"In alle dingen"

Ik was een van mijn tassen kwijtgeraakt bij de overstap tussen twee vluchten en omdat ik niet kon wachten, reisde ik verder zonder de tas. Ik moest shampoo en wat sokken kopen; voor het overige miste ik de tas eigenlijk niet. Tegen de tijd dat ik thuis kwam, was de tas weer in mijn bezit. Ik heb deze thuis in de gang gezet en een week lang niet geopend omdat ik me niet kon herinneren wat erin zat. Maar als ik me niet kon herinneren wat erin zat, was die tas dan wel zo belangrijk? Dit maakt dat ik me afvraag hoeveel energie ik gebruik, dag in dag uit, met het rondsjouwen van dingen die niet eens belangrijk zijn. Welke lasten heb ik op mezelf genomen die ruimte innemen en me moe en angstig maken? Ik denk niet dat het de bedoeling is dat we zo leven – met te veel tassen en te veel gewicht. Ik denk dat God wil dat we licht reizen en zo veel meer van de reis genieten. Vinita Hampton 

  Liefde maakt onmogelijke dingen mogelijk. Zeker als het gaat over je kleintje. Je kind laat je niet in de steek.   Heb jij al je grenzen verlegd bij je inzet voor je eigen kind?   Heeft een ander dat ooit voor jou gedaan?   Wat deed dat met jou?

  Mijn moeder overleed meer dan 20 jaar geleden aan de vreselijke A.L.S.. De laatste letters die ze met onze hulp op een alfabetkaart aanwees waren MERCI. Deze reactie ontving ik enkele dagen geleden op een blogje dat ik schreef over dankbaarheid. Ik werd er stil en blij van. Ook dankbaar. Wat een genade als je, na wat ongetwijfeld een lange lijdensweg was, je aardse leven zo mag eindigen. Wat een toegangsdeur naar de volheid van leven. Dankbaarheid is niet iets waar je zomaar voor kiest. Het is een genade die je ontvangt. Je kan er aan meewerken. Oefening baart kunst. Dat geldt in het bijzonder voor het gebed dat dankbaarheid heet. Danken betekent dat je Gods werkzame aanwezigheid weet op te merken. Dat je in de hectiek van het leven steeds weer aandacht geeft aan wat je blij, vertrouwvol of energiek maakt en dat in verband brengt met de Bron van alle leven.   Wie hier een gewoonte van maakt leert ook kleine rimpelingetjes van dankbaarheid op het spoor komen. Die zijn belangr...

Rick Timmermans interviewt Nikolaas Sintobin sj over hoe je de angel van de angst kan verwijderen.

  Deze zeeolifanten hebben mekaar eigenlijk niets te verwijten. Toch maken ze ruzie. Het gaat over een misverstand. Er is een gebrek aan communicatie. Herken je daar iets van? Hoe ga jij hiermee om als dit jou overkomt?

"De vrijgevigheid van God is groot: wat mensen mij niet kunnen geven kan ik krijgen van Hem. Ook al geven zij mij niets, Hij zal mij alles geven." Ignatius van Loyola

De verzorgingsstaat is een weldaad. Persoonlijke verantwoordelijkheid en zin voor initiatief ook …

Niet alle wegen zijn goed voor mij. Eigenlijk is er maar één die goed is voor mij, dat is de weg die het sterkst aansluit bij wie ik in het diepst van mezelf ben,  de weg waarop ik mezelf kan waar maken als wie ik in de wortel ben. Dit te mogen doen brengt ook de sterkste levensenergie op.   Aangezien mijn diepste ik in God verborgen ligt,  ligt ook die weg bij Hem geborgen. Dat is het, en niets anders, wat bedoeld wordt met  'Gods droom over mijn leven'.  Gods droom over mij gaat niet buiten mij om. Het is de droom die Hij mezelf laat dromen. En Hij zal me die ook helpen waarmaken, zo niet is Hij in tegenspraak met zichzelf.    Als ik naar die droom zoek te leven,  dan leef ik inderdaad 'toe Gode', want die weg kan niet anders dan mij langs verschillende gebeurtenissen,  ervaringen, ontmoetingen, zelfgave, brengen tot de uiteindelijke ontmoeting met Hem,  en overgave a...

" Als er stormen razen tegen ons, zonder dat ons iets kan verweten worden, is dit een belofte van succes voor de nabije toekomst ." Ignatius van Loyola  

Wie geeft ontvangt.  Heb je daar zelf ook ervaring mee?

Het tweede hoofdstuk van de Handelingen van de Apostelen   beschrijft hoe de apostelen voor de eerste maal de Blijde Boodschap verkondigden. Na dit optreden sloten zich 3000 mensen bij hen aan. Dit moet wel een heel speciale soort van verkondiging zijn geweest! Waar kwam haar gezagsvolle kracht vandaan? De massa die naar de apostelen was komen luisteren, kwam niet onder de indruk van de genezingen of werd ook niet   overweldigd door hoogstaande welsprekendheid. Wat hun verbeelding zo hevig boeide was eerder het feit dat de apostelen geen enkel teken van enige remming lieten zien: zo sterk dat de één tegen de ander zei dat die volgelingen van Jezus wellicht te veel wijn hadden gedronken. Het was inderdaad zo dat de apostelen bij hun verkondiging geïntoxiceerd waren. Niet door geestrijke dranken. Wel door de Heilige Geest. De massa zag daar een groep mensen die, hoewel ze eigenlijk tot en met bevreesd zouden moeten zijn, een voet buiten de eigen deur zetten, en nu, v...