"In alle dingen"

Tijdens een bezinningsWE voor studenten gaf Bénédicte, zelf ook studente, een geloofsgetuigenis. Een uittreksel: Waar haal ik nu de inspiratie en kracht vandaan om zo in het leven staan? Voor mij is dit een heel evident antwoord: in mijn geloof. Maar niet in die zin dat ik het als een plicht ervaar: het is niet dat ik dat allemaal moet doen omdat ik geloof. Ik denk dat ik het dan simpelweg al lang had opgegeven. God is voor mij in de eerste plaats een liefdevolle God, aan wie ik mijn leven te danken heb. Mijn leven is mij ook maar gegeven, maar wel met de mogelijkheid om er zelf iets mee te doen. Niet omdat ik moet , maar omdat ik mag , en omdat ik daar het meeste vreugde uit haal. Niet moeten, maar mogen: deze houding is een belangrijke ontdekking voor me geweest. Je moet er maar eens op letten hoe je heel banale dagdagelijkse dingen op 2 manieren kan bekijken: je vindt ze doodnormaal, of zelfs vervelend omwille van hun banaliteit, of je bedenkt hoe bijzonder het is dat je...

Vandaag is het roepingenzondag. Even Peter-Hans Kolvenbach sj, voormalig algemeen overste van de SJ, aan het woord laten. Met zijn typische kurkdroge humor legt hij uit waarom het voor een jonge man niet volstaat om deugdzaam te zijn als hij jezuïet wil worden.

Als bij het sacrament van het huwelijk de priester de aanstaande trouwers “ondervraagt” is er een paragraaf die mij telkens weer ontroert: Nog bijna alles van die toekomst is verborgen voor jullie ogen. Jullie kennen het geluk nog niet dat op jullie wacht, en evenmin het verdriet en de zorgen die aan niemand van ons bespaard blijven. Maar in alles wat er gebeuren kan, zal uw huwelijksliefde steeds groeien wanneer jullie beiden je blijft spiegelen aan Jezus Christus, die ons zozeer heeft liefgehad. Onderstaande video illustreert hoe waar deze woorden kunnen zijn. Deze video is geproduceerd door tvzorg.be , een christelijk geïnspireerd initiatief dat speciaal voor de zorgsector audiovisueel materiaal ter beschikking wil stellen om te werken rond geloof en spiritualiteit.

Een allegorie op menselijke ijdel en kortzichtigheid.

"Indien je te weten wil komen wat God je vraagt, dan moet je eerst en vooral alle aantrekking of voorkeur voor het een eerder dan voor het ander uitschakelen." Ignatius

De openingstekst deze week op Gewijde Ruimte is weer uitstekend. Oordeel zelf maar! Het bewijsmateriaal van Jezus’ verrijzenis is overtuigend, maar niet overweldigend. Wetenschappelijk kan ze niet bewezen of weerlegd worden. De leerlingen moesten een persoonlijke beslissing maken, zoals juryleden die het in een proces moeten doen met een beperkte hoeveelheid bewijsmateriaal. Zij waren wel in staat om argumenten te geven voor hun geloof in de verrijzenis, maar veel belangrijker was dat zijzelf in die mate andere mensen werden dat zij hun leven gaven om de Blijde Boodschap te delen met een ongelovige wereld. Historisch gezien is het onmogelijk de verandering in de leerlingen van lafheid tot engagement in twijfel te trekken. Hoewel ze zelf hun eigen boodschap nog niet volledig begrepen – die was voor hen te diep – toch geloofden ze, omdat ze hun Meester hadden gezien, dat Hij inderdaad voor hen en voor ons allemaal verrezen was. Hun redenen voor dit geloof waren, zeker vo...

Het kwaad is aanstekelijk. Inderdaad. Maar niet alleen het kwaad. De ervaring  van bemind te worden ook.  Als je iets goed overkomt, ontstaat spontaan het verlangen om iets terug te doen. Om op jouw beurt met een ander te delen wat jij ontvangen hebt. Het verschil is dat het kwaad “niets” produceert. Het breekt af. Het vernietigt, zonder iets echt in de plaats te stellen. De kracht van de liefde, daarentegen, bouwt op. Schepping, noemen we dat in christelijk woordgebruik.  

Vandaag vieren we de diakenwijding van medebroeder Walter Ceyssens, samen met 10 andere jonge jezuïeten in de Parijse Sint-Ignatiuskerk. Gisterenavond was er een intense gebedswake, ter voorbereiding. Naar goede ignatiaanse traditie, heel eenvoudig. Eerst lezing van de voetwassing bij Johannes, gevolgd door een korte poëtische commentaar, met verschillende stiltemomenten. Vervolgens de slotmeditatie uit de Geestelijke Oefeningen van Ignatius, opgedeeld in verschillende stukken, opnieuw met telkens langdurige momenten van stilte, voor persoonlijk gebed. Graag geef ik u de tekst van die slotmeditatie. Toen de novicemeester mij tijdens het noviciaat, aan het einde van de Geestelijke Oefeningen, deze tekst gaf om ermee te bidden, zei hij: “neem nu maar 10 à 15 jaar om die tekst binnen te laten komen …” BESCHOUWING OM TOT LIEFDE TE KOMEN Opmerking .   Allereerst is het goed de aandacht te vestigen op twee dingen. Ten eerste, de liefde moet zich meer uiten in da­d...

Angst is geen goede raadgever. Vooroordelen evenmin. Zo menselijk als ze zijn, vaak maken ze meer onmogelijk dan dat ze vooruit helpen. Een echte valstrik ... Kijk zelf maar.

In de ignatiaanse traditie zijn er twee centrale begrippen inzake onderscheiding:  troost  en  troosteloosheid .  Margaret Silf  geeft in haar boek “The inner compass” een uitstekende beschrijving van de rol die beide begrippen spelen bij het onderscheiden. Ze geeft even eenvoudige als praktische tips over h oe handelen in elk van beide situaties.  In geval van troost: 1.      Vertel aan God hoe je je voelt en dank Hem. 2.      Berg deze ervaring zorgvuldig op in  je geheugen en ga ze terug opzoeken als het wat moeilijker gaat. 3.      Voeg deze ervaring toe aan je persoonlijke gebruiksaanwijzing. 4.      Gebruik de energie die je ter beschikking krijgt om je diepste gedrevenheid te versterken. 5.      Gebruik je overschot aan energie om “dossiers” waar je niet van houdt aan te pakken en werk ze af. 6.   ...

Marcel en Juliette zijn sinds 50 jaar gehuwd. Juliette was huismoeder. Marcel had een drukke carrière. Thans is Juliette helemaal hulpbehoevend. In onderstaande video vertelt Marcel hoe en waarom hij besloten heeft om zich voortaan voltijds te wijden aan de verzorging van de vrouw van zijn leven. Adembenemend ... Deze video is geproduceerd door tvzorg.be , een christelijk geïnspireerd initiatief dat speciaal voor de zorgsector audiovisueel materiaal ter beschikking wil stellen om te werken rond geloof en spiritualiteit. </ifr<span lang="EN-US">ame><b><o:p></o:p></b></span></p><p></p>

Gisteren ging ik voor in de  huwelijksviering van Frank en Wendy . Hieronder vindt u de homilie. Beste Frank en Wendy, Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. En als twee vogeltjes al jaren lang graantjes pikken uit hetzelfde  bakje, dan kan je dat merken aan de liedjes die ze zingen. Het sluiten van een verbond, de wet van God, verbinden, verstoten en scheiden … Zou het kunnen dat het juridische paradigma de beide advocaten die jullie zijn geïnspireerd heeft bij de keuze van de schriftteksten voor jullie huwelijksviering? Heel wat teksten, in het bijzonder uit het Oude Testament lenen zich daar trouwens toe. Het literaire genre van het proces wordt regelmatig gebruikt  door de profeten. Bovendien weten we dat in het Joodse geloof de Wet centraal staat. De evangelielezing uit Matteüs die we zonet hoorden lijkt een perfecte toepassing van de juridische logica: “ Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden .” Het kerkelijke huwelijk is voor altij...

“Altijd maar spreken over uitzonderlijke genades, over visioenen, over openbaringen, enkel met dat soort zaken bezig zijn, je er weinig om bekommeren te weten wat er zich afspeelt in je hart of om daar wat orde te scheppen, gebrek hebben aan eenvoud en oprechtheid tegenover je oversten en je geestelijke begeleiders, in je gebed enkel maar oog hebben voor de goddelijkheid en helemaal niet voor de heilige menselijkheid van de Heer, een levenswijze en gevoelens koesteren die tegengesteld zijn aan de leer en de gebruiken van de heilige Kerk, het zijn allemaal tekenen van een ziel die dwaalt.” Louis Lallemant sj (1578-1635) Doctrine spirituelle

Leven is samenleven. Leven is een fragiel evenwicht. Leven is rekening houden met mekaar. Doe je het niet, dan …   Kijk zelf naar deze aangrijpende en realistische tekenfilm.

Op deze tweede dag van Pasen,  feest van de levende Heer,  een lied van Fernando Ortega: "Give me Jesus" In the morning, when I rise In the morning, when I rise In the morning, when I rise, give me Jesus Give me Jesus, Give me Jesus, You can have all this world, But give me Jesus When I am alone When I am alone When I am alone, give me Jesus Give me Jesus, Give me Jesus, You can have all this world, But give me Jesus When I come to die When I come to die When I come to die, give me Jesus Give me Jesus, Give me Jesus, You can have all this world, You can have all this world, You can have all this world, But give me Jesus

De Schrift vertelt ons niet met zoveel woorden dat Maria het dode lichaam van Jezus in haar armen heeft gekoesterd. Doorheen de eeuwen hebben kunstenaars dit tafereel evenwel vaak uitgebeeld. Met veel waarheids- en geloofskracht. Om naar te kijken, om naar te luisteren.

Vandaag begint het Paastriduüm.  Wie is Hij? Eerst Witte Donderdag, het feest van de h erdenking van de voetwassing en van  de instelling van de Eucharistie. Wie is Hij? Wijlen medebroeder Luc Craye sj probeerde in zijn hertaling van de Zeven Zaligheden iets van uit te drukken van het antwoord op die vraag. Wie is Hij?   (Foto gemaakt in de kapel van de jezuïetengemeenschap van Brugge.) Zalig wie arm voor God staan en zich niet sterk wanen zonder Hem. Zalig wie zachte moed opbrengen en in geweldloos verzet durven treden. Zalig wie zonder bitterheid spijt ervaren om de menselijke fouten. Zalig wie sterk voor gerechtigheid opkomen niet voor zichzelf maar voor anderen. Zalig wie vergiffenis schenken en de mens beminnen spijts zijn fouten. Zalig wie hun bedoelingen zuiver houden en in hun streven zichzelf niet zoeken. Zalig wie trachten vrede te stichten waar verdeeldheid of onenigh...

Op 4 april 2008 is deze blog van start gegaan. Dit is dag op dag 4 jaar geleden. Vandaag staan er bijna 1400 mijmeringen van een jezuïet ter uwer beschikking. Het bericht dat volgens de statistieken het meest gelezen is heet “Gelukkig zijn”.  Ik laat het u nogmaals smaken. Tijdens een receptie aangeboden aan de nieuwe directeur marketing van een belangrijk bedrijf in Londen vroeg een dame aan de echtgenote van de man: “Maakt uw man u echt gelukkig?” Haar man stond in de buurt en had de vraag opgevangen. Hij was van tevoren fier op het antwoord dat zijn vrouw zou geven. De vrouw antwoordde evenwel: “Neen, hij maakt me niet gelukkig …” Er viel een ongemakkelijke stilte rondom haar. Haar echtgenoot kromp ineen. Hij kon zijn oren niet geloven. En dat nog wel in het publiek! De vrouw vervolgde: “Neen, hij   maakt   me niet gelukkig … Ik   ben   gelukkig. Of ik gelukkig ben of niet, hangt niet van hem af, maar van mij.  Mijn geluk h...

  De zienertjes van Fatima De voorbije dagen heb ik een sessie gegeven over ignatiaanse spiritualiteit aan een 40-tal Portugese en Spaanse zusters van de Sociëteit van Maria. Het zijn zusters die je niet aanspreekt als zuster maar als “señorita”. Ze werden gesticht tijdens de Franse Revolutie toen het religieuze leven verboden was. Een van hun karakteristieken is dan ook dat ze vaak volledig profaan werk verrichten en in hun omgeving niet gekend zijn als religieuze. Ze werden gesticht door een jezuïet. De sessie ging door in Fatima, het Portugese Lourdes. Eergisteren, op Palmzondag, kwamen de autocars hier al van ’s morgens vroeg aan. Hele families, vaak van het platteland kwamen naar de viering en namen vervolgens de tijd om uitgebreid te picknicken onder de olijfbomen. Ook talrijke zwarte bedevaarders, uit de Kaapverdische eilanden. Portugal is een land waar ook de expliciet christelijke traditie deel uitmaakt van de gemeenschappelijke cultuur. Niet alleen op h...

Een Pascal, een Franse medebroeder, vertelt over zijn roepingsverhaal. Een belangrijke etappe in mijn roepingsverhaal vond plaats toen ik 12 jaar oud was.   Voor zover ik het me kan herinneren ging het over een ontdekking die even eenvoudig als onthutsend was. Leven met God, was voor mij al lange tijd iets natuurlijk en makkelijk. Regelmatig vertoefde ik geruime tijd in zijn aanwezigheid. Het waren momenten van een gedeelde liefde, innig en vredig, bron van diepe vreugde en ook, soms, van intense droefheid, in een kinderhart. Naïef als ik was, meende ik dat deze dagelijkse verbondenheid met de God van liefde, aanwezig in het hart van elk leven, voor iedereen een evidentie was. Op een goede dag, in het zesde studiejaar, was ik aan het praten met de jongens van mijn klas   en kwam ik met grote verwondering tot een ontstellende vaststelling: velen beleefden niet die verbondenheid met God, kenden Hem niet, waren onverschillig of geloofden zelf helemaal niet in Hem....

Met onderstaande tekst beginnen we vandaag op “Gewijde Ruimte” de Goede Week. Hij is zo mooi, dat ik hem graag met u deel Het was een drukke week geweest, maar zaterdagmorgen werd ik wakker met een schitterende zon. Mijn vertrouwde roodborstje zong aan het raam volop zijn vreugde uit. Ik liep naar mijn voortuintje, en daar viel mij oog op een grote purperen krokus, klaar om open te gaan. Er waren daar nog heel wat andere lentebloemen,   maar op een of andere wijze trok zij mijn aandacht. Ik nam een stoeltje, ging zitten en wachtte…, wachtte… en wachtte. Langzaam, heel langzaam   begon de top van de zacht gesloten kroonbladeren open te gaan. Dan, - het duurde uren, de tijd werd onbelangrijk - , kwam de krokus helemaal open en toonde zij haar   glorierijke gele hart en meeldraden. Het glanzende gouden geel schitterde in de zonneschijn, in contrast met het diep glimmende purper van de kroonbladeren. Ik was als betoverd. Aan het eind van de middag ...