"In alle dingen"

Het jaareinde nadert met rasse schreden. Hoog tijd om stil te vallen. Naar jaarlijkse gewoonte ga ik me enkele dagen terugtrekken op een rustige plaats, zonder internet … Vanaf vandaag, 29 december, tot en met 7 januari. Het worden dagen van terugblikken en vooral van gebed: benevens de eucharistie, zal ik elke dag 4 meditaties doen van één uur. Sinds enkele jaren zorg ik er ook voor dat ik gedurende die dagen persoonlijk begeleid word. Als je Geestelijke Oefeningen doet, is het gewoon goed iemand te hebben die naar je luistert en je af en toe wat tips geeft om verder te gaan. Graag wens ik u een mooi jaareinde toe en een gezegend 2011! Tot weldra. Delen

Beelden kunnen soms meer en dieper spreken dan woorden. Dit geldt ook voor het kerstverhaal, over de taalgrenzen heen. Deze wondermooie Russische tekenfilm, ten dele geïnspireerd aan de apocriefe evangelies, is een streling voor het oog en het hart. Delen

Beelden kunnen soms meer en dieper spreken dan woorden. Dit geldt ook voor het kerstverhaal, over de taalgrenzen heen. Deze wondermooie Russische tekenfilm, ten dele geïnspireerd aan de apocriefe evangelies, is een streling voor het oog en het hart. Delen

“ Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven .” ZALIG KERSTFEEST! Delen

Vandaag ga ik voor in de kerstviering voor de 440 kinderen van de Lagere School van ons Xaveriuscollege in Borgerhout. Graag deel ik mijn preekje met u. We hebben juist een prachtig verhaal beluisterd, dat van de geboorte van Jezus. Het is een verhaal, geen sprookje. Het is namelijk echt gebeurd, meer dan 2000 jaar geleden. Bijna twee jaar terug was ik zelf in Bethlehem, in Palestina, het land waar Jezus geboren is. Bethlehem is een dorp dat echt bestaat, niet zover van Jeruzalem. Vanuit de hele wereld komen mensen daar naartoe. Je ziet er de weide waar de herders met hun schaapjes kwamen. Maar het belangrijkste is natuurlijk de plek waar het kribbetje stond. Daar is nu een grote kerk rond gebouwd, de kerk van de geboorte. Lange rijen mensen schuiven daar aan om rechts vooraan een klein kapelletje binnen te kunnen gaan. Daar zie je op de marmeren vloer een prachtige zilveren ster: dat is de plaats waar de kribbe stond. Daar precies is Jezus geboren. Al die mensen die aanschuiven, buk...

Noem het verlangen, creativiteit, gedrevenheid, of nog, roeping. Als je het zélf wil beheersen dan leidt het nergens toe. Preciezer, het maakt je ongelukkig. Als het je gegeven wordt om je eraan toe te vertrouwen, dan krijg je vleugels … Delen

Medebroeder Samuel Overloop legde enkele maanden geleden geloften af in de Sociëteit van Jezus. Hij studeert nu filosofie in Londen. In een interview blikt Samuel openhartig terug op zijn “proeftijd” in de SJ, ttz, het noviciaat. Het noviciaat is een periode waarop ik nog niet veel zicht heb. Er is daar zoveel gebeurd, veranderd, gegeven en ontvangen dat de uitwerkingen ervan zich tot vandaag doen voelen. Het was zeker geen makkelijke periode. Mijn eerste stage bij mensen die met HIV leven was ingrijpend. Van iemand die alles dacht te weten en deze mensen eens snel tot Jezus zou brengen onderging ik een transformatie tot iemand die verlangde open te staan voor de ander als ander. Een pijnlijke overgang. Mijn voorlaatste stage daarentegen was er een van eenvoudige vreugde. Ik heb drie maanden doorgebracht in een indiaans dorpje in de Zuid-Amerikaanse Savannahs. Ik genoot van de eenvoud die het geloof en het religieuze leven daar aannemen, zonder al de complexen waar we hier in...

Dit is de tweede bijdrage uit een reeks van 3 waarin ik kort en bondig iets probeer uiteen te zetten over de ignatiaanse uitmuntendheid (magis). Telkens geïllustreerd met een korte – soms verrassende - video. De ignatiaanse uitmuntendheid is functie van het diepere persoonlijke verlangen. Ignatiaanse uitmuntendheid kan geen alibi zijn voor voluntarisme, hoogmoed of kuddegeest. Het is niet zomaar een aansporing om lukraak, je eigen uitdagingen uit te gaan kiezen, als in een supermarkt. Nog minder is het een vrijbrief om mee te gaan in de trends en de consumptiedwang die ons op een min of meer geraffineerde manier worden opgedrongen door de publiciteit of door allerhande maatschappelijke tendensen. Het magis wordt pas ignatiaans in de mate dat het zich meer en meer kan enten op het diepere persoonlijke verlangen dat leeft en spreekt in het hart van elkeen. De ignatiaanse uitmuntendheidsidee wil jongeren helpen om hun diepere verlangen op het spoort komen. Je leven uitbouwen in fu...

Eergisteren gaf medebroeder Bert Daelemans sj nalv onze communauteitsavond een uiteenzetting over de heilige Efrem (306-373). Efrem is een Syrische kerkvader wiens hymnen nu nog steeds gezongen worden in de Oosterse kerken. Meer in het bijzonder liet Bert ons zijn kersthymnen smaken. Het sterke van Efrem is dat hij zo dicht bij de concrete ervaring aansluit. Geen theologisch jargon. Wel onmiddellijk vatbare beelden. Bert begon evenwel met een tekst waarin Efrem het heeft over de onuitputtelijke rijkdom van het Woord, dat we steeds opnieuw met vrucht kunnen beluisteren. Een parel. De vertaling kan wat stroef overkomen. Het is een letterlijke vertaling door Bert van de tekst uit het oude Syrisch. “Wie kan heel de rijkdom schatten van één enkele van uw woorden, o Heer? Wat wij ervan begrijpen is veel geringer dan wat wij ervan laten, net zoals dorstige mensen zich aan een bron laven. … De Heer heeft zijn Woord met veel sieraden gekleurd, opdat ieder die het onderzoekt zou kunnen ...

‘t Hoeft niet altijd serieus te zijn. Kerstmis in het digitale tijdperk … Delen

De ignatiaanse adventsretraite 2010 van Sacred Space staat online, ook in het Nederlands. Het gaat om een inleiding (" introduction ")en   4 volledig uitgewerkte adventsmeditaties (“ sessions ”), aanklikbaar boven links, uit de pen van de Ierse jezuïet Peter McVerry sj. U kan die gebedstijden doen op één en dezelfde dag. Maar ook gespreid over 4 dagen. Of nog aan een ander ritme van uw keuze. Een mooie retraite toegewenst. Delen

Een van de grote uitdagingen voor de Kerk en onze ruimere cultuur is het omgaan met de “Globalisatie van de oppervlakkigheid”. Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Onlangs mocht ik bij Franse vrienden een kindje dopen. Het luistert naar de hier weinig bekende naam “Gonzague”. Patroonheilige is Louis de Gonzague sj, een jonge Italiaanse jezuïet die stierf in Rome bij het verzorgen van pestlijders, in het jaar 1591. Louis de Gonzague wordt vaak afgebeeld met witte lelies. Op 9-jarige leeftijd (?!) had hij namelijk een gelofte van eeuwige kuisheid afgelegd. Voor de (post)moderne kritische mensen die we zijn is het voor de hand liggend om hierbij allerhande bedenkingen te formuleren. Dit belet niet, en daar ging mijn preekje dan ook over, dat kuisheid (castitas) een heel waardevolle deugd is die niets aan betekenis heeft ingeboet. “Kuis” komt van het Latijnse “castus”, wat zoveel betekent als afgescheiden. Castratie heeft dezelfde etymologische oorsprong. Het tegengestelde van kuis is fusioneel, het niet respecteren van de afstand of nog, het verlangen om de ander te bezitten, te domineren. Kuisheid raakt aan de kern van wat liefde is. Het ...

Onlangs werd bij Galimard een interessante roman gepubliceerd: “Inigo, portrait”, geschreven door François Sureau. In deze geromanceerde maar strikt historische biografie doet Sureau, een advocaat, het verhaal van de bekering van Ignatius van Loyola. Duidelijk goed gedocumenteerd beschrijft hij haarfijn de innerlijke strijd die gepaard gaat met de bekering van de Baskische edelman. De menselijkheid en de sterke persoonlijkheid van Ignatius komen sterk uit de verf. Maar ook de radicaliteit van de Godservaring die geleidelijk aan de zijne wordt. Op de achterflap van zijn boek schrijft de auteur (in het Frans) : “ Ik heb lange tijd een afkeer gehad voor Ignatius van Loyola ”. Uit de lectuur wordt duidelijk dat die afkeer omgeslagen is in grote sympathie. Net daarom dat het portret zo aangrijpend is.   Misschien een goed idee voor een origineel kerstgeschenk.  Meer info op deze pagina van onze Franse medebroeders .  Hieronder een interview met de schrijver.   ...

Flavio, een Italiaanse medebroeder, vertelde mij hoe hij enkele jaren geleden het, overigens uitstekende, seminarie van Milaan verliet om in te treden in de SJ. Het was hem, na drie jaar, duidelijk geworden dat hij eigenlijk geroepen was tot religieus leven. In het bijzonder had hij verlangen naar gemeenschapsleven gemist bij zijn medeseminaristen die zich voorbereidden om pastoor te worden, en dus om alleen te leven. Erik, een Slowaakse medebroeder in opleiding, vertelde dan weer tijdens hetzelfde gesprek hoe problematisch het gemeenschapsleven was in zijn provincie. De oudere medebroeders – ingetreden en gevormd vóór de val van de Muur – bleven het moeilijk hebben met het broederlijk samenleven, -bidden en delen, na die langen jaren van leven in het verborgene en in het isolement. Het gemeenschapsleven leek Erik de grootste uitdaging te zijn voor de SJ in zijn land. Geen toeval dat de wereld-SJ, in haar voorbije Algemene Congregatie, het gemeenschapsleven heeft omschreven als integ...

Een verrassend perspectief op secularisatie en op het christendom, vanuit de vergelijking met de Japanse context. Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Dit is de eerste bijdrage uit een reeks van 3 waarin ik kort en bondig iets probeer uiteen te zetten over de ignatiaanse uitmuntendheid. Telkens geïllustreerd met een korte – soms verrassende - video. De ignatiaanse uitmuntendheid (magis) is strikt persoonlijk. De ignatiaanse uitmuntendheid is niet comparatief. Het gaat niet over je vergelijken met anderen en hen de loef afsteken. Ook al kan het, zeker in een opvoedkundig perspectief, in eerste instantie daar wel van vertrekken. Maar de einduitkomst is er niet een van wedstrijd. Het ignatiaanse magis is niet concurrentieel om de eenvoudige reden dat de precieze invulling ervan verschillend is voor elkeen. Elke mens is immers geroepen om op een unieke wijze vorm te geven aan zijn of haar unieke persoonlijkheid : steeds weer, steeds meer. => Voor de ene zal het eerder op het relationele vlak zijn, => voor een ander op het artistieke, het intellectuele, het religieuze, het sportieve vlak, => of, net zo goed, het eenvoudig...

In de Advent worden wij opgeroepen waakzaam te zijn: wakker te blijven, te wachten... Aan de hand van een beeld van de Duitse kunstenaar Toni Zenz, reflecteert Dries van den Akker SJ op de betekenis van deze oproep. Met dank aan Ignis Delen

De medebroeders van Loyola Press (USA) starten met een serie van slideshows over “ The Ignatian Way ”. Onderstaand vindt u hun eerste productie over “ What is ignatian prayer ”: een minicursus in ignatiaans gebed die u op uw eigen ritme kan volgen/bekijken/beluisteren. Het is geschikt voor beginners maar net zo goed voor mensen die reeds vertrouwd zijn met de ignatiaanse traditie. Je kan er op je eentje naar kijken of je kan er in groep mee werken. Technisch zowel als inhoudelijk van de bovenste plank! Delen

Wat je kan leren uit de vergelijking met de Japanse context. In alle eenvoud en “relativiteit” en met een vleugje humor. Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, legde het enige tijd geleden uit aan de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

" Help, ik ben ik crisis! Ik weet niet meer of ik wel de juiste studiekeuze heb gemaakt. " Miguel is een Franse medebroeder. Sinds 20 jaar is hij studentenpastor in Parijs. In onderstaande video legt hij uit hoe je best kan omgaan met een gemaakte keuze als je plots alles in twijfel gaat trekken. Dans la désolation, je ne change pas de cap... Delen

Nalv de milieuconferentie in Kopenhagen vorig jaar, begonnen José-Ignacio Garcia sj en Jacques Haers sj, beiden verbonden aan OCIPE (Brussel), het Europees Studie- en Lobbycentrum van de jezuïeten, een ignatiaans blog over wereldwijde milieu-uitdagingen. Van 29 november tot 10 december 2010 vindt de 16de internationale milieuconferentie plaats, deze maal in Cancún (Mexico). Via het “ IgnatianEconet’s Blog ” bieden zij u de mogelijkheid om rechtstreeks de werkzaamheden van de conferentie te volgen dankzij hun dagelijkse berichten in het Engels. Delen

Gewoon even danken. Kan zo’n deugd doen. Voor wie bedankt wordt, voor wie dankt, en ook voor wie er getuige van mag zijn. Delen

1ste zondag van de advent Jesaja 2, 1-5; Rom 13, 11-14; Mt 24, 37-44 Homilie De voorbije week was ik hier in de Oude Abdij in Drongen voor een 3-daagse sessie met jonge leerkrachten. Tot voor enkele jaren moesten we bij zulke sessies ‘s morgens voorzien in een wekdienst voor diegenen die geen wekker bij hadden. Dit is definitief voorbij. Allen hebben ze hun GSM bij en dus een wekfunctie die maakt dat ze op het gewenste uur, met een harptoon of pianomuziek of nog een ander zoet geluid, worden wakker gemaakt. In de tijd waarin Paulus zijn brief aan de Romeinen schreef waren die GSM’s er nog niet. Het zou waarschijnlijk ook niet zo’n verschil hebben uitgemaakt. Want als Paulus schrijft “ Gij weet dat het uur om uit de slaap te ontwaken reeds is aangebroken ”, dan doelt hij duidelijk niet op het ’s morgens wakker worden. Wel wil hij zeggen dat de eindtijd is aangebroken. “ De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan ." Na duizenden jaren wachten, is de Messias gekomen. Voorgoed...

De voorbije 3 dagen was ik in ons bezinningscentrum in Drongen voor een sessie met een kleine 40 nieuwe leerkrachten uit onze 7 colleges. Met een ploegje gaven we hen vorming over de ignatiaanse spiritualiteit en pedagogie. Steeds volgens hetzelfde stramien: input, persoonlijke reflectie en uitwisseling. Met de ignatiaanse traditie hebben we echt wel wat in huis. Met de jaren hebben we geleidelijk aan geleerd hoe hiermee te werken met jonge mensen. Deze keer maakte ik me, ondermeer, twee bedenkingen. 1. De parate kennis over en ervaring met het christelijk geloof en de traditie vermindert van jaar tot jaar. Tegelijkertijd vergroot de openheid en de onbevangenheid van de jonge mensen. Er is honger naar identiteit. De meesten lijken bereid om het ignatiaanse model minstens een serieuze kans te geven. 2. Inhoudelijk onthoud ik twee aspecten uit onze traditie die die jonge mensen bijzonder lijken aan te spreken:      a. De ignatiaanse uitmuntendheid - het mag...

" Het zou inderdaad een groot wonder zijn mocht God hen in de steek laten die omwille van zijn liefde de macht om zichzelf te helpen hebben uit handen gegeven ." Ignatius van Loyola Delen

Wat zou Ignatius van Loyola vandaag vragen aan de jezuïeten? Wat zijn de echte problemen van onze wereld? Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Geloven is geen magie. Is ook geen kwestie van voluntaristisch de roze bril opzetten. Wel de genade om met andere ogen naar de werkelijkheid te leren kijken. Delen

De Duitste journalist Peter Seewald heeft een nieuw interviewboek klaar met Paus Benedictus. De voorbije dagen kregen we reeds een voorsmaakje over het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Hieronder een stukje waarin Benedictus even mijmert over het waarom van zijn optimisme aangaande het christendom. "Als je aandachtiger kijkt - iets wat ik kan doen dankzij de bezoeken die ik krijg van bisschoppen uit de hele wereld en tijdens heel wat andere ontmoetingen – dan stel je vast dat het christendom op dit ogenblik een heel nieuwe creativiteit ontwikkelt. [ …] De bureaucratie is versleten en vermoeid. Het gaat over initiatieven die groeien van binnenuit, over de vreugde van de jeugd. Mogelijks krijgt het christendom wel een heel ander gelaat, misschien ook een ander cultureel voorkomen. Het christendom bepaalt niet de wereldwijde publieke opinie. Andere personen staan aan het roer. Maar het christendom is de vitale kracht zonder dewelke de andere dingen niet verder zouden kunnen besta...

Dag Hammarskjöld, een belijdende christen, was secretaris generaal van de VN. Uit zijn pen komt volgende zin. Te oordelen naar zijn leven, was het meer dan zo maar een vrome gedachte. “ Goedheid is erg eenvoudig: altijd leven voor anderen; nooit je eigen voordeel nastreven .” Delen

Een franciskaan, een dominicaan en een jezuïet gingen samen golven. Het spel wilde goed vlotten tot ze moesten wachten op een groepje golfspelers voor hen die uitzonderlijk langzaam speelden en niemand voor lieten. Lichtjes geërgerd gingen de drie naar de verantwoordelijke van het groepje en vroegen wat er gaande was. Hij legde de drie priesters uit dat zij deel uitmaakten van een programma dat speciaal was uitgewerkt om blinden toe te laten golf te spelen. Elke blinde speelde in duo met een ziende speler die hem advies gaf en hielp bij elke slag. De franciscaan was ten zeerste gesticht door de grootmoedigheid van die mensen. Hij verontschuldigde zich voor zijn ongeduld en nam zich voor dit voorbeeld van dienstbaarheid op te nemen in zijn gebed en in zijn eigen zorg voor de armen. Ook de dominicaan was ontroerd door hun initiatief. Hij verklaarde dat hij erover zou preken en dat het hem aanmoedigde om zelf ook meer te doen voor mensen in nood. De jezuïet was eveneens diep geraakt....

Wat vraagt Paus Benedictus aan de jezuïeten vandaag? Wat staat volgens hem centraal in het ignatiaans charisma? Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Nathalie Salazar -Medina is lid van de Belgische tak van de Jesuit Refugee Service. Sinds 3 jaar gaat zij regelmatig uitgeprocedeerde asielzoekers bezoeken in het gesloten opvangcentrum, de Refuge,  in Brugge. In onderstaand getuigenis stelt zij de vraag of God ook in de Refuge te vinden is. Drie jaar geleden begon ik de Refuge te bezoeken. Wat wist ik over de Refuge? Niet meer dan de gemiddelde Bruggeling: dat het een soort gevangenis is waar “illegalen” worden opgesloten. Waarom worden ze daar opgesloten? Omdat ze iets verkeerd hebben gedaan, zeker? Van op een afstand bekeken lijkt in een gesloten centrum alles onder controle te zijn en volgens de regels te verlopen, tot je eens van dichterbij gaat kijken en die “illegalen” persoonlijk ontmoet. Ik had nooit gedacht dat ik in zo’n centrum zoveel verdriet, wanhoop, angst, woede zou zien. Deze week sprak ik er nog met iemand die in hongerstaking is. “Je ne veux plus vivre”, zei hij. Hij wil liever in België sterven dan terugkere...

Creativiteit is een dringende uitdaging, telkens weer. Voor de Wereldkerk, en dus ook voor de SJ. In die mate dat je kan spreken van de noodzaak van een voortdurende herstichting. Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, had het hier enige tijd geleden over in een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

In de laatste ochtendwijding van de bezinning “Geestelijke Oefeningen en film” van de voorbije dagen kregen we onderstaande schriftlezing te horen. Het is een (vrije) vertaling van Rechters 6, 14. Ik geef ze u graag mee bij het begin van een nieuwe werkweek. “Ga op weg met de kracht die je bezielt. Ik zend je.” Delen

Michael Dudok de Wit is een briljant maker van tekenfilms. Een van zijn pareltjes is “ De monnik en de vis ”. Ik zie er een allegorie in van de mens die op eigen kracht God wil grijpen. Dit wil gewoon niet lukken. Het is maar als hij zich gewonnen geeft en zich laat grijpen door God (de vis), dat de ontmoeting mogelijk wordt en dat hij recht naar de hemel gevoerd wordt. Toen ik onlangs dit filmpje bekeek met studenten merkten er twee op dat de vis mogelijks symbool stond voor Jezus (Ichtus). Uiteraard. Denkt u ook niet? Delen

Deze dagen begeleid ik met twee medebroeders een retraite over “ Geestelijke Oefeningen en film ”. Concreet betekent dit dat de deelnemers niet alleen worden uitgenodigd om te bidden met schriftteksten, maar ook met beelden en thema's die ze oppikken uit de film die ’s avonds wordt geprojecteerd. Wat Ignatius hiervan zou denken? Het lijkt me als een paal boven water te staan dat hij hier helemaal achter zou staan. Immers, ten gronde gaat het over een analoge dynamiek als bij het gebed met de Schrift. Met dit verschil dan dat de “filmtekst”, in tegenstelling tot de schrifttekst niet noodzakelijk en ook niet in dezelfde mate kan beschouwd worden als “geïnspireerd”. Beide soort “teksten” hebben het vermogen om de tekst van het leven van de mens op te roepen en te bevragen. De beelden, herinneringen, voorstellingen, verlangens … die zij naar boven halen en bewust maken kunnen in de meditatie opengetrokken, uitgezuiverd en verfijnd worden. De ignatiaanse wijze om ermee te in gebed ...

Allen kunnen we bijdragen tot de schoonheid van onze wereld. De meest belangrijke taken zijn vaak de minst zichtbare. Ze kunnen vragen om jezelf en je spontane verlangens tussen haakjes te plaatsen. Ook daar kan je echte vreugde vinden. Delen

Een pleidooi tegen het ignatiaanse jargon …. Uit de mond van Adolfo Nicolás sj, Algemene Overste van de jezuïeten, tijdens een ontmoeting met de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers. Delen

Op 1 november ll was er in de parochiekerk van mijn ouders een herdenkingsviering voor de overledenen van het voorbije jaar en dus ook voor mijn vader. Op de eerste rij zaten een tiental van mijn neefjes en nichtjes, allen van lagere-school-leeftijd. Bij het begin van de offerande had de koster-accoliet het uitstekende idee om aan drie van hen te vragen de gaven aan te brengen. De kinderen waren zo enthousiast dat ze plots alle tien aan de credenstafel stonden. Geen probleem, de koster slaagde erin om elk kind toch iets te laten doen. Nr 10 mocht de grote bel luiden tijdens de consecratie. Ik vermoed dat de negen andere kinderen zelden zo geconcentreerd een consecratie hebben meegemaakt. Ze keken toe alsof hun leven ervan afhing. Achteraf waren ze het er allen roerend over eens dat het een heel mooi viering was geweest. Liturgie heeft een theatrale kant. Het is goed te zien en te horen dat er iets gebeurt. Kinderen zijn daar bijzonder gevoelig voor. Zij niet alleen trouwen...

In liefde staat de ander centraal. Liefde gaat over geven dat ontvangen kan worden en omgekeerd. Het gaat over jezelf loslaten om ten volle te kunnen worden. Het is een leerproces. Een leven lang. Het risico is evenwel niet denkbeeldig dat je aan jezelf blijft vasthangen en de ander gaat gebruiken. Deze schitterende tekenfilm, “ L’égoiste ” genaamd, is daar een illustratie. Het grijpt naar de keel ... Delen

Op 7 november eerstkomend vindt in het Ignatiushuis in Amsterdam de officiële lancering plaats van Ignis Webmagazine. Dit online tijdschrift is een initiatief van onze Nederlandse medebroeders. Het magazine, gericht op een breed publiek, wil vanuit de eigen spiritualiteit thema’s op het gebied van religie, samenleving, cultuur en wetenschap behandelen. Ignis Webmagazine biedt tweemaal per week nieuwe artikelen – columns, essays, reportages, videofilmpjes, recensies en meditaties – die gratis toegankelijk zijn via www.igniswebmagazine.nl. Doelstelling van Ignis Webmagazine is het op eigentijdse wijze vormgeven van het apostolaat van de jezuïeten, door een herkenbare plaats te creëren op internet waar mensen informatie, verdieping en inspiratie kunnen vinden. De website is daartoe ook goed geïntegreerd met moderne sociale media als Twitter, Facebook en YouTube. De redactie bestaat uit drie jezuïeten – Ben Frie (hoofdredacteur), Jan Peters en Dries van den Akker – plus een professio...

Het carrousel blijft maar ronddraaien. Of draait het zot? Het is duidelijk dat de aartsbisschop een heel eigen, niet makkelijk te volgen, koers vaart. De media vinden dit heerlijk en doen hun uiterste best om er maximaal geld uit te slaan. Woordvoerder zijn van Mgr Léonard is niet makkelijk. Het vraag stressbestendigheid en professionaliteit. Ook grote nederigheid. Kwaliteiten die, de nochtans stevige, Mettepenningen blijkbaar niet in voldoende mate bezit. Toegegeven, er is hem veel gevraagd. Ik heb er het volste begrip voor dat hij ontslag neemt. Maar de wijze waarop … Hij had net iets meer de eer aan zichzelf en aan zijn werkgever kunnen houden. Delen

Tonny Cornoedus sj is sinds jaar en dag aalmoezenier in de gevangenis. Onderstaand stukje komt uit een aangrijpend getuigenis dat hij onlangs publiceerde in Kerk en Leven (parochieblad). “ Ook de modernste gevangenis – door sommigen wel eens een luxehotel genoemd -, blijft een hel. Ook al is er een goede hygiëne, een uitgebreid aanbod aan cursussen en sport – hoognodig opdat mensen mensen zouden blijven en zouden groeien in menselijkheid -, toch is er een vuur dat innerlijk verteert, is er een enorme eenzaamheid te midden van veel volk, de kilte die geen hart verwarmt en de stilte die nergens te horen is. Met Christus daalt de aalmoezenier neer ter helle om er mensen te ontmoeten. In een kortfilm die ik zag richtte een gedetineerde plots de camera op zichzelf en zei: “Kijk maar naar mij, ik ben een mens, geen monster!” Die mens, die op een bepaald ogenblik misschien wel een monster geweest is, die mens wil de aalmoezenier ontmoeten. Die mens met zijn kwaad en zijn goed, die men...

Medebroeder Guido Dierickx is hoogleraar emeritus in de sociologie. Vanuit zijn achtergrond als wetenschapper en met zijn niet van ironie verstoken scherpe pen, pleegde hij in het laatste nummer van Tertio volgende bijdrage over de intussen beruchte uitspraak van aartsbisschop Léonard over immanente rechtvaardigheid . Een verademing ... " Immanente rechtvaardigheid, wat een aantrekkelijke idee. Dat het kwade zichzelf zou vernietigen, dat zou voor mij in de werkelijkheid wat vaker mogen voorkomen. Bijvoorbeeld wanneer ik in de file sta en langs de pechstrook haastig wordt voorbijgestoken. Dan hoop ik dat die onverlaat even verder tegen de vangrail schuurt, buiten het bereik van de pechverhelping. Dat een wakker zwaantje hem daar op de bon zwiert, daar wil ik ook al vrede mee nemen. Kortom, ik wil dat wandaden gestraft worden door hun eigen gevolgen, hierin gesteund door tal van spreekwoorden waarvan “Loontje komt om zijn boontje” het meest beschaafde is. Maar nogmaals, dat ge...

Ik las het ergens op internet: de twee redenen waarom de christelijke boodschap in onze cultuur zo moeilijk ligt. 1. Het christendom stelt dat niet alles mogelijk is en dat er beperkingen zijn aan wat de mens kan en mag doen. Onze cultuur, daarentegen, gaat er vanuit dat grenzen er zijn om verlegd te worden en dat de mens zelf bepaalt wat mag en kan. 2. Het christendom stelt de vergeving voorop als absolute waarde. Onze cultuur, ook al stelt ze dit niet zo uitdrukkelijk, gaat eigenlijk uit, in het beste geval, van oog om oog, tand om tand en staat wars van vergeving. Geen wonder dat de christelijke boodschap op zo’n weerstand stuit. Laten we evenwel niet vergeten dat weerstand en aantrekking niet ver van mekaar verwijderd zijn. Delen

Op een goede dag kwam de pastoor op bezoek bij een familie in zijn parochie met een tiener-zoon. De ouders maakten zich zorgen over de carrière die hun spruit zou kiezen. De pastoor zei dat hij een eenvoudige test had om te voorspellen welk beroep hij zou kiezen. Hij zou drie voorwerpen op een tafel plaatsen. Vervolgens zou de jongen mogen kiezen welk van de drie hij wilde hebben: een bijbel, een portefeuille of een fles whisky. Indien hij de bijbel koos, dan zou hij priester worden; zo hij de portefeuille nam, dan zou hij bankier worden. Mocht hij de fles kiezen, dan zou hij een waardeloze landloper worden. Zo gezegd, zo gedaan. De ouders riepen hun zoon naar de woonkamer. De pastoor toonde hem de drie voorwerpen en zei dat hij mocht nemen wat hij verlangde. Toen de jongen ze alle drie nam, riep de pastoor het uit: “Lieve deugd, hij zal jezuïet worden!” Delen

Twee minuutjes bidden met hét gebed van Ignatius. Delen

Creativiteit, schalkse humor, diepgang en ernst kunnen best samengaan. Kijk maar naar onderstaande video waar het leven van Ignatius wordt verteld door een … olijfje. Het perspectief is dat van het onderwijs. Delen

Op zondag 26 september 2010 kregen de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers bezoek van hun algemene overste, pater Adolfo Nicolás. Hij ging uitvoerig met ons in gesprek. Graag deel ik met u enkele van zijn overwegingen en uitspraken. Bejaarde medebroeders Soms zegt men: wat spijtig dat Jezus gestorven is 33 jaar oud. Hoe zou hij geweest zijn als hij bejaard was … ?! Onze wereld heeft modellen nodig. Kinderen kiezen vaak op een bepaalde leeftijd een model dat ze gaan navolgen. Er zijn thans zo weinig modellen voor de jongeren. Ook de ouderen hebben modellen nodig. Drie tips voor oudere mensen (genomen uit een boek van een Japanse protestant) die ook voor het religieuze leven belang kunnen zijn. 1. Creatief blijven, niet aarzelen om met iets nieuws te beginnen 2. Blijven beminnen en bemind worden. Je niet opsluiten of weglopen uit de gemeenschap. 3. Geduldig leren worden. Delen

Dit verhaaltje is even wreed als banaal als herkenbaar. Hoe perversie aanvankelijk leuk en aanstekelijk kan zijn. Probleem is wel dat het vernietigt. Delen

Onderscheiding: een foto kan meer zeggen dan woorden. Delen

Op zondag 26 september 2010 kregen de Vlaamse jezuïeten en hun medewerkers bezoek van hun algemene overste, pater Adolfo Nicolás. Hij ging uitvoerig   met ons in gesprek. Graag deel ik met u enkele van zijn overwegingen en uitspraken. De drie bouwstenen van de ignatiaanse spiritualiteit. 1. Christocentrisme Volledig gericht zijn op Christus. We worden uitgenodigd om naar de grenzen te gaan. De grenzen tonen ons de uitdagingen aan. Maar het is het Evangelie van Jezus dat ons inspireert. We moeten hierbij zo creatief als mogelijk zijn. In de Kerk hebben we een ongelofelijke schat aan inhoud. Maar ook een verschrikkelijk woordgebruik. Zelf voor onze spiritualiteit moeten we zoeken naar een nieuwe woordenschat. We hebben vaak een hermetisch jargon dat onbegrijpelijk is. 2. Kerktrouw Ignatius neemt nooit afstand van de hiërarchische Kerk. Hij weet dat we niet efficiënt kunnen optreden voor de Kerk als we afstand nemen van haar. Hij situeert zich dus bewust in het hart va...

Samuel Overloop sj heeft onlangs zijn geloften uitgesproken in de SJ, na twee jaar novicaat. In onderstaande terugblik vertelt hij over enkele sterke ervaringen. ...  Na kerstmis volgt een periode van dertig dagen, de Geestelijke Oefeningen. In deze school van gebed leert de novice Jezus op intiemere wijze kennen en wordt hij uitgenodigd om alles wat van God verwijdert ter zijde te leggen en voluit te kiezen voor dat wat naar God brengt. In een zekere zin kan het noviciaat gezien worden als een voorbereiding op de Geestelijke Oefeningen en het uitleven van de vruchten die men daar ontvangen heeft. De Geestelijke Oefeningen worden immers opgevolgd door een serie van ervaringen waarin de gekoesterde verlangens op de proef gesteld worden en verdiept worden. Eén van deze ervaringen zal ik nu met u delen. Ik kwam uit de Geestelijke Oefeningen met een heel sterk verlangen om alleen op God te vertrouwen. Dit verlangen werd stevig op de proef gesteld in juni 2009 toen een medenovice en i...

De Amerikaanse jezuïet Tom Nietzke, in juni 2010 tot priester gewijd, hielp twee jaar geleden een zomerlang in een kolonie voor lepralijders in China. De reis naar een afgelegen dorp, het verblijf te midden van hen die lijden aan deze ziekte en mee te maken hoe zij door hun naasten ontlopen werden, maakte pater Nietzske duidelijk dat er veel te leren valt van de allerarmsten. Hier volgen enkele overwegingen: In de zomer van 2008 ging ik naar China met een groep jezuïeten om ter plekke te leren over de chinese geschiedenis en cultuur. Na een verblijf van een paar weken in Beijing, werden drie van ons naar een afgelegen dorp in het zuidwesten van China gestuurd om daar te leven en te werken in een gemeenschap van lepralijders. Tijdens de voorbereiding voor deze reis was ik zowel benieuwd als ongerust – ik had geen idee van wat mij te wachten stond. Ik had nog nooit iemand met lepra ontmoet; ik had alleen over de ziekte gehoord uit verhalen in de evangelies en het werk van moeder Teresa...

De Vlaamse jezuïet Emiel Fleerackers sj (1877-1948) was in zijn tijd een razend populair schrijver, dichter en humorist. Uit zijn pen komt onderstaand gedicht waarin hij ingaat op de bijzondere band tussen de vinken en … de Sociëteit van Jezus! De Vinke Nooit en hoorde ik door de bomen ‘t Klinken van de vinke slaan Of het heeft me… God vergeef ‘t me… ‘t Heeft me deugd aan ‘t hart gedaan. ‘t Vinkske door de dreve Nauw me komen ziet Of – dat staat geschreven - ‘t Kettert: “Jezuïet!…Jezuïet!” ‘t Zit er op een tekske Vingers in zijn bekske En het scheldt en fluit, Krek ‘ne straatschavuit : “Jezuïet.” ‘t Smijt zijn melodieke Keur- en kunsteloos, Lapke van een lieke, Vodje van een voois: “Jezuïet!” Is zijn keel te gader Strijkstok en viool ‘t Leerde ‘t van zijn vader In de hageschool : “Jezuïet!” ‘k Sta ne keer en ‘k kijke… ‘t Houdt eens op ne keer, Kijkt een vansgelijken En… het kettert : “Jezuïet!” ‘k Sta nu stille en pleite: - Zeg eens,...