Hoe breng je een jongere ertoe om spontaan een bejaarde te helpen bij de boodschappen?

In de Vlaamse jezuïetencolleges loopt sinds meer dan 10 jaar het "Sociaal Project": al de leerlingen worden in een bepaald studie-jaar uitgenodigd om een sociale stage te doen en daarover te reflecteren.

Hieronder vind je enkele uittreksels uit die reflecties van 16-17-jarigen over hun voorbije stage.

“Wat mij het meeste raakte waren de leefomstandigheden waarin de kinderen zich bevonden.  Ik wist niet dat er zulke kleine appartementjes waren in Antwerpen, laat staan dat er een heel gezin in zou wonen.  De kinderen hebben vaak geen aparte kamer om in te leren en de ouders besteden vaak geen aandacht aan het schoolwerk van hun zoon/dochter omdat ze eten moeten voorzien en proberen de maand rond te komen.  Op deze manier wordt er natuurlijk potentieel talent verspild en dat is zeer jammer...”

“ Ik merk dat ik sinds de ervaringen met het rustoord vaker omkijk naar ouderen. Onlangs nog zag ik een oude man sukkelen met zijn boodschappen in de Delhaize. Ik bood hem aan om samen zijn boodschappenlijstje af te werken, aangezien ik ook een lange lijst had en dus sowieso in de supermarkt moest blijven. Dit had ik nooit gedaan vóór het sociaal project.”

“Mensen met autisme zien vaak zelfs méér dan de gemiddelde mens. Ze kunnen verbanden zien, gevoelens die heel subtiel worden weergegeven waarmee de gemiddelde mens veel moeite heeft. Juist van hen kunnen we zo veel leren en het zijn net die mensen die we verbannen uit de maatschappij. Als dat geen visie met oogkleppen is …”