"In alle dingen"

Als priester en astronoom bewoog George Coyne sj  (+ 2020) zich zowel in de wereld van het geloof als in die van de wetenschap. De emeritus-directeur van het Vaticaanse Observatorium ziet geen conflict tussen wetenschappelijke en religieuze kennis. In een interview mijmert George Coyne sj over diverse aspecten van de verhouding tussen geloof en wetenschap. Ik selecteerde enkele passages voor jou. Vraag : Waarom lijkt het dat geloof en wetenschap op gespannen voet staan? George Coyne sj :  Door jullie! Journalisten! Ik maak hier een grapje, maar sommige journalisten lijken echt olie op het vuur te willen gooien. Een probleem is dat er wetenschappers zijn die beweren dat ze de wetenschap beoefenen, terwijl ze God ofwel nadrukkelijk ten tonele voeren, ofwel juist stellig ontkennen. Ze stappen dan buiten de wetenschap. Ik krijg problemen wanneer ik dit zeg, maar het atheïsme is in feite ook een geloof. Een atheïst kan niet bewijzen dat er geen God is. Documenten ui...

Een van de diepste vragen van het mensenhart is de vraag naar waardering. Iedere mens wil gewaardeerd worden. Dit betekent niet dat iedereen van anderen wil horen hoe goed hij wel is. Ongetwijfeld is dat verlangen er ook, maar dat is niet het diepste. We zouden kunnen zeggen, dat iedere mens verlangt bemind te worden. Maar dat is ook dubbelzinnig. Er zijn zoveel soorten liefde als er soorten bloemen zijn. Voor sommige mensen is liefde iets hartstochtelijks; voor anderen is het iets romantisch; voor weer anderen is liefde iets louters seksueels. Er is echter ook een diepere liefde, de liefde van de aanvaarding. Iedere mens hunkert er naar aanvaard te worden, aanvaard zoals hij is. Niets in een mensenleven is van zulke langdurige en noodlottige uitwerking als de ervaring niet volledig aanvaard te zijn. Piet van Breemen sj

Als priester en astronoom bewoog George Coyne sj (+ 2020)  zich zowel in de wereld van het geloof als in die van de wetenschap. De emeritus-directeur van de Vaticaanse Sterrenwacht zag geen conflict tussen wetenschappelijke en religieuze kennis. In een interview mijmerde George Coyne sj over diverse aspecten van de verhouding tussen geloof en wetenschap. Ik selecteerde enkele passages voor u. Vraag : Wat voor een God zou een universum als het onze maken?" George Coyne sj :  Naar mijn mening is het is een verbazende God. Toen Hij het heelal creëerde, heeft God geen wasmachine of auto gemaakt. God maakte iets dynamisch. Schepping heeft een evolutionair aspect en ook toeval speelt hierin een rol. God maakte niet iets dat vooraf volledig bepaald was. We weten niet helemaal waar het heen gaat, zelfs niet wetenschappelijk. We kunnen niet alles voorspellen. Is God almachtig? Is God alwetend zoals het mij geleerd werd? Zou God in staat zijn om bij het ontstaa...

  Wat is moed? Wat is durf? Wie bereid is één probleem aan te pakken kan vervolgens ook andere problemen aanpakken. Omgaan met problemen is iets wat je leert. Oefening baart kunst. Wat heeft jou al geholpen om te leren omgaan met problemen? Klik hier om dit videootje te bekijken of op onderstaande afbeelding.

Bidden met de Bijbel 6/6 Een leerschool in vrijheid! In het eerste deel van mijn boek over het ignatiaanse Bijbelgebed vind je zo vijftig tips om te bidden met de Bijbel. Vijftig?! Moet het echt zo ingewikkeld zijn? Kan het niet wat eenvoudiger?   Wat geldt voor de hele ignatiaanse spiritualiteit, geldt ook voor het ignatiaans bidden met de Bijbel. Het is geen dwingend keurslijf. Het is een leerschool in vrijheid.   De bedoeling is dat je komt tot je eigen wijze van bidden. Het is echter niet nodig het warm water opnieuw uit te vinden. Het is een voorrecht je te mogen laten inspireren door grote leermeesters. Ignatius is zo iemand. Sommige aspecten zullen je meer aanspreken en helpen. Andere minder. Ga er in vrijheid mee om.   Ik besluit en vat samen. Het ignatiaanse Bijbelgebed leert hoe je toegang kan krijgen tot je innerlijkheid. De verbondenheid met Jezus die daar kan ontstaan laat toe om het diepste verlangen op het spoor te komen. De vreugde is daarbij het kompas. Z...

Homelie voor de 12de zondag van het jaar C De toon van het evangelie van vandaag heeft iets heel herkenbaar. We zijn er getuigen van een gesprek tussen Jezus en zijn leerlingen, in het bijzonder met Petrus. Het onderwerp is: “wat zeggen de mensen?”. Ook wij stellen vaak die vraag. Praten over het leven van anderen is een van onze favoriete bezigheden. In het bijzonder over mensen, die er niet bij zijn. Soms zeggen we goede dingen. En het durft ook wel eens te gebeuren dat we minder fraaie dingen zeggen over anderen. Het gesprek dat de evangelist Lucas ons verhaalt gaat echter niet over een potje roddelen. Het gaat ook niet over anderen. Het gaat over de vraagsteller zelf. Jezus stelt er vlakaf de vraag: “Wie ben ik”. Eerst vraagt Hij wat buitenstaanders daarover zeggen. “Wie zeggen de mensen dat ik ben?” Vervolgens stelt Hij dezelfde vraag rechtstreeks aan de leerlingen. “Maar gij, wie zegt gij dat ik ben?” Het gaat niet over: “Vinden zij of jullie mij sympathiek?” of “Heb je op...

Bij Lethielleux en DDB verscheen enkele jaren gelden een boeiend boek: “De Mgr Lefebre à Mgr Williamson. Anatomie d’un schisme”. Florian Michel, historicus, en Bernard Sesboüé sj, theoloog, denken erin na over de historische achtergrond en de theologische en ecclesiologische uitdagingen die het schisma van Lefebre stelt. Beide geleerden geven serene en goed leesbare analyses ten beste van een heel complex dossier. Interessant is te zien hoe Michel aantoont dat Lefebre en zijn volgelingen, tegen wil en dank, heel postmodern zijn: grote argwaan tov het (pauselijke) gezag. Hij spreekt van een “mei 68” van rechts. Eigen aan de traditionalisten is dat ze hun ongehoorzaamheid ten aaanzien van het hoogste gezag in de Kerk rechtvaardigen door beroep te doen op een nog hogere gehoorzaamheid aan de aloude Traditie. Met dien verstande dat ze zélf beslissen welke de inhoud is van die Traditie waaraan ze willen gehoorzamen. Maar het eigene van de christelijke gehoorzaamheid is net dat je gehoorzaa...

  Waarom zou je bidden met de Bijbel? (5/6) 4. Een leerschool in vreugde   Een ander aspect van het ignatiaanse Bijbelgebed betreft de ervaring van vreugde. Ik zal hier twee aspecten noemen, vanuit mijn eigen ervaring.   Ten eerste is er de vreugde van de verbondenheid met Jezus. Ik vertelde reeds dat ik als student begon te bidden met de Bijbel en hoe dit leidde tot een vorm van relatie met Jezus. Tot mijn verwondering ging dit gepaard met een vreugde die van een andere orde was dan wat ik voordien had gekend.   Ten tweede is het ignatiaanse Bijbelgebed voor mij een doorlopende leerschool in onderscheiding. Concreet betekende dit dat ik meer aandacht ging geven aan de vreugde, als teken bij uitstek van Gods nabijheid. Op zich was dit uiteraard niet nieuw. Wel nieuw was dat de jonge man die ik was er meer waarde ging aan hechten aan die vreugde als een richtingwijzer voor datgene wat echt van belang was in mijn leven. Anders uitgedrukt, waar ik voorheen mijn quasi ex...

'Wie heimelijk verdorven is en leeft temidden van mensen die hun vreugde vinden in rechtschapenheid, zal het niet lang uithouden bij hen.' Ignatius van Loyola

Compassie,   bezorgdheid, liefde… ze maken creatief. Soms geven ze letterlijk vleugels. Herken je hier iets van in je eigen omgang met anderen?   Waar heb jij, gedreven door liefde, echt iets kunnen veranderen in het leven van anderen? Klik hier om deze animatiefilm te bekijken of op onderstaande afbeelding.

Waarom zou je bidden met de Bijbel? (4/6) 3. Een leerschool in “Jezus”   Ignatius schrijft dat zijn Geestelijke Oefeningen de mens kunnen brengen tot een rechtstreekse ontmoeting met God. Dat is een gedurfde uitspraak. Net als talloos veel andere mensen, kan ik getuigen, dat dit daadwerkelijk zo is. Die ontmoeting kan heel intens en beklijvend zijn. Meestal is ze discreet en eenvoudig, allesbehalve spectaculair.   Het ignatiaans contemplerend bidden met de evangelieverhalen over Jezus kan je heel dicht brengen bij de levende Heer. Als kind en jonge man wist ik dat Jezus belangrijk was. Toch was Hij voor mij vooral een afstandelijk en onpersoonlijk concept. Als ik me Hem voorstelde, zag ik Jezus van achteren. Het ignatiaanse Bijbelgebed heeft dit geleidelijk aan veranderd. Jezus keerde zich als het ware beetje bij beetje naar mij toe. Hij begon mij aan te kijken en ik kon Hem aankijken, van aangezicht tot aangezicht.   Voor mij was bidden voorheen relatief ritualistisch. ...

Waar of niet waar? “ Het eigene van christenen is dat ze geloven in God .” Als ik een precies antwoord wil geven op de vraag naar de eigenheid van het christelijk  geloof moet ik zeggen “ niet waar ”. Uiteraard geloven christenen in God. Maar het godsgeloof is niet het eigene van de christenen. Dat geloof in de ene God delen we namelijk  met de andere monotheïstische godsdiensten. Wat is dan wel het eigene aan de christenen? Dat we geloven in Jezus Christus? Dit is een stap in de goede richting. En wel een belangrijke. Maar het is nog onvolledig. Het eigene van ons christenen is dat we geloven in de Drieëne God: Vader, Zoon en Geest. De kern, het absolute hart van het christelijke dogma is het dogma van de Triniteit. Eigenlijk is het christelijke dogma heel beperkt. Alles samen niet meer dan enkele bladzijden. Er is ongeveer 1000 jaar aan gewerkt door duizenden theologen, de kerkvaders genoemd. Het zijn geen gebeden, laat staan gedichten. Het gaat over uiter...

Feest van de Drie-eenheid (Jaar C) Spr. 8, 22-31  Rom. 5, 1-5 evangelie: Joh. 16, 12-15 We zien ze vaak afgebeeld in de schilderkunst. Vader, Zoon en Heilige Geest. Een oudere Heer, lange witte baard, op een wolkje gezeten die de hand reikt of kijkt naar Jezus, de Zoon, al of niet met het kruis. De Geest neemt de vorm aan van een duif of van een stralende lichtstraal. Gewoonlijk vertrekt het samenspel uit de hemel. Doorgaans is er ook een link met wat er gebeurt op aarde. Andere schilderijen of beelden zijn een stuk abstracter Deze rijke variëteit aan voorstellingen van de Triniteit is meer dan zomaar een leuke christelijke hobby.  Het  trinitair dogma behoort tot de kern van het christelijk geloof. Christenen geloven niet zomaar in God. Dat doen de joden en de moslims net zo goed. Christenen geloven in de drieëne God: één goddelijke natuur, die bestaat in drie personen, drie unieke wijzen waarop de ene God God is. Die drie goddelijke personen zijn voortdurend met elkaar ...

  Anna Ancher Waarom zou je bidden met de Bijbel? (3/6) 2. Een leerschool in verlangen Vele specialisten menen dat de Geestelijke Oefeningen vooral een keuzepedagogiek zijn. Zij helpen om, door te bidden met het leven van Jezus, te achterhalen wat zijn navolging voor jou persoonlijk concreet betekent. Anders gezegd, ze zijn een uitnodiging om erachter te komen wat jouw diepste verlangen is. De christen gelooft namelijk dat zijn diepste verlangen niet zomaar een willekeurige gril is. Het is veeleer een antwoord dat zijn oorsprong vindt in een uitnodiging van de Heer zelf.   De gebedsmethode die Ignatius aanreikt in zijn Geestelijke Oefeningen is een leerschool om meer inzicht te krijgen in dat verlangen. Ik zal er drie puntjes van belichten.   Genadevraag Ignatius nodigt uit om bij het begin van elke gebedstijd met de Bijbel aan God te vragen wat je verlangt. Hij noemt dit de genadevraag. De bedoeling hierbij is dat je naar binnen leert kijken en uitspreekt wat er in je ...

Is er in jouw leven iets dat je steeds weer onrustig maakt? Of liever, iets dat je steeds weer in beweging zet?   Een verlangen dat je misschien probeert te negeren, maar dat je een andere richting in wil doen slaan?   Iets dat, als je er plaats voor inruimt, je echt tot rust brengt en voldoening brengt?   Iets dat je meer of net minder zou willen doen?   Waartoe word jij geroepen? Klik hier om dit filmpje te bekijken of klik op onderstaande foto.

Waarom zou je bidden met de Bijbel? (2/6) 1.      Een leerschool in innerlijkheid   Twee duizend jaar geleden hadden mensen het voorrecht om Jezus in levenden lijve te ontmoeten. Dat is voor ons anders. Nochtans blijft God zich ook vandaag tot de mens richten. De vraag is of wij in staat zijn om Hem te horen en indien ja, hoe we dit dan kunnen leren.   Innerlijkheid Het ignatiaanse Bijbelgebed heeft mij toegang gegeven tot mijn innerlijkheid : een dieper niveau van voelen en ervaren. In onze cultuur worden wij voortdurend bestookt met alle mogelijke prikkels. Vaak zijn die er gewoon op gericht om onze consumptie te verhogen. Ze zijn doorgaans oppervlakkig, vluchtig en inhoudelijk neutraal. Je kan er weinig uit leren. Voor veel van onze tijdgenoten is dit het belangrijkste zo niet exclusieve ervaringsniveau. Zij kunnen niet vermoeden dat onder die bovenkant nog een dieper bewustzijnsniveau schuilgaat. Op dat niveau is er meer duurzaamheid. Manipulatie is wer...

"Het komt er niet alleen op aan mekaar voortdurend te beminnen en te koesteren. Je moet die liefde ook delen met alle andere mensen." Ignatius van Loyola

Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Ee paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel   In deze serie wil ik nadenken over het hoe en waarom het zinvol is om te bidden met de Bijbel. En waarom zou je dat doen op de wijze van Ignatius van Loyola. Ik laat me hierbij in belangrijke mate inspireren door mijn eigen ervaring.   Ik ben een paplepelkatholiek. Ik heb het christelijk geloof meegekregen vanaf mijn eerste jaren. Het heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Van zodra dat mogelijk was, namen mijn ouders mij mee naar de eucharistieviering. Aan tafel werd er gebeden. Ik had geleerd om bij het slapengaan een onzevader of een weesgegroet te bidden. Dat was normaal. Zo ook het doen van goede werken , in de beste zin van het woord.   Ook als student vond ik mijn christelijk geloof superbelangrijk. Tegelijk denk ik niet dat ik er veel van snapte. Ik vond liturgie mooi. Ik geloofde in de waarheid van de katholieke leer en moraal. De eucharistie vond ik bij...

Een wezenlijk element van Pinksteren is verwondering . Zoals we weten is onze God een God van verwondering. Na Jezus’ dood verwachtte niemand nog iets van de leerlingen. Ze waren nog maar een klein, onbetekenend groepje. Ze voelden zich als verloren wezen van hun Meester. Maar in plaats daarvan vond er een onverwachte en verbluffende gebeurtenis plaats. De mensen waren verbaasd en zeiden: “Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden” (Hand. 2, 11). De Kerk die op Pinksteren werd geboren, is een wonderlijke gemeenschap. Gods kracht bracht haar tot stand. Een nieuwe boodschap, de verrijzenis van Christus, wordt verkondigd. En dit in een nieuwe taal. Het is de universele taal van de liefde. De leerlingen, getooid met kracht van bovenaf, hebben nu de moed om te spreken. Enkele minuten voordien waren ze nog allemaal angstig. Maar nu hebben ze de moed om op een onbevangen manier te spreken. En dit vanuit de vrijheid van de Heilige Geest. Dit is het waar d...

Leo Fijen stelde me voor om in gesprek te gaan over hoe omgaan met kwaad en lijden. Een onmogelijke vraag waar enkel maar aarzelende en stamelende antwoorden kunnen op gegeven worden. Het werd een mooi gesprek. Klik hier om naar deze video te luisteren/kijken of klik op onderstaande afbeelding.  

Een tijd geleden verscheen op de theologenblog onderstaande overweging van mijn hand: Geloof jij in engelen? Hieronder vind je een uittreksel alsook een link naar de volledige tekst. ... In onze tijd klinkt het vreemd te spreken over geesten en engelen. Er zijn goede redenen om hier omzichtig mee om te gaan. Voor je het weet verlaat je helemaal het domein van het christelijk geloof. Tegelijk weten we dat ze een Bijbels gegeven zijn en dat ze in de christelijke traditie best hun plaats hebben. Zo is er in de Rooms-Katholieke Kerk op 29 september het feest van de aartsengelen. Wat kan je hier vandaag mee? Het getuigenis van Pierre Favre spreekt me sterk aan. Meer nog, ik vind het uitdagend en oproepend. Zijn geloof in engelen en geesten heeft niets te maken met vreemde esoterische wezens, al of niet met kleurrijke vleugels. Het is wel een beeld dat hij gebruikt om een fundamenteel aspect van zijn geloofservaring te benoemen. Favre gelooft voluit in Gods voorzienende liefde voor elke men...

Als je de evangelische boodschap overweegt, neem dan volgende raad ter harte: Let erop dat je Jezus’ menselijkheid ernstig neemt. Zelfs als je je bezint over zijn goddelijke eigenschappen. God heeft onze menselijkheid zo ernstig genomen dat Hij een van ons is geworden. We bewijzen God een slechte wederdienst   als we totaal uit het oog gaan verliezen wat God in zijn menswording voor ons heeft gedaan. Als we al biddend Jezus in onze verbeelding oproepen, dan vertrouwen we erop dat Gods Geest ons iets over Jezus zal leren kennen dat voor ons belangrijk is om Hem te kunnen liefhebben en Hem te willen navolgen. De enige manier om een andere persoon te leren kennen bestaat erin dat hij of zij zich voor ons opent, dat hij of zij zich laat kennen. Bij het overwegen van de evangelische boodschap vragen we dat Jezus zichzelf voor ons opent, zich laat kennen. William A. Barry sj