"In alle dingen"

       Hieronder vind je mijn persoonlijke top tien van citaten van wijlen paus Franciscus.        1.   Ik vraag jullie in je gebed met aandrang te smeken om vreugde . 2.      Het laatste door Franciscus zelf uitgesproken publiek statement, bij het wegrijden uit een gevangenis op witte donderdag 2025: Telkens als ik op zo’n plaatsen komen vraag ik me af: waarom zij en ik niet? 3.      Bid voor mij! 4.      Toen Franciscus in september 2025 in Brussel een ontmoeting had met de jezuïeten uit de Lage Landen vroeg ik hem hoever je kon gaan bij het je aanpassen aan de geseculariseerde cultuur bij het evangeliseren. Hij zei, samengevat: Er zijn geen vaste grenzen. Ga ervoor. En als het moeilijk wordt, dan moet je onderscheiden en dus bidden . Hij eindigde met te zeggen: Neem risico’s ! 5.      We moeten bruggen bouwen, geen muren . 6.      Ik de...

Wat helpt jou om – opnieuw – contact te krijgen met wat je eigenlijk belangrijk vindt? Welke pauze-dozen zou jij jezelf en je dierbaren willen gunnen? Klik hier om dit videootje te bekijken of klik op onderstaande afbeelding

Kom je wel eens op YouTube? Af en toe bots ik er op  videootjes over het heelal. Meer in het bijzonder over de grootte van de hemellichamen. Dan zie je eerst onze aardbol verschijnen. Meteen gevolgd door Neptunus die 10X zo groot is als de aarde. Vervolgens komt de zon die wel 100X zo groot is als Neptunus. En dan Pollux dat weer 100 keer zo groot is als Neptunus en Antares die wel 1000X zo groot is als Neptunus, en zo voort. Zo’n videootje maakt duidelijk dat onze aarde maar een minuscuul pluisje is in het heelal. Of nog, dat de hemel boven ons niet zomaar een hogere verdieping is waarnaar Jezus even de hemellift heeft genomen en vanwaar Hij ons vervolgens liefdevol in de gaten houdt, aan de rechterhand van de Vader. Blijkbaar was dat ook reeds duidelijk voor Paulus.  In zijn brief aan de  Efeziërs schreef hij dat de Heer is opgestegen, hoog boven alle hemelen, om het heelal te vervullen . De verrezen Jezus is niet zozeer naar een andere plaats gegaan. Hij is eer...

Het levensgebed.     Voor Ignatius is dit eigenlijk na de Eucharistieviering de belangrijkste gebedsvorm, en hij schrijft voor dat iedere jezuïet daar twee keer per dag een kwartier tijd voor neemt. Wat is dat? Willi Lambert S.J. heeft er de naam “Gebed van de liefdevolle aandacht” voor bedacht. Met liefdevolle aandacht de voorbijgegane halve dag bekijken. Waar ben ik dankbaar voor? Wat heeft mij echt goed gedaan? Wat heb ik zelf echt goed gedaan? Waar mocht ik iets van God ervaren? Wat heeft mij dichter bij Hem gebracht? Het is dus echt een gebed van dankbaarheid, heel concreet afgestemd op de ervaringen van de laatste halve dag. Je zou ook kunnen zeggen: Gods liefde en zorg ontdekken in het doodgewone gebeuren of misschien ook in het ongewone van deze halve dag. Het is een uiterst positieve en realistische manier van bidden. Maar er zit ook een andere kant aan. Juist in het licht van die positieve ervaring kan ik dan ook duidelijker zien, wat er niet goed was in mij...

Hieronder vind je een heerlijk citaat van de  heilige Alberto Hurtado sj , een Chileens jezuïet voor wie ik een bijzondere verering heb. Onderstaand citaat is van zijn hand. "Apostel zijn betekent niet dat op je jas bijzondere tekenen draagt. Het betekent niet dat je spreekt over de waarheid. Wel dat je ze beleeft. Dat ze in jou tastbaar wordt. Dat je wordt zoals Jezus. Een apostel zijn betekent niet dat je een fakkel draagt, het licht bezit. Wel dat je licht bent ..."

J aloersheid bestaat. Niet enkel bij peuters en kleuters. Die blikken spreken boekdelen. Het kan onverwacht lijken. Toch is het zo.   Wanneer ben jij jaloers? Misschien wel tot je eigen ontzetting.   Wat zegt dat over je diepere verlangens én frustraties?   Hoe ga je daarmee om? Wat helpt jou om hier constructief mee om te gaan? Klik hier om te kijken naar dit videootje of op onderstaande foto.

Tweede webinar over de onderscheidingskunst van Pierre Favre sj met Nikolaas Sintobin sj: hoe onderscheiden als het je niet voor de wind gaat? Vervolgens ga ik in op de verschillende wijze waarop je best omgaat met de gevoelens, enerzijds, en met de gedachten, anderzijds. In een tweede deel van deze webinar ga ik in op vragen van de kijkers.  Klik hier om te kijken/luisteren naar deze tweede webinar of klik op het beeldscherm hieronder. Klik hier voor de eerste webinar over het Goede gesprek met Pierre Favre sj

Homilie voor vandaag, 6de zondag van Pasen  ( Handelingen 15,1-2.22-29; Apocalyps 21,10-14.22-23; Johannes 14,23-29) Een tijd geleden gaf ik een 2-daagse vorming aan een 10-tal studenten van een lerarenopleiding. Het thema was : “Spiritualiteit”.  Ik liet hen proeven van allerhande vormen van meditatie en gebed uit de christelijke traditie. ’s Avonds keken we naar uittreksels uit de film “Into great silence”: een film-reportage over het leven van de kartuizers. Merkwaardige film. Afgezien van een kort interview aan het einde, wordt er niet gesproken. De film toont enkel het stille, biddende leven van de meest strikt contemplatieve religieuzen die de Katholieke Kerk kent. Zoals u misschien weet, zijn kartuizers kluizenaars die het grootste deel van hun leven doorbrengen in stille afzondering. Bij de evaluatie bleek dat het net de beelden waren over de kartuizers die de grootste indruk hadden gemaakt. Voor de studenten, niet meteen zwaar katholiek, was dit een e...

De liefde wacht ons op Een overweldigende liefde wacht ons op als wij naar het eeuwige leven overgaan. We kennen niet alle details, maar dit hoeft ook niet. God, een God vol verrassingen, bereidt ieder van ons  alles voor wat ons maar gelukkig kan maken. We zijn toch, alles wel beschouwd, gemaakt om bemind te worden. En op het eind zal de Liefde zelf ons omvatten. Al wie ons zijn voorafgegaan zullen er zijn, samen met de drie goddelijke Personen, en zij zullen er zich over verheugen dat wij er ook aangekomen zijn. In dit leven voelen wij ons dikwijls als eenzame marathonlopers. Maar op dat ogenblik gaan we onszelf ervaren alsof wij binnenlopen in een groot stadium, gevuld met met een reusachtige massa die ons volop toejuicht. Zonder twijfel vallen we dan op onze knieën en beginnen te wenen, maar onze tranen zullen tranen van vreugde zijn. Niet van droefheid. God zal ons bij de hand nemen en ons aan de verzamelde gemeenschap voorstellen. En daar staat iedereen aan onze ...

Om te vermijden dat we een goede daad zouden stellen, suggereert de duivel ons vaak om een nog betere daad te stellen. Meteen daarna noemt hij onvoorziene moeilijkheden en hindernissen om te beletten dat we die effectief zouden doen.  Ignatius van Loyola 

Neen, dit is geen fake filmpje. Deze jonge man is wel degelijk opgeslokt door een walvis. En ook teruggegeven aan het leven.   Heb jij ooit zo iets meegemaakt: hopeloos verloren en toch opnieuw tot leven gekomen?   Christenen noemen dit verrijzenis. Klik hier om dit filmpje te bekijken of op onderstaande afbeelding .

« Wanneer de inzichten die ik achter mijn bureau, in de omgang met de edelste geesten, verover, niet doordringen tot in de kleinste dingen van het dagelijkse leven, wanneer niet iets van het grote besef over menselijke waarden, tot in de verst verwijderde ademtocht doordringt, dan heeft dat « geestelijke leven », het leven in de geest, of hoe ik het nog eens noemen zal in een verlichter ogenblik, geen betekenis. Zo voel ik het tenminste. En men hoeft hier geen doordravende of wereldvreemde idealist voor te zijn . » Etty Hillesum

Gisteren, zondag 18 mei werd paus Leo XIV ingehuldigd. Zijn homilie is een echte intentieverklaring omtrent het pad waarop hij zijn Kerk wil weiden. Ik heb ze voor u vertaald. Broeders en zusters, Met een hart vol dankbaarheid groet ik u allen aan het begin van het ambt dat mij is toevertrouwd. De heilige Augustinus schreef:  “Gij hebt ons voor U geschapen, Heer, en ons hart blijft rusteloos totdat het rust vindt in U”  ( Belijdenissen , 1,1.1). De voorbije dagen waren bijzonder intens. De dood van paus Franciscus vervulde ons hart met droefheid. In die moeilijke uren voelden wij ons als de menigte waarover het evangelie zegt dat zij waren “als schapen zonder herder” (Mt 9,36). Maar juist op Paaszondag ontvingen wij nog zijn laatste zegen, en in het licht van de Verrijzenis konden wij dit moment tegemoet treden in het vertrouwen dat de Heer zijn volk nooit in de steek laat: Hij brengt bijeen wat verstrooid is en “waakt over zijn kudde als een herder” (Jer 31,10). In dat geloof...

I n 2022 schreef de toenmalige Peruaanse bisschop Robert F. Prevost, O.S.A.  een voorwoord bij een Spaans handboek over de sociale leer van de kerk, geschreven door de Canadese theoloog John Joseph Lydon McHugh . Ik heb het voor u gelezen en er enkele uittreksels uit vertaald. Als je het mij vraagt, deze tekst had net zo goed uit de pen van wijlen paus Franciscus kunnen vloeien. De vraag die ik zou willen stellen, luidt als volgt: wat kunnen we leren van de sociale leer van de Katholieke Kerk? Het gaat bij dit leren niet zozeer om het uit het hoofd kennen van vaste waarheden die we niet mogen vergeten. Wat de sociale leer ons vooral bijbrengt, is een manier van kijken: hoe we ons verhouden tot de samenleving en tot andere mensen…. Het doel is te leren hoe we ons kunnen toekeren naar maatschappelijke problemen – die steeds weer anders zijn, omdat elke generatie nieuwe uitdagingen, dromen en vragen met zich meebrengt. De sociale leer van de Kerk wil helpen om werkelijk toegang te kri...

Na de dood van de Meester raakten de leerlingen verspreid. Hun geloof was wankel gewo r den. Alles leek voorbij. Al hun zekerheden vielen in duigen. Hun hoop was vervlogen. Maar nu kwam de boodschap van de vrouwen, hoe ongelooflijk die ook klonk, als een lichtstraal in de duisternis naar hen toe. Het nieuws verspreidde zich: Jezus is verrezen, precies zoals Hij het heeft gezegd. En dan gaf Hij opdracht om naar Galilea te gaan. De vrouwen hebben dit twee keer gehoord. Eerst van de engel en daarna van Jezus zelf: “Zeg hen naar Galilea te gaan, want daar zullen ze Mij zien”. “Wees niet bevreesd” en “Ga naar Galilea”. Galilea is de plaats waar zij voor het eerst werden geroepen. Het was de plaats waar alles begon! De apostelen moesten terugkeren naar de plaats waar zij destijds werden geroepen. Jezus wandelde toen langs de oevers van het meer waar de vissers hun netten uitwierpen. Hij riep hen. Zij lieten alles achter zich en volgden Hem (Mt. 4, 18-22). Terugkeren naar Galilea...

Ik smeek je bij de genade van Jezus Christus: vergeet wat achter je ligt. En, alsof je voor de eerste maal begon aan je lange reis, vertrek enthousiast, met flinke pas, op het pad van de deugd .                                  Ignatius van Loyola

  In Igniswebmagazine verscheen recensie van mijn nieuwste boek Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids . Geloof het of niet, ik heb er zelf echt iets uit geleerd! Dank, Pauline Lebbe.  Hieronder heb je een uittreksel. Klik hier voor de volledige recensie . Het boek van Sintobin is geen verrekijker, die ons met één blik het zicht geeft op de weg die we moeten gaan. De weg is geen éénduidige geasfalteerde snelweg onder een heldere hemel, het is eerder een kronkelig labyrint in een dichtbegroeid oerwoud, met smalle pikdonkere spelonken, waar we onderweg nu eens vallen en opstaan, dan weer schrammen en blauwe plekken oplopen, en meer dan eens de weg kwijt raken.   Op het kompas van de vreugde   leert hoe de pijltjes van God er uitziet, zodat we zelf op weg kunnen. De grote waarde van het boek zat voor mij in het besef dat we ons kunnen trainen in het spotten van pijltjes. Het is een oefening zoals eender welke sport of artistieke kunst, die gedu...

Een doordenkertje. Het komt uit de pen van Augustinus van Hippo (354-430), de patroonheilige" van paus Leo XIV. " Noli foras ire, in te ipsum redi, in interiore homine habitat veritas." " Ga niet naar buiten, keer terug in jezelf; de waarheid schuilt in het binnenste van de mens ."

De hoop is als een klein meisje Het geloof, zegt God, waar ik het meest van hou, de liefde waar ik het meest van hou, is de hoop. Geloof, dat verwondert me niet.  Liefde, dat is geen wonder. (...)  Maar wat me verwondert, zegt God, is de hoop. Daar ben ik van ondersteboven.  Ze zien toch wat er in de wereld allemaal omgaat en ze geloven dat het morgen allemaal omslaat. Wat een wonder is er niet voor nodig dat zij dat kleine hoopje hoop nooit als overbodig ervaren maar met voorzichtige gebaren in hun hand en in hun hart bewaren, een vlammetje dat keer op keer weer wankelt en dreigt neer te slaan maar altijd weer weet op te staan, en nooit wil doven. Soms kan ik mijn eigen ogen niet geloven. Charles Péguy Uit: Le Porche du mystère de la deuxième vertu (vertaling Frans Van Bladel sj)

In dit korte boekje verzamelde ik citaten uit de geschriften en de interviews van wijlen paus Franciscus. Alle mogelijke onderwerpen komen aan bod: barmhartigheid, hoe Jezus geneest van haat, internet als een geschenk van God, de kerk als veldhospitaal, wat het betekent om een jezuïet als paus te hebben en veel meer. Je kan het boek nu bestellen in onze webshop, zowel vanuit Nederland als vanuit België: klik hier om het nú te bestellen.

In het Amerikaanse jezuïetentijdschrift America verscheen een uitgebreid interview met kardinaal Cupich over de nieuwe paus. Ik heb enkele uittreksels voor u vertaald. Kardinaal Blase Cupich , aartsbisschop van Chicago gaf op zondag 11 mei een interview aan de Vaticaan-correspondent van   America   in Rome. Wat zijn volgens u zijn voornaamste kwaliteiten? Om te beginnen is hij een harde werker. Hij spreekt meerdere talen en heeft inzicht in verschillende culturen. Hij heeft in drie continenten gewoond. Hij is een herder, maar heeft ook bewezen over een sterk organisatorisch vermogen te beschikken, zoals al bleek toen hij prior-generaal was van de augustijnen. Maar het was ook heel duidelijk dat we iemand wilden die het werk van paus Franciscus zou voortzetten. Er was geen enkele wil om daarvan af te wijken of een andere richting in te slaan. De genegenheid voor paus Franciscus was voelbaar aanwezig in onze gesprekken. Was de inzet voor synodaliteit een soort lakmoesproef voor ...

  Hieronder lees je de samenvatting van een boeiend interview dat ik las met een Peruaanse theologe over de wijze waarop Mgr Prevost het bisschopsambt uitoefende in Peru en wat dit doet vermoeden omtrent de wijze waarop hij het pausambt zal uitoefenen. Welke sporen heeft Mgr Prevost nagelaten in zijn bisdom Chiclayo? Hij heeft zich ingezet voor meer betrokkenheid van leken en vrouwen door hen actief uit te nodigen om mee te bouwen aan de vernieuwing van het bisdom. Hij gaf een krachtige impuls aan synodaliteit en stimuleerde de oprichting van pastorale raden in de parochies. Daarmee brak hij met de hiërarchische, klerikale en normatieve stijl van die het kerkelijk leven in Peru kenmerkte. Vroeger mocht bijvoorbeeld een vrouw niet in de auto van een priester stappen. Mgr. Prevost, in de lijn van paus Franciscus, veranderde dat. Hij opende het bisdom, gaf leken — ook vrouwen — invloedrijke posities. Dat was voorheen ondenkbaar. Hij is iemand die zich verstandig en doordacht opstelt. ...

Dit artikel verscheen op zaterdag 10 mei 2025 op de website van het Vaticaan. Het is de samenvatting van een interview dat hij gaf als kardinaal en medewerker over paus Franciscus. Ik heb het voor u vertaald. De laatste getuigenis van kardinaal Prevost over paus Franciscus Geëmotioneerd deelt kardinaal Prevost zijn persoonlijke herinnering aan de paus. Hij vertelt dat hij Jorge Mario Bergoglio leerde kennen toen deze aartsbisschop was van Buenos Aires. Hij schetst enkele trekken van zijn karakter en haalt anekdotes op. “Ik heb hem altijd ervaren als een man die het evangelie op een authentieke en consequente manier wilde leven,” zegt hij. “Toen ik generaal-overste was van de augustijnen, ontmoette ik hem meerdere keren tijdens bezoeken aan mijn medebroeders in Argentinië, toen hij nog kardinaal was. Onze gesprekken waren informeel, maar gingen soms ook over meer institutionele zaken.” Toen Franciscus op 13 maart 2013 paus werd, vierde hij zijn eerste publieke mis in de Sint-Annakerk in...