"In alle dingen"

De ware kern van ieder gebed is erkennen dat God met ons is. Dit is ook de betekenis van een van Gods namen. Het is een naam die we in de adventstijd telkens weer horen: Emmanuel. De Heer zij met Maria. De Heer is met ons. Hoeveel moeite kost het ons om te midden van de drukke voorbereidingstijd even te pauzeren? Hoeveel inspanningen vraagt het van ons om te midden van de koopjes, de decoraties, de familiebijeenkomsten en de feestjes even stil te staan? Het bezoek van de engel en de wonderbaarlijke ontvangenis verstoorden het leven van Maria op dramatische wijze. Hoe hoor ik vandaag doorheen de boodschap van de engel, de stille en zachte stem van God (1 Ko. 19.12)? Wat verlangt God in mij te verwekken? Hoe wil God mijn lichaam gebruiken om de levende Christus mens te laten worden? Tijdens onze tocht door de Advents- en Kersttijd kunnen we Maria’s voorspraak vragen. We proberen te kijken naar haar als voorbeeld. We zien hoe zij de alomtegenwoordige schaduw van Gods Geest heeft o...

Zelfs de mus vindt een huis en de zwaluw een nest waarin ze haar jongen neerlegt, bij uw altaren, HEER van de hemelse machten, mijn koning en mijn God. Gelukkig wie wonen in uw huis, gedurig mogen zij U loven.   Psalm 84:4-5 Hoe kunnen een mus en een zwaluw ons helpen het Kerstfeest beter te begrijpen? Hierover wil ik nadenken in deze blog. Het is een radicaal concept: een liefdesrelatie met God. Voor de Griekse filosoof Aristoteles was het ondenkbaar dat de goden welke interesse dan ook zouden hebben voor de mens. De enig denkbare richting van betrokkenheid tussen goden en mens was de omgekeerde: de nietige mens moest de goddelijke volmaaktheid aanbidden. De afstand tussen mens en goden was letterlijk en figuurlijk onoverbrugbaar. De ervaring van het Joodse volk is radicaal anders. Het komt tot het geloofsinzicht dat God zich wel degelijk interesseert in de mens. Meer nog, dat Hij een voorkeursliefde heeft voor het onooglijk volkje van nomaden dat de Joden op da...

Geef jij aan mensen in nood wat jij zelf graag geeft, of geef je hen waar zij op dat ogenblik zelf echt nood aan hebben?   Moeten de mensen zich aan jou aanpassen of ben je bereid je aan te passen aan wat voor hen belangrijk is?

Het is eigen aan Gods goedheid om wat de duivel aanvalt  met de grootste bitterheid, te  verdedigen met de grootste handigheid. Ignatius van Loyola 

Onlangs ging ik met Jos Douma, predikant, in gesprek over mijn boek "Op het kompas van de vreugde". Het ging over een webinar waarin naast Jos ook de kijkers vragen konden stellen.  De meeste uiteenlopende onderwerpen kwamen aanbod. Ondermeer: waarom ervaren veel mensen zo'n sterke weerstand tegen vreugde, hoe kom je die vreugde op het spoor, waarom is die vreugde zo belangrijk, hoe verhouden gevoelens zich ten aanzien van de tien bovenste centimeter van ons lichaam? Ook heb ik een tipje van de sluier gelicht over de wel heel bijzondere tips die Ignatius van Loyola geeft over hoe je je best kan matigen in eten en drinken. Klik hier of op de foto hieronder om de video te bekijken. Klik hier om de webinar te beluisteren als podcast . Wil je het boek "Op het kompas van de vreugde" bestellen, klik dan hier.

   Luisteren naar stilte –  6/7 Etty’s leven wordt alsmaar hectischer en objectief uitzichtlozer. Niet in het minst door al de beperkingen en vernederende verplichtingen die de bezetter oplegt aan de Joden. Na verloop van tijd moet ze overdag werken in een transitkamp voor Joden. Dag in dag uit gaat Etty Hillesum om met mensen die letterlijk gek worden van angst. Die extreme ervaring van verbijstering maakt bij haar de impact van de stilte enkel maar groter.  In haar nachtelijke dagboekaantekeningen tekent zich een dubbele beweging af. Enerzijds grijpt ze steeds vaker terug naar die stilte en voelt ze het verlangen om meer tijd door te kunnen brengen in die stilteruimte. Anderzijds merk je bij Etty hoe die stilte een plaats wordt waar ze geborgenheid en zelfs liefde ervaart. De stilte wordt voor haar een voedingsbron waar ze kracht en energie opdoet. Steeds sterker voelt ze het verlangen zowel die stilte als die liefdeskracht te delen met de wereld om haar heen....

  Voor theologie.nl schreef ik een serie van acht originele podcasts van telkens 8 minuten over mijn nieuwe boek " Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids. " In elke podcast licht ik één thema kort toe, geef ik een tip en eindig ik met een oefening.  Deze tweede podcast heeft als titel: "Jezus". Ik leg erin uit hoe het komt dat Ignatius, ijdeltuit en rokkenjager, zijn hart verloor aan Jezus: een toelichting, een tip en een oefening  Klik hier om naar deze tweede podcast te luisteren . Klik hier om het boek te bestellen . Klik hier om naar de eerste podcast te herbeluisteren .

 2.  Advent is verwachten Advent is een tijd van wachten en van verwachten. Blij en vol hoop. Dit zijn houdingen die ook voor christenen niet altijd verworven goed zijn.   Advent is geloven dat er iets goed naar je toekomt. Met die bijzonderheid dat je niet precies weet wat het zal zijn. Ook niet waar, hoe en wanneer.   Als een moeder in verwachting is, weet ze dat er een kindje komt. Wat voor een mens het uiteindelijk zal worden wordt pas duidelijk in de loop van de jaren.   Dat geldt ook met wat God elk van ons wil aanbieden. Het enige waarop we mogen vertrouwen is dat het beter is dan wat we zelf kunnen bedenken.   In die zin is advent best confronterend en uitdagend. Wacht ik eigenlijk wel ergens op? Wat is mijn verwachting? Geloof ik dat God voor mij iets goed in petto heeft, ook al heb ik wellicht geen idee wat dat kan zijn? Ben ik bereid mijn eigen invulling van wat komen gaat los te laten om het open en onbevangen te kunnen ontvangen, eens het zich ...

Pierre Teilhard de Chardin sj (1885-1955), een Franse jezuïet was als paleontoloog een topwetenschapper. Hij was zo mogelijk nog meer een geestelijk schrijver. Van hem is onderstaand citaat. Vreugde is het onmiskenbaar teken van Gods aanwezigheid. Pierre Teilhard de Chardin sj

Als professionele vrijgezel heb ik zelf geen kinderen. Zelf ben ik intussen ruimschoots oud genoeg om mij te verwonderen over het feit dat “het geheim van Sinterklaas” zo goed bewaard wordt. Vreemd toch. Honderden kinderen op een lagere school. De ene helft “gelooft” en de andere helft“ gelooft” niet meer. Hoe komt het dat die oudere kinderen, uitzonderingen niet te na gesproken, zo schroomvol omgaan met die ontluisterende waarheid die zij zelf vaak nog maar net ontdekt hebben? Ik besloot om mijn neefjes en nichtjes de vraag te stellen en hen zelf het antwoord te laten geven. De antwoorden kwamen meteen en waren bovendien behoorlijk gelijkluidend bij de ingewijden, ongeacht hun leeftijd. Het waren telkens de zelfde twee redenen die werden genoemd. De eerste en blijkbaar meest doorslaggevende verklaring die mij werd gegeven is bijzonder weinig prozaïsch. Oudere kinderen die het geheim voortijdig zouden verklappen aan de kleintjes en hen overbrieven dat het de papa’s en de...

Een mens is nu eenmaal beperkt, begrensd, eindig, in wezen onvolmaakt. Zijn roeping is ongetwijfeld ten volle mens te worden, dit wil zeggen: te worden wie hij is in het hart van God.  Iedere mens heeft zijn grenzen. Een gezonde spiritualiteit zal hem helpen te leren ontdekken waar die grenzen liggen – en die liggen voor elke mens elders. Dit is op zich al een hele opgave, maar het is nog maar het begin van de ’wijsheid‘.  Onwijs is hij die zich voortdurend met een ander vergelijkt! Een volgende stap in de groei naar menselijkheid is je grenzen te leren aanvaarden: ze horen erbij, ze bepalen mee wie je bent. Die stap is waarschijnlijk de moeilijkste. Zijn we er ooit mee klaar? We zouden zo graag anders willen zijn – volmaakt.  Je eigen grenzen aanvaarden is echter niet het eindpunt. Het komt er dan op aan die grenzen te respecteren. Alleen langs die weg kun je je grenzen een beetje verleggen – maar grenzen blijven inherent aan ons menselijk bestaan. Mark ...

Klik hier om dit wondere videootje te bekijken Wat zijn in jouw leven belemmeringen om naar anderen toe te gaan? Wie of wat houdt jou tegen? Wat helpt jou om toch naar de ander toe te gaan? Wat zou het mogelijk kunnen maken om de relatie te herstellen? Doe je het? Waag je het erop? Ook al is het niet gemakkelijk of moet je een risico nemen? Advent wil zeggen: Hij komt naar ons toe … Klik hier om dit wondere videootje te bekijken  of klik op onderstaande foto.

Vandaag, 3 december, vieren de Katholieke Kerk en de Sociëteit van Jezus in het bijzonder het feest van de heilige Franciscus Xaverius (1506-1552). Over deze medebroeder getuigde Ignatius dat hij gemaakt was uit “ de   meest ruwe grondstof waarmee hij ooit gewerkt had ”. Misschien net daarom een man met een uitzonderlijk charisma en gedrevenheid. Getuige hiervan onderstaand uittreksel uit een brief die Xaverius schreef, vanuit India, aan de studenten van Parijs. Hij heeft een vernieuwde actualiteit gekregen. "Hele volksstammen komen hier niet in contact met Christus om de eenvoudige reden dat er niemand klaar staat voor de heilige taak om hen erover te vertellen. Vaak heb ik gepopeld van verlangen om de Europese universiteiten binnen te rennen, en daar als een uitzinnige te keer te gaan tegen degenen die meer geleerdheid bezitten dan de bereidwilligheid om er goed gebruik van te maken. Ik zou hun aan het verstand willen brengen hoeveel mensen van de hemel niet weten...

Luisteren naar stilte –  5/7 Stilte kan, met name in moeilijke tijden, een onvermoede bron worden van innerlijke kracht. Daar hoef je geen professionele monnik voor te zijn. Etty Hillesum (°1914 – 1943 + ) was een jonge Amsterdamse vrouw. Zij was briljant verstandig en leidde een leven dat – niet enkel naar toenmalige normen – bepaald libertijns was. Tijdens de bezettingsjaren begon zij een dagboek te schrijven. Deze aantekeningen waren niet bestemd voor publicatie. Toch werden zij, 38 jaar na haar tragische dood in Auschwitz, gepubliceerd onder de titel Het verstoorde leven . Ze zijn, tot op vandaag, een wereldwijde bestseller. Etty beschrijft er, dag in dag uit, hoe zij als (niet belijdende) Jodin omgaat met de steeds brutaler wordende vervolgingen. Bijzonder is hoe deze hyperactieve en rusteloze vrouw gaandeweg de stilte gaat ontdekken, ervan leert houden en in die stilte haar innerlijkheid ontdekt. Ik moet weer eens even heel stil gaan zitten aan mijn bureau en even teru...

  1.      Advent is voorbereiding Met de advent begint een tijd van voorbereiding. Het is flink minder lang dan de veertigdagentijd voor Pasen. Toch duurt het vier volle weken. Is dat wel nodig? Kan je niet gewoon het kerstfeest vieren eens het zover is, kort en krachtig? Is al dat adventsgedoe geen tijdverlies? Waarom maken we het zo ingewikkeld?   Het tegendeel is waar. Heb je ooit gehoord van de wet van de traagheid ? Wij mensen zijn traag. Om goed te beseffen wat er gaande is hebben we tijd nodig. De zaken moeten voor ons kunnen indalen willen we ze op hun echte waarde kunnen inschatten. Dat is een verschil tussen een computer en een menselijk wezen. We hebben nu eenmaal een lichaam, een persoonlijke geschiedenis, een hart en nog meer van die moeilijk grijpbare dingen.   Er is nog iets anders. Advent gaat over verlangen. Welnu, verlangen is een van de weinige dingen die sterker worden naarmate de vervulling ervan wordt uitgesteld. Door je bewust vi...

Klik hier om te kijken naar deze verbazende video Dromen hoeven geen bedrog te zijn.   Een heerlijk moment dat toegang lijkt te bieden tot de eeuwigheid, en nog wel met vele anderen …   Heb jij ooit zoiets meegemaakt?   Wat zegt dat over wat echt belangrijk is voor jou? Wat zegt dit over jouw persoonlijke roeping?   Doe je daar iets mee? Klik hier om te kijken naar deze verbazende video   of klik op onderstaande foto

Voor theologie.nl schreef ik een serie van acht originele podcasts van telkens 8 minuten over mijn nieuwe boek " Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids. " In elke podcast licht ik één thema kort toe, geef ik een tip en eindig ik met een oefening.  Deze eerste podcast heeft als titel: "Een kanonskogel leidt tot bekering". Klik hier om naar de podcast te luisteren . Klik hier om het boek te bestellen .

"Houd zelf van de meest losbandigen: houd van de liefde tot Christus die er nog overblijft in hen, hoe klein ook; indien ze die kwijtgespeeld zijn houd van hun deugden; indien die verdwenen zijn, houd van de heilige gelijkenis die ze in zich dragen, houd van het bloed van Christus waarvan je gelooft dat het hen redt." Ignatius van Loyola

  Herman Van Rompuy las mijn nieuwste boek en schreef er deze korte recensie over. Nikolaas Sintobin is een jezuïet die niet meer aan een school of niet aan een fysieke parochie is verbonden maar aan het internet en aan het boek. Hij publiceerde zopas een nieuw boekje: ‘Kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als Levensgids’. (Kokboekencentrum Uitgevers Utrecht) . Nikolaas heeft in uiterst bevattelijk Nederlands het levensverhaal van de Bask Ignatius verteld, de stichter van de Sociëteit van Jezus, de jezuïeten. De godservaring van de latere heilige tijdens zijn herstel na zwaar gewond te zijn geweest op het slagveld, zijn innerlijke bekering daarna om steeds beter Christus na te volgen, zijn pelgrimstocht om te weten te komen wat Jezus van hem verlangt, de consultatie van zijn diepste gevoelens daartoe, de gegroeide overtuiging dat de zin van ons leven niet iets is dat we zelf hoeven te bedenken maar we moeten stap voor stap ontdekken hoe God zelf ons uitnodigt. De mens moet le...

  Ieder die trouw probeert te bidden, zal niet alleen vertroosting ervaren, maar ook het tegendeel.   Dorheid, duisternis, verwarring, onrust, zich aangetrokken voelen tot lage en minderwaardige dingen; of ook een innerlijke leegte, saaiheid, volledig gebrek aan concentratie.   De eerste raad in deze situatie is heel moeilijk, nl. niet opgeven en zelfs niet de gebedstijd inkorten. Die raad gaat lijnrecht tegen mijn gevoelens in. Want wat ik ervaar is nu precies dat het allemaal geen zin heeft! En dan toch trouw blijven!! Dat is echt heel moeilijk. Maar ook heel wezenlijk. Behalve dit trouw zijn   moet ik me toch ook   wel een paar vragen stellen: 1. Ben ik misschien te moe? Dan moet ik voor het gebed eerst wat uitrusten, anders is het vechten tegen de bierkaai. 2. Kan het zijn, dat ik God iets weiger, wat Hij duidelijk van mij verlangt? Daar hoef ik echt niet lang over na te denken, want ik weet heel goed dat ik een bepaald iets moet doen of juist ...

Luisteren naar stilte – 4/7 Voor sommigen is stilte een doel op zich. Stilte wordt dan verstaan als afwezigheid van prikkels. Ze laat toe steeds meer los te laten. Zo helpt stilte te komen tot innerlijke vrijheid ten aanzien van de eigen verlangens en de buitenwereld. Die groei in onthechting beschouwen zij als een voorwaarde om minder te lijden en zo te komen tot meer innerlijke vrede en rust.  Voor anderen is stilte niet zozeer een doel dan wel een middel. De stilte wordt dan een aanvliegroute naar een andere kwaliteit van leven. Dit is de stilte die toelaat om te luisteren en te groeien in aandacht voor wat is. Zo kan je oog, oor en hart krijgen voor dat deel van de werkelijkheid dat anders nauwelijks aandacht krijgt, zowel in je eigen innerlijkheid als in de omringende wereld. De hogere concentratie en gevoeligheid maken mogelijk dat de anders onzichtbare want banale en schijnbaar onbenullige realiteit die vaak onopgemerkt blijft toch binnen kan komen in je bewustzijn. Z...

Ook dit jaar gaan we met ruim 20.000 mensen de advent biddend vieren via www.adventsretraite.org .  Dit jaar is de retraite geschreven door een echtpaar: Bruno Standaert en Ginette Van Bogaert.  Deelnemen aan deze retraite van de jezuïeten kan door je mailadres op te geven via www.adventsretraite.org .  Ken je mensen, dichtbij of verderaf, waarvan je denkt dat ze ook graag zouden deelnemen? Geef hen dan een seintje en verwijs hen naar onze website. Inschrijven (gratis!)  kan tot op de laatste dag van de advent. De retraite begint op zaterdagavond 30 november. Lees hier het interview met Bruno en Ginette die de adventsretraite 2024 hebben geschreven.

Bernard Sesboüé sj (+ 2021), een Franse medebroeder, was een gerenommeerd theoloog. Onderstaand citaat komt uit zijn boek: "L'Evangile et la tradition".  Het echte schandaal van het christendom    De christelijke boodschap is drager van een buitengewone aanspraak: zij verkondigt dat de uiteindelijke zin van het leven van elke mens en van al de mensen, gisteren, vandaag en morgen, en dat hun heil, ttz hun volmaakte geluk en hun volledige bevrijding, hen worden aangereikt door één mens. Één mens te midden van miljarden, wiens obscure bestaan in een uithoek van de wereld en de geschiedenis tegelijkertijd van doorslaggevende betekenis is voor alle volken van het heelal.   De Goede Boodschap voor de mens vandaag komt van die Jood die geleefd heeft in Galilea en gestorven is in Judea onder de heerschappij van Pontius Pilatus.  Wat die mens meegemaakt heeft blijft op een mysterieuze maar daadwerkelijke wijze actueel voor ons en tot aan het einde van de tijd. Zijn ...

Hierboven, een stiltetip die ik schreef voor de Evangelische Omroep

Wat is het meest dierbare in jouw leven? Wat zou jij echt niet kunnen missen? Ben je daar blij mee? Of denk je dat je er veeleer mee aan de slag moet? Klik op onderstaande foto om dit videootje te bekijken of op deze link .

Wat is stilte trouwens? Je kan je helemaal hullen in zwijgen terwijl het aan de binnenkant stormt en één chaos is van heftige gemoedsbewegingen. Je kan ook in een erg luidruchtige omgeving vertoeven en innerlijk toch in diepe rust verkeren. Anders gezegd, afwezigheid van geluid op zich volstaat niet om stilte te ervaren. Er is meer nodig. Stilte als ervaring heeft in de eerste plaats te maken met een innerlijke houding. Voor velen is stilte de toegangspoort naar hun innerlijkheid: een niveau van ervaring waar je niet de speelbal bent van humeur of hormonen en dat niet kan worden gemanipuleerd; een innerlijke ruimte waar je ervaringen kan opdoen van verwondering, zinvolheid, vervulling en gedragenheid ; waar vluchtigheid en onvoorspelbaarheid plaats kunnen maken voor duurzame betrouwbaarheid; waar je je diepste verlangen kan leren kennen en zo dichter kan komen bij je ware zelf. Sommigen ontdekken die innerlijkheid als de dimensie in hun leven waar ze uitgenodigd worden om te groeien ...