Hoe het er daarboven in de hemel concreet uitziet
De liefde wacht ons op
Een overweldigende liefde wacht
ons op als wij naar het eeuwige leven overgaan. We kennen niet alle details,
maar dit hoeft ook niet. God, een God vol verrassingen, bereidt ieder van
ons alles voor wat ons maar gelukkig kan
maken. We zijn toch, alles wel beschouwd, gemaakt om bemind te worden. En op
het eind zal de Liefde zelf ons omvatten. Al wie ons zijn voorafgegaan zullen
er zijn, samen met de drie goddelijke Personen, en zij zullen er zich over
verheugen dat wij er ook aangekomen zijn.
In dit leven voelen wij ons dikwijls
als eenzame marathonlopers. Maar op dat ogenblik gaan we onszelf ervaren alsof
wij binnenlopen in een groot stadium, gevuld met met een reusachtige massa die
ons volop toejuicht. Zonder twijfel vallen we dan op onze knieën en beginnen te
wenen, maar onze tranen zullen tranen van vreugde zijn. Niet van droefheid. God
zal ons bij de hand nemen en ons aan de verzamelde gemeenschap voorstellen. En
daar staat iedereen aan onze zijde.
Als je dit allemaal verbeelding
vindt, kijk dan naar de verloren zoon. De vader blijft niet wachten tot de zoon
bij hem komt. Hij loopt hem tegemoet om hem te omhelzen en brengt hem thuis.
Hij trekt hem prachtige kleren aan, en stelt hem dan fier aan de genodigden
voor.
Als wij stervende mensen
bijstaan, dan kunnen wij hen eraan herinneren dat zij in het hart van de liefde
getrokken worden. De Liefde komt hen thuis brengen, zeggende: “Sta op, mijn
liefste, kom toch mijn allermooiste. Kijk maar, de winter is heen, de regentijd
voorgoed voorbij... Laat me je gezicht zien, laat me je stem horen, want je
stem is zo mooi, je gezicht zo lieftallig!” (Hl 2,10-15).
Kunnen we nog meer verlangen?
Brian Grogan sj
.jpg)
Reacties