"In alle dingen"

Met de Hemelvaart komt een einde aan de lichamelijke aanwezigheid van Jezus onder de mensen. Er is weliswaar nog de aanwezigheid van de Heer in de Eucharistie. Maar het tijdperk van de bijzondere lijfelijke aanwezigheid van de Zoon wordt definitief afgesloten   door de Hemelvaart. In de dynamiek en de logica van  de heilsgeschiedenis, beantwoordt de Hemelvaart onmiskenbaar aan de incarnatie/menswording: de Zoon is nedergedaald naar de aarde. Hij heeft er een bepaalde tijd verbleven. Hij is gestorven en is vervolgens verrezen. Het opstijgen naar de hemel betekent dat Hij teruggekeerd is “ naar waar Hij eerst was ” (Joh 6, 62). De Verrezene is nu definitief terug bij de Vader. Hij is opnieuw “ tot Gods majesteit verheven ”(Joh 7, 39),  “ aan de rechterhand van God . (Mc 16, 19)  De vroegere toestand van de gewone aardse nabijheid is voorbij.  Of zoals Jezus het uitlegt aan Nikodemus: “ Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die ...

--> Deze man maakt een bedevaart naar de plaatsen van herinnering aan zijn geliefde overleden broer. Het lijkt hem te helpen om te rouwen, om om te gaan met de pijn van het afscheid. Hoe ga jij om met de dood van je geliefden? Is het pijn die de overhand heeft? Is er iets of iemand die je hoop geeft?

Geestelijke begeleiding kan wonderen doen! Kunnen vertellen over je geestelijke zoektocht, aan vrienden, of beter nog aan een gevormd geestelijk begeleider, kan een genade zijn.

Schrijvers over het geestelijke leven zijn het erover eens dat het kritieke moment in het dagelijkse gebed de eerste minuut is: het plaatsen van onszelf in Gods nabijheid. Hier wordt de stemming en de spirit van je  hele gebed bepaald. In zijn boek ‘Hoe bidden?’ verwoordt Bernard Basset sj dit kritieke moment zo: ‘Ik moet stoppen met waaraan ook te denken én mijzelf in Gods nabijheid plaatsen, mij ervan bewust worden dat Hij bij mij is daar waar ik ben.’ Joggers starten hun hobby iedere dag op dezelfde wijze: zij beginnen met strekoefeningen en bereiden zich daarbij mentaal voor op hun ‘fysieke oefening’.  Mensen die bidden, beginnen hun dagelijkse ‘geestelijke oefening‘ook op een vaste wijze.  Een manier is bijvoorbeeld het volgende gebed te zeggen, langzaam en vanuit het hart: Vader, gij hebt mij geschapen,
          en gij hebt mij met een bepaalde bedoeling hier op aarde gezet Jezus, gij zijt voor mij gest...

Niets is zo kwetsbaar als een zeepbel. Toch kan die zeepbel wondermooi en zelf, op zijn manier, sterk worden. Herken je daar iets van in je eigen leven?

Zie je wat je echt ziet? Of zie je wat je graag ziet? Geldt dit soms ook voor de wijze waarop je naar jezelf of naar anderen kijkt? Zo ja, hoe zou dit komen?

--> Dertig seconden kunnen het verschil uitmaken.   Is dit jou al overkomen? Dat je bevrijd werd.   Dat een ketting doorbroken werd. Dat je plots terug kon leven. Soms na een heel lange tijd.   Iets wat een ander deed voor jou? Jij voor een ander? Of was het pure genade? Zonder bemiddeling van wie dan ook?   Wat voelde je daarbij?