"In alle dingen"

Gisteren vierden we het feest van de heilige Petrus en Paulus. Gregory Brenninkmeijer sj verzorgde de homilie in onze krijtbergkerk. Onderstaand stukje trok mijn bijzondere aandacht. "Nog steeds zijn er mensen die geloof verwarren met mooie religieuze gevoelens. Ze lopen van de ene cursus naar de andere, van de ene leraar naar de volgende trendsetter. Velen zoeken religieuze kicks en verwarren dat met geloof.  Geloof is niet noodzakelijk fijn en rustgevend. Het is heel concreet en uitdagend. Geloof in Jezus en zijn Vader daagt iedere gelovige uit te doen en te denken, te spreken en te oordelen zoals zij ( nvdr: Petrus en Paulus )."

Vandaag verschijnt onderstaande overweging op www.gewijderuimte.org . We moeten wijs handelen, zoals God ons graag wil zien handelen. De vraag die wij ons moeten stellen is: ‘Wat ga ik doen vandaag?’ Naast mijn keyboard ligt een papier met een lange lijst van alle dingen die ik te doen heb. Ik werk in twee verschillende burelen en neem die lijst altijd met me mee. (Ik heb de lijst nog niet in mijn mobiele telefoon ingebracht – dit is één van de dingen op de lijst.) Die lijst is een mengeling van persoonlijke en professionele taken, boodschappen en grote projecten, dingen die dringend zijn of eventueel uitstel kunnen lijden, praktische taken en vage dromen. Deze lijst is de toekomst . ’s Morgens overloop ik de lijst en kies de taken uit die ik die dag wil doen. Dit is het wat we ook doen op het einde van het levensgebed :  een voornemen maken. Maar het wordt vandaag niet wat je ervan verwachtte. Je baas wil je op een nieuw project zetten; mensen die beloofd hebben je te hel...

'Als iemand de wereld wil veranderen, of het nu weze door middel van het gezag van zijn positie of omdat zijn taak hem daartoe leidt, laat hem beginnen met zichzelf.' Ignatius van Loyola

Vandaag viert de Katholieke Kerk het feest van het Heilige Hart van Jezus. Dries van den Akker sj legt uit waar deze typische katholieke devotie haar oorsprong vindt. De devotie of toewijding tot het Heilig Hart van Jezus doet halverwege de middeleeuwen haar intrede in het kerkelijk leven. Langzaam verschuift dan de aandacht voor de goddelijkheid van Jezus naar zijn menselijke kant. Het zijn niet de geringsten die zich eraan wijdden: Thomas van Aquino, Antonius van Padua, Franciscus van Assisi en Bernardus van Clairvaux. … In de zeventiende eeuw krijgt de Heilig-Hartdevotie een nieuwe impuls door de visioenen van Margaretha Maria Alacoque, een kloosterzuster in Paray-le-Monial. Zij voerde gesprekken met Christus als deze haar verscheen en bracht deze conversatie ook naar buiten. Haar openbaringen zorgden zowel binnen het klooster als daarbuiten voor verwarring en tegenspraak. Maar mede door de tactvolle leiding van de jezuïet Claude la Colombière begonnen gelovigen stilaan ge...

Het is moeilijk en erg delicaat om gebed te beoordelen . Je kan geen punten geven aan gebed.  Je kan hoogstens nagaan of je de juiste omstandigheden hebt verzorgd:  •    een rustige omgeving,  •    een goed moment van de dag,  •    een oprechte poging om je te concentreren en je hart te openen,  •    trouw aan je methode, •    je houden aan je gebedstijd…  Het is goed om je af en toe af te vragen of je manier van bidden je op dit moment nog wel dichter bij God en bij jezelf brengt. Helpen de plaats, de duur, het tijdstip en de methode je nog wel om je hart te openen voor Zijn aanwezigheid? Of ervaar je belemmeringen? Het antwoord is voor iedereen verschillend! Kijk eerlijk in je eigen hart.   Wat er voor de rest gebeurt in je hart weet God alleen. Misschien lijkt je gebed heel droog, eenzaam, leeg, chaotisch… Toch kan het vruchtbaar zijn. Omgekeerd kan het erg spannend of troost...

In de Vlaamse jezuïetencolleges loopt sinds meer dan 10 jaar het "Sociaal Project" : al de leerlingen worden in een bepaald studie-jaar uitgenodigd om een sociale stage te doen en daarover te reflecteren. Hieronder vind je enkele uittreksels uit die reflecties van 16-17-jarigen over hun voorbije stage. “Wat mij het meeste raakte waren de leefomstandigheden waarin de kinderen zich bevonden.   Ik wist niet dat er zulke kleine appartementjes waren in Antwerpen, laat staan dat er een heel gezin in zou wonen.   De kinderen hebben vaak geen aparte kamer om in te leren en de ouders besteden vaak geen aandacht aan het schoolwerk van hun zoon/dochter omdat ze eten moeten voorzien en proberen de maand rond te komen.   Op deze manier wordt er natuurlijk potentieel talent verspild en dat is zeer jammer...” “ Ik merk dat ik sinds de ervaringen met het rustoord vaker omkijk naar ouderen. Onlangs nog zag ik een oude man sukkelen met zijn boodschappen in de Delhaize. Ik ...