Hoe verloren bagage een bron van genade kan worden
Ik was een
van mijn tassen kwijtgeraakt bij de overstap tussen twee vluchten en omdat ik niet
kon wachten, reisde ik verder zonder de tas. Ik moest shampoo en wat sokken
kopen; voor het overige miste ik de tas eigenlijk niet. Tegen de tijd dat ik
thuis kwam, was de tas weer in mijn bezit. Ik heb deze thuis in de gang gezet en
een week lang niet geopend omdat ik me niet kon herinneren wat erin zat. Maar
als ik me niet kon herinneren wat erin zat, was die tas dan wel zo belangrijk?
Dit maakt
dat ik me afvraag hoeveel energie ik gebruik, dag in dag uit, met het
rondsjouwen van dingen die niet eens belangrijk zijn. Welke lasten heb ik op
mezelf genomen die ruimte innemen en me moe en angstig maken?
Ik denk niet
dat het de bedoeling is dat we zo leven – met te veel tassen en te veel
gewicht. Ik denk dat God wil dat we licht reizen en zo veel meer van de reis
genieten.
Vinita Hampton
Reacties
Naast vernieling en chaos doorheen heel het huis en het zoveelste kapotgemaakte raam, zijn de laatste dierbare dingen van mijn ouders en grootouders (en ook van mezelf) gestolen.
Ik voel me echt niet lichter ...
Integendeel.