haar aangezicht kon zien. En dat was steeds één grote glimlach. Ik kan me niet herinneren ooit iemand ontmoet te hebben die zo goed was als zij. Altijd enthousiast in de weer; niets voor zichzelf, een al liefde voor iedereen; een gegeven vrouw; het gelukkigste mens op de wereld. Onweersta...

De voorbije dagen kwamen 30 benedictijnerabten samen in de abdij van “Le Bec-Hellouin”. Het onderwerp van hun bijeenkomst was de impact van het internet op het contemplatieve leven. Een van de abten stelde : “Het echte gevaar voor de monikken is niet zozeer het morele aspect, maar wel de snelheid van de communicatie en de relaties, die als fijn stof tussen het monastieke leven verglijden.” Nog maar pas konden we lezen dat het niet langer de pornografische sites zijn die het drukst bezocht worden op het internet maar wel de sociale netwerken (facebook, netlog …): onmiddellijk met al je “vrienden” in contact staan en communiceren wanneer je maal wil. Internet heeft totaal nieuwe vormen van communicatie mogelijk gemaakt. Een enorme vooruitgang. Maar het komt de komt de kwaliteit van de communicatie niet noodzakelijk ten goede. “Non multa sed multum”, zei de heilige Jan Berchmans sj in de 16de eeuw. Niet véél maar zéér. Het is niet veranderd.

Deze dagen hebben we Joseph op bezoek. Joseph is een Indische jezuïet. Hij woont en werkt in het Noordoosten van India. Hij is uitgenodigd door de Universiteit van Antwerpen om samen te werken met de economiefaculteit. In India heeft de Sociëteit 26 universiteiten, waaronder 11 business schools. Er zijn meer dan 100 colleges. Ook hebben we er twee eigen filosofaten en twee theologaten voor de opleiding van jonge jezuïeten. Anders gezegd, het groeit en bloeit daar. Niet enkel in het onderwijs trouwens. Tijdens het ontbijt vertelde Joseph honderduit. Ook over de weerstand. De christenen in de streek waar Joseph thans woont hebben het niet voor de wind. Door de gewelddadige vervolging van de voorbije tijd, is meer dan helft van de 100.000 christenen er op de vlucht gegaan. Het hindoefundamentalisme is over zijn hoogtepunt heen. Maar het het soms heel agressieve proselytisme van protestantse sekten wordt duur betaald, ook door de katholieken. We hadden het ook over het contemplatieve leven...

Eergisteren was de "avant-première" geen succes. Het mag dan wel eenvoudig zijn om YouTubes te maken. Zó eenvoudig is het nu ook weer niet. Heb ik tot mijn en uw schade en schande mogen vaststellen. Nu zou het wel moeten lukken. Graag dus drie video’s met actuele geschiedschrijving van het jezuïetenhuis Lerkeveld in Heverlee, officieel “Filosofisch en theologisch College” genaamd. Alles sappig verteld door medebroeders-ooggetuigenn. Met luciditeit en nederigheid, maar ook met de nodige – al dan niet lekker droge – humor en anecdotes. U vindt ze alle drie samen op het Jezuïetenkanaal Of afzonderlijk: deel I , deel II en deel III .

Geloof is geen therapie. Maar geloof kan wel helend werken. Niet voor niets staan de evangelies vol van genezingsverhalen. Onderstaand lied van de Ier Liam Lawton hoort thuis in de categorie van wat in de Angelsaxische wereld “healing songs” (helende liederen) wordt genoemd. U kan luisteren en kijken naar de (een beetje barokke) video. Indien u verkiest enkel naar het lied te luisteren klik dan hier en klik vervolgens op het pijltje meteen boven “Escuchar aqui”. The Cloud’s Veil Text and music by Liam Lawton Even though the rain hides the stars, even though the mist swirls the hills, even when the dark clouds veil the sky, You are by my side. Even when the sun shall fall in sleep, even when at dawn the sky shall weep, even in the night when storms shall rise, You are by my side, You are by my side. Bright the stars at night that mirror heaven’s way to you. Bright the stars in light where dwell the saints in love and truth. Deep the feast of life where saints shall gather in deep peac...

Het is moeilijk om met jongeren – en minder jongeren - rechtstreeks in gesprek te gaan over God. Dit geldt a fortiori voor Jezus. Nalv een vormingssessie over ignatiaanse spiritualiteit en pedagogie deed iemand me opmerken dat de persoon van Ignatius van Loyola best goed kan “verkocht” worden. Door zijn moderniteit, zijn herkenbaarheid, zijn menselijkheid, de ups and downs die hij gekend heeft … Is het niet net daarom dat de Katholieke Kerk zo’n sterke traditie van heiligenverering heeft uitgebouwd?! Mooie en aantrekkelijke mensen in de schijnwerper plaatsen. Het is gewoon leuk om stevige levensverhalen te horen. Het verschil tussen deze heiligen en de nepheiligen die onze cultuur ons probeert op te dringen is dat deze echte heiligen je bovendien nog iets kunnen bijleren: hoe gelukkig worden, hoe geluk delen, hoe meer leven en beminnen … Niet aan de oppervlakte en voor eventjes. Maar in de diepte en duurzaam. De kunst en de uitdaging is om te vertrekken van die menselijkheid om vervolg...

“Waarom zou ik je rugzak hebben?” antwoordde de vader geërgerd aan zijn 15-jarige zoon. Op het perron van het Parijse metrostation Denfert Rocheraud stond een Amerikaans toeristengezin met drie kinderen. Het metrostel denderde al weg toen de zoon van 15 jaar tot de vaststelling kwam dat zijn rugzak ontbrak … Denfert Rocheraud is de plaats waar je de sneltrein neemt naar de luchthaven. Voor de vader was de analyse snel gemaakt. Te laat om wat dan ook nog te ondernemen. Kijkend op zijn uurwerk maande hij zijn gezin aan om verder te stappen. De jongen zakte door de knieën, armen over het hoofd en barstte net niet in het snikken uit. Dat deed zijn kleine broer wel. De moeder kwam naast de jongen zitten, gaf hem een knuffel en stapte samen met hem richting sneltrein. Twee minuten had het geduurd. Het volgend metrostel kwam er al aan.

Aan de Antwerpse universiteit zijn een goede 500 jongeren begonnen aan het eerste bachelor in de rechtsgeleerdheid. De cursussen zijn nu opgestart. Zo ook het vak “Juridische argumentatieleer”. De eerste les werd gegeven door een aankomend professor die tevens advocaat is. Hij had op zijn minst de verdienste om open te spreken – of moet ik zeggen getuigen – over zijn visie op het beroep van advocaat. “Als je je niet kan verzoenen met het vooruitzicht om regelmatig te liegen, om drogredenen te gebruiken en om de waarheid naar je hand te zetten, beste studenten, dan verlaat je nu best het auditorium.” Het is waar dat een advocaat ingehuurd wordt om de belangen van zijn cliënt te verdedigen. Het is zijn taak om met adequate juridische knowhow het dossier van zijn opdrachtgevers zo deskundig mogelijk te verdedigen bij de magistraten. Een geneesheer doet iets analoogs als hij een ziekte bestrijdt. Het is geweten dat sommige advocaten weinig gewetensvol zijn en niet terugdeinzen voor leugen...

• Het reddingsplan voor Wall Street : 700 miljard dollar • De oorlog in Irak; 600 miljard dollar • Het reddingsplan van de EU: 200 miljard euro • Eten geven aan elk hongerig schoolkind gedurende één jaar: 3 miljard dollar. Moraliseren op de kap van “de anderen” brengt weinig aarde de dijk. Zinvoller is de vraag te stellen: wat doe ík, met mijn tijd en met de middelen die ík heb? Welke zijn mijn prioriteiten? Voor welke wereld kies ík, met wie ík ben en wat ík heb?

In een toespraak van 1979 noemde de toenmalige Algemene Overste van de Sociëteit van Jezus, Pedro Arrupe sj, 5 profielen van mensen die niet thuishoren bij de jezuïeten. Je merkt dat er intussen al 30 jaar verstreken zijn. Maar, a contrario, schetst het onrechtstreeks wel een interessant beeld van waar het bij de navolging van Christus wel op aan komt. 1. De eeuwige tegenspreker 2. De vakman die alleen maar denkt aan professionalisme en carrière en die de innerlijke gedrevenheid uit het oog verliest 3. De persoon zonder realiteitsbesef die meent dat de “normale” regels van tijd, geld … niet gelden voor hem 4. De politieke activist die volledig opgaat in ideologie 5. De traditionalist die zich opsluit in een vernauwde horizon.