"In alle dingen"

Klik hier om te kijken naar deze verbazende video Dromen hoeven geen bedrog te zijn.   Een heerlijk moment dat toegang lijkt te bieden tot de eeuwigheid, en nog wel met vele anderen …   Heb jij ooit zoiets meegemaakt?   Wat zegt dat over wat echt belangrijk is voor jou? Wat zegt dit over jouw persoonlijke roeping?   Doe je daar iets mee? Klik hier om te kijken naar deze verbazende video   of klik op onderstaande foto

Voor theologie.nl schreef ik een serie van acht originele podcasts van telkens 8 minuten over mijn nieuwe boek " Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids. " In elke podcast licht ik één thema kort toe, geef ik een tip en eindig ik met een oefening.  Deze eerste podcast heeft als titel: "Een kanonskogel leidt tot bekering". Klik hier om naar de podcast te luisteren . Klik hier om het boek te bestellen .

"Houd zelf van de meest losbandigen: houd van de liefde tot Christus die er nog overblijft in hen, hoe klein ook; indien ze die kwijtgespeeld zijn houd van hun deugden; indien die verdwenen zijn, houd van de heilige gelijkenis die ze in zich dragen, houd van het bloed van Christus waarvan je gelooft dat het hen redt." Ignatius van Loyola

  Herman Van Rompuy las mijn nieuwste boek en schreef er deze korte recensie over. Nikolaas Sintobin is een jezuïet die niet meer aan een school of niet aan een fysieke parochie is verbonden maar aan het internet en aan het boek. Hij publiceerde zopas een nieuw boekje: ‘Kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als Levensgids’. (Kokboekencentrum Uitgevers Utrecht) . Nikolaas heeft in uiterst bevattelijk Nederlands het levensverhaal van de Bask Ignatius verteld, de stichter van de Sociëteit van Jezus, de jezuïeten. De godservaring van de latere heilige tijdens zijn herstel na zwaar gewond te zijn geweest op het slagveld, zijn innerlijke bekering daarna om steeds beter Christus na te volgen, zijn pelgrimstocht om te weten te komen wat Jezus van hem verlangt, de consultatie van zijn diepste gevoelens daartoe, de gegroeide overtuiging dat de zin van ons leven niet iets is dat we zelf hoeven te bedenken maar we moeten stap voor stap ontdekken hoe God zelf ons uitnodigt. De mens moet le...

  Ieder die trouw probeert te bidden, zal niet alleen vertroosting ervaren, maar ook het tegendeel.   Dorheid, duisternis, verwarring, onrust, zich aangetrokken voelen tot lage en minderwaardige dingen; of ook een innerlijke leegte, saaiheid, volledig gebrek aan concentratie.   De eerste raad in deze situatie is heel moeilijk, nl. niet opgeven en zelfs niet de gebedstijd inkorten. Die raad gaat lijnrecht tegen mijn gevoelens in. Want wat ik ervaar is nu precies dat het allemaal geen zin heeft! En dan toch trouw blijven!! Dat is echt heel moeilijk. Maar ook heel wezenlijk. Behalve dit trouw zijn   moet ik me toch ook   wel een paar vragen stellen: 1. Ben ik misschien te moe? Dan moet ik voor het gebed eerst wat uitrusten, anders is het vechten tegen de bierkaai. 2. Kan het zijn, dat ik God iets weiger, wat Hij duidelijk van mij verlangt? Daar hoef ik echt niet lang over na te denken, want ik weet heel goed dat ik een bepaald iets moet doen of juist ...

Luisteren naar stilte – 4/7 Voor sommigen is stilte een doel op zich. Stilte wordt dan verstaan als afwezigheid van prikkels. Ze laat toe steeds meer los te laten. Zo helpt stilte te komen tot innerlijke vrijheid ten aanzien van de eigen verlangens en de buitenwereld. Die groei in onthechting beschouwen zij als een voorwaarde om minder te lijden en zo te komen tot meer innerlijke vrede en rust.  Voor anderen is stilte niet zozeer een doel dan wel een middel. De stilte wordt dan een aanvliegroute naar een andere kwaliteit van leven. Dit is de stilte die toelaat om te luisteren en te groeien in aandacht voor wat is. Zo kan je oog, oor en hart krijgen voor dat deel van de werkelijkheid dat anders nauwelijks aandacht krijgt, zowel in je eigen innerlijkheid als in de omringende wereld. De hogere concentratie en gevoeligheid maken mogelijk dat de anders onzichtbare want banale en schijnbaar onbenullige realiteit die vaak onopgemerkt blijft toch binnen kan komen in je bewustzijn. Z...

Ook dit jaar gaan we met ruim 20.000 mensen de advent biddend vieren via www.adventsretraite.org .  Dit jaar is de retraite geschreven door een echtpaar: Bruno Standaert en Ginette Van Bogaert.  Deelnemen aan deze retraite van de jezuïeten kan door je mailadres op te geven via www.adventsretraite.org .  Ken je mensen, dichtbij of verderaf, waarvan je denkt dat ze ook graag zouden deelnemen? Geef hen dan een seintje en verwijs hen naar onze website. Inschrijven (gratis!)  kan tot op de laatste dag van de advent. De retraite begint op zaterdagavond 30 november. Lees hier het interview met Bruno en Ginette die de adventsretraite 2024 hebben geschreven.

Bernard Sesboüé sj (+ 2021), een Franse medebroeder, was een gerenommeerd theoloog. Onderstaand citaat komt uit zijn boek: "L'Evangile et la tradition".  Het echte schandaal van het christendom    De christelijke boodschap is drager van een buitengewone aanspraak: zij verkondigt dat de uiteindelijke zin van het leven van elke mens en van al de mensen, gisteren, vandaag en morgen, en dat hun heil, ttz hun volmaakte geluk en hun volledige bevrijding, hen worden aangereikt door één mens. Één mens te midden van miljarden, wiens obscure bestaan in een uithoek van de wereld en de geschiedenis tegelijkertijd van doorslaggevende betekenis is voor alle volken van het heelal.   De Goede Boodschap voor de mens vandaag komt van die Jood die geleefd heeft in Galilea en gestorven is in Judea onder de heerschappij van Pontius Pilatus.  Wat die mens meegemaakt heeft blijft op een mysterieuze maar daadwerkelijke wijze actueel voor ons en tot aan het einde van de tijd. Zijn ...

Hierboven, een stiltetip die ik schreef voor de Evangelische Omroep

Wat is het meest dierbare in jouw leven? Wat zou jij echt niet kunnen missen? Ben je daar blij mee? Of denk je dat je er veeleer mee aan de slag moet? Klik op onderstaande foto om dit videootje te bekijken of op deze link .

Wat is stilte trouwens? Je kan je helemaal hullen in zwijgen terwijl het aan de binnenkant stormt en één chaos is van heftige gemoedsbewegingen. Je kan ook in een erg luidruchtige omgeving vertoeven en innerlijk toch in diepe rust verkeren. Anders gezegd, afwezigheid van geluid op zich volstaat niet om stilte te ervaren. Er is meer nodig. Stilte als ervaring heeft in de eerste plaats te maken met een innerlijke houding. Voor velen is stilte de toegangspoort naar hun innerlijkheid: een niveau van ervaring waar je niet de speelbal bent van humeur of hormonen en dat niet kan worden gemanipuleerd; een innerlijke ruimte waar je ervaringen kan opdoen van verwondering, zinvolheid, vervulling en gedragenheid ; waar vluchtigheid en onvoorspelbaarheid plaats kunnen maken voor duurzame betrouwbaarheid; waar je je diepste verlangen kan leren kennen en zo dichter kan komen bij je ware zelf. Sommigen ontdekken die innerlijkheid als de dimensie in hun leven waar ze uitgenodigd worden om te groeien ...

Wie geschenken aanvaardt verliest niet alleen veel van zijn vrijheid, maar verliest ook gezag.  Ignatius van Loyola NB: Deze overweging van Ignatius gaat niet in de eerste plaats over geschenken binnen een gezin of tussen vrienden. Het gaat veeleer om "geschenken" die gegeven worden om invloed te verwerven.

Luisteren naar stilte – 2/7 Stilte kan dus zowel positief als negatief worden ervaren; een aantrekkelijke mogelijkheid en soms zelf een luxe ofwel een storend probleem dat gauw uit de wereld moet worden geholpen. Hoe verschillend mensen ook omgaan met stilte, de meesten hebben ooit wel iets meegemaakt waar ze helemaal stil van werden; de ontroering bij een nachtelijke sterrenhemel, het persoonlijk getuigenis van iemand die iets bijzonders heeft meegemaakt of een moment van samenzijn met een geliefde. Het kan gebeuren dat je zo met elkaar verbonden bent dat er gewoon even helemaal niets hoeft gezegd te worden. Het eenvoudig, in stilte, samen zijn voelt goed. Elk woord is overbodig.  Zou stilte dingen mogelijk maken of uitdrukken die voor ieder deugddoend zijn?   Nikolaas Sintobin sj

Armoede bestaat. Kinderen beseffen het niet steeds. Gelukkig maar. Ze dreigen er wel de prijs voor te betalen. Klik op onderstaande foto om deze aangrijpende video te bekijken of klik op deze link .

  Bezoek niet toegelaten .  Deze boodschap prijkt op de grote poort van een bijna 1000 jaar oude abdij. Ik was met vrienden aan het rondtrekken in de Chartreuse, een onherbergzaam gebergte in het Zuidoosten van Frankijk toen we dit lazen.  De monniken die daar wonen, kartuizers genaamd, brengen hun hele leven door in volledige stilte. Daar kiezen ze bewust voor. Onlangs las ik een interview met de monnik die daar verantwoordelijk is voor de vorming van nieuwe kandidaten. Hij wist te vertellen dat het gemiddeld zeven jaar duurt vooraleer een nieuwe bewoner helemaal stil kan worden. Veel mensen houden van stilte. Ze zoeken die steeds weer op en waken aandachtig op de stilte in hun woon- en werkomgeving.  Ze gaan graag naar stilte-hotels en nemen deel aan stilte-wandelingen. Stilte helpt hen om bij zichzelf te komen en te blijven.  Anderen zijn als de dood voor stilte. Ze kunnen niet inslapen zonder muziek. Overdag hebben ze hun oortjes de hele tijd in. Voor hen ...

Een korte gebedstip - stilte-tip

Je best doen is uitstekend. Mate is ook belangrijk. De grootste vijand van het goede is namelijk het betere … Als je teveel wil doen, kan je wel eens leiden tot helemaal niets. Hoe ga jij om met matigheid? Deze haan geeft alvast een heel eigen interpretatie. Klik op onderstaande foto om de video te bekijken of klik op deze link .

Onderstaande zinnen komen uit de pen van wijlen paus Benedictus XVI. Ze gaan over de kern van wat christen zijn betekent. Christen zijn is niet het resultaat van een ethische keuze of van een verheven idee. Het is de ontmoeting met een gebeurtenis, een persoon, die aan het leven een nieuwe horizon en een doorslaggevende richting geeft.... Christenheid is niet een intellectueel systeem, verzameling van dogma's of moralisme. Christenheid is wel een ontmoeting, een liefdesverhaal. Het is een gebeurtenis.

Opvoeden heeft iets heel eenvoudigs.   Kinderen volgen het voorbeeld van hun ouders! Ten kwade. Gelukkig ook ten goede.   Wiens voorbeeld volg jij? Klik op onderstaande foto om dit videootje te bekijken of klik  op deze link .

                                                                                                               “Lotte is nog in de schaakclub. Maar straks komt ze thuis. Ze wil absoluut met je praten.” Inderdaad, na een half uur kwam de 10-jarige dochter van vrienden thuis en ze vroeg meteen of ze, in de rust van het salon, iets met mij kon bespreken.   “Nikolaas, heb jij schrik van de dood?” Ik antwoordde dat ik dacht geen schrik te hebben van de dood en legde ook uit waarom. Toen ik haar vroeg waarom ze mij die vraag gesteld had, kwam het eruit. Lotte zei me dat ze geen schrik had voor de dood. Maar wel voor wat er zou gebeuren ná de dood. Want na...

30 jaar geleden las ik voor het eerst de tekst “ De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is ”  van Piet van Breemen sj (uit “Als brood dat wordt gebroken”, Lannoo, 1977). Hij grifte zich meteen in mijn geheugen. Een uittreksel. Tillich definieert geloof als “de moed om te aanvaarden dat men aanvaard is”, en hij bedoelt: aanvaard door God. Men zou kunnen denken dat zo’n geloof niet veel moed vereist. Integendeel, het klinkt misschien wat zoet en gemakkelijk. Maar er is wel degelijk moed voor nodig en dikwijls ontbreekt die moed. Waarom is het moedig te aanvaarden dat men aanvaard is? Op de eerste plaats: als er dingen gebeuren die ons teleurstellen, zijn we geneigd om te klagen “Hoe kan God dit toelaten?” We beginnen te twijfelen aan Gods liefde. Er is moed voor nodig om te geloven dat God ons aanvaardt wat er ook met ons gebeurt. Zo’n geloof gaat verder dan mijn persoonlijke ervaring. Geloof is dan een interpretatie van het leven die ik aanvaard. Op d...

In 1936 schreef Pierre Teilhard de Chardin sj, in Peking, een tekst die hij als titel meegaf: “Enkele bedenkingen over de bekering van de wereld”. Ik vertaalde voor u de slotzinnen. (2/2) Pausen richten zich tot barbaren Zich onderdompelen om boven water te komen en op te richten. Deel hebben aan om te sublimeren. Dat is de wet zelf van de menswording. Meer dan duizend jaar geleden hebben de pausen ervoor gekozen om vaarwel te zeggen aan de Romeinse wereld en “zich te richten tot de Barbaren.” Wordt er vandaag niet een gelijkaardig en nog verdergaand gebaar verwacht? Ik denk dat de Wereld zich maar zal bekeren tot de hemelse hoop van het christendom als eerst het Christendom zich bekeert tot de hoop van de Aarde (om ze te vergoddelijken).

Een stiltetip die ik schreef voor de EO

In 1936 schreef Pierre Teilhard de Chardin sj, in Peking, een tekst die hij als titel meegaf: “Enkele bedenkingen over de bekering van de wereld”. Ik vertaalde voor u de slotzinnen. (1/2) Je kan maar bekeren waar je van houdt: indien de christen zich niet ten volle verbonden weet met de wereld die rondom hem ontluikt – indien hij niet in zichzelf de verzuchtingen en de angsten van de moderne wereld ervaart – indien hij in zijn bestaan het menselijk aanvoelen niet laat toenemen, - zal hij nooit de bevrijdende synthese kunnen waarmaken tussen de aarde en de hemel waaruit de parousie van de universele Christus kan voortkomen. Dan zal  hij blijvend en steeds weer schrik hebben voor elke vernieuwing en ze veroordelen, zonder in staat te zijn om temidden van bezoedeling en kwaad de goddelijke inspanningen van een geboorte op het spoor te komen.

  Aan de oorsprong    van het kwaad in de wereld, ligt angst. Dat schrijft William Barry sj, een Amerikaans specialist van ignatiaanse spiritualiteit.    Als dit zo is, moet echte godsdienst een echt antwoord kunnen bieden op de angst. Hij citeert dit intrigerend aforisme van de theoloog John Macmurray: De stelregel van de bedrieglijke godsdienst luidt als volgt: “Wees niet bang; vertrouw op God en Hij zal ervoor zorgen dat waar je bang voor bent niet zal gebeuren.” De stelregel van de ware godsdienst is het tegenovergestelde: “Wees niet bang; het is best waarschijnlijk dat datgene waar je schrik voor hebt ook echt zal gebeuren; maar je hoeft er gewoon geen angst voor te hebben."

Joseph Moingt sj was een van de toptheologen van de vorige eeuw.  Onderstaande sprankelende omschrijving van “geloof” komt uit zijn pen. “ Het geloof is niet iets dat je bewaart als een levenloos voorwerp. Het is voortdurend in ontwikkeling. Het begint alsmaar opnieuw. Het is een traject dat nooit eindigt. Geloof is steeds in beweging en vindt zichzelf telkens opnieuw uit in het nu .”