"In alle dingen"

Onderscheidend in het leven staan nodigt je uit om vérder te gaan. Verder kan betekenen dat je je uitgenodigd weet om nieuwe en onbekende wegen in te slaan. Het kan net zo goed een uitnodiging zijn om je grenzen te aanvaarden. Ook dat is een weg tot leven.  Delen

Chris Lowney was enkele jaren jezuïet in de USA. Na zijn uittrede maakte hij carrière als investment banker bij J.P. Morgan. Hij is intussen een wereldvermaarde autoriteit geworden inzake ignatiaanse spiritualiteit en zakenleven. Onlangs gaf Lowney een voordracht aan de Amerikaanse SJ-universiteit van Fordham met de uitdagende titel: “ Zouden de Geestelijke Oefeningen van de heilige Ignatius van Loyola ons hebben kunnen redden van de Wall Street crash van 2008?” Waarschijnlijk niet, zei Lowney. Maar de waarden van de Geestelijke Oefeningen hadden er wel kunnen toe leiden dat de professionals van Wall Street betere beslissingen zouden genomen hebben die de crisis minder erg zouden gemaakt hebben. “Er is zo goed als nooit aandacht besteed om de mensen die in deze sector werken te leren hoe je beslissingen moet nemen”, stelde hij. “Hier kunnen Ignatius en zijn Oefeningen een kritische bijdrage leveren.” Hij noemde 5 manieren waarop de “spirituele spitstechnologie” van Ignatius bankiers...

“ Bemin je naaste als jezelf .” Maar wat als je jezelf niet graag ziet? Wat helpt u om van uzelf te houden? Op welke plaatsen, ogenblikken, bij welke mensen of ervaringen ontstaat er iets dat gaat in de richting van een gezonde zelfliefde?Heeft het iets te maken met anderen? Of misschien zelfs met dé Andere? Haal die ervaringen even voor de geest. Mogelijks zijn ze wegwijzers naar “le déclic”?! Kijk ook naar onderstaand vertederend videootje : "Une histoire d’amour".  Delen

Zijn we over het hoogtepunt - of moet ik zeggen dieptepunt - heen? We hebben het in alle geval ongeveer allemaal gehad. Ook in België. Net zoals u voel ik pijn, afschuw, verdriet, verontwaardiging, schaamte … nalv de tsunami die door de Wereldkerk gaat . Seksueel misbruik van kinderen is van het ergste dat er bestaat. Dit kan niet. A fortiori niet in een structuur die zich beroept op Jezus Christus. En toch is het ook gebeurd door kerkmensen. Erger nog, het is gebagatelliseerd geworden en in de doofpot gestopt. Er is, terecht, woede en bitterheid om het geschonden vertrouwen. In deze blog ben ik vaak kritisch over de massamedia. Ook in dit dossier is er veel aan te merken op de verslaggeving. Maar het is duidelijk dat de wereldpers een belangrijke rol heeft gespeeld in de bewustwording die heeft plaatsgevonden in de ruimere wereldopinie en in de Kerk: hoe vernietigend seksueel misbruik is voor de slachtoffers en hoe belangrijk het is dat dit onrecht erkend wordt, bespreekbaar wordt...

HOMILIE ROEPINGENZONDAG 25 APRIL 2010 (Hand. 13, 14.43-52; Ap. 7, 9.14b-17; Joh. 10, 27-30) De Handelingen van de Apostelen verhalen ons vandaag een stukje uit het leven van de beginnende Kerk, bijna 2000 jaar geleden. Het christendom is zich aan het verspreiden in het bekken van de Middellandse Zee, in de eerste plaats in de Joodse gemeenschappen. Lucas schetst ons het beeld van een levendige en enthousiaste geloofsgemeenschap: christenen die er zich van bewust zijn dat zij de Boodschap die zij ontvangen hebben met zoveel mogelijk mensen moeten delen. Christenen die vervuld zijn van vreugde. Maar die ook geconfronteerd worden met vervolging, afgunst en kwaadsprekerij vanwege anderen. Christenen die voor het overige zelf ook niet volmaakt zijn. In de voorgaande hoofdstukken hebben we immers kunnen lezen dat er ook reeds in de primitieve Kerk bedrog gepleegd werd. Christenen mogen dan vervuld zijn van de Heilige Geest, het zijn en blijven mensen, en niets van wat eigen is aan mensen...

Walter Ceyssens sj is een Vlaamse jezuïet in opleiding. Conall O’Cuinn sj, een Ierse medebroeder, stelde hem enkele vragen: waarom hij jezuïet wil zijn en blijven, wat het betekent om je geroepen te weten door Jezus, wat zo aantrekkelijk is aan religieus leven, welke de passages zijn uit de Schrift die hem bijzonder aanspreken …

Walter Ceyssens sj is een Vlaamse jezuïet in opleiding. Conall O’Cuinn sj, een Ierse medebroeder, stelde hem enkele vragen: waarom hij jezuïet wil zijn en blijven, wat het betekent om je geroepen te weten door Jezus, wat zo aantrekkelijk is aan religieus leven, welke de passages zijn uit de Schrift die hem bijzonder aanspreken …

Een leerling stelt een vraag aan zijn jezuïet-leerkracht: “ Pater, is het waar dat je nooit een duidelijk antwoord krijgt van een jezuïet ?” De jezuïet antwoordt: “ Wel, ja en nee … .” Delen

Walter Ceyssens sj is een Vlaamse jezuïet in opleiding. Conall O’Cuinn sj, een Ierse medebroeder, stelde hem enkele vragen: waarom hij jezuïet wil zijn en blijven, wat het betekent om je geroepen te weten door Jezus, wat zo aantrekkelijk is aan religieus leven, welke de passages zijn uit de Schrift die hem bijzonder aanspreken …

In zijn autobiografie vertelt Ignatius uitgebreid over zijn reisavonturen vooraleer hij de SJ stichtte. Zo verhaalt hij dat, toen hij het plan opvatte om vanuit Barcelona te voet naar Parijs te stappen, zijn vrienden hem dit ten zeerste afraadden. Er was namelijk oorlog tussen de Fransen en de Spanjaarden, en er werd verteld dat de Franse soldaten de Spanjaarden die ze te pakken kregen, levend roosterden. “ Maar geen moment kon men hem bang maken ”, vertelt hij. Enkele jaren later, na zijn afstuderen aan de Sorbonne, besloot hij om samen met zijn gezellen naar het Heilig Land te reizen. Ze gingen naar Venetië om daar een schip te nemen naar “de Levant”. Ze hadden zichzelf een maximum wachttijd gegeven van één jaar. En zo lang hebben ze ook effectief gewacht. De reisomstandigheden en –voorwaarden waren toen beslist anders dan vandaag. Leefden de mensen toen minder intens? Waren ze vermeteler dan wij ? Zeker is dat hun levensverwachting veel korter was dan de onze en dat ze dus letterl...

Nooit nam ik aan een internationale bijeenkomst deel waar het thema transport zo centraal stond. Ik kan me ook niet herinneren ooit zo’n goede logistieke ondersteuning gehad te hebben als van de Poolse medebroeders. Orlando, de generale assistent, moest onbedingd terug naar Rome om er een ander vliegtuig te nemen naar de USA. Geen nood. Hij is reeds onderweg in een auto met 2 Poolse medebroeders die de wagen op de 21-uur durende rit zullen besturen. Mogelijks wordt er een busje naar Berlijn ingelegd. Zo ja, dan neem ik het. Het wordt hoe dan ook een avontuurlijk reis, waarschijnlijk niet met het vliegtuig. Of toch? Straks na de mis en het ontbijt wordt de knoop doorgehakt. Hoe dan ook heb ik hier een bed klaarstaan en kan ik aanschuiven aan tafel. Ik ben hier thuis, ook, indien nodig, voor de komende dagen. Het is goed medebroeders te hebben.

Gisteren was een boeiende dag. De stof van de IJslandse vulkaan dreigde nochtans roet in het eten te gooien. Christof Wolf sj, een Duitse jezuïet en professioneel cineast, ging ons zijn project om een film over het SJ-leven te maken, komen voorstellen. Maar zijn vliegtuig, na eerst uitgesteld te zijn, bleek uiteindelijk definitief afgelast. Geen nood, via skype werd dan maar een videoconferentie met hem georganiseerd, tussen München en Gdynia. Nadien volgden een werksessie per geografische regio en een plenum. De meningen over het voorstel waren verscheiden. Sommigen meenden dat het beter is om korte videoclips voor het internet te maken dan een 20 minuten durende film. De YouTubecultuur, zo werd gesteld, vraagt om steeds korter en meer flitsende en uitdagende visueel materiaal. Na afloop vierden we samen de eucharistie. Een sterk moment, niet in het minst door de liederen in 7 verschillende talen. Het avondmaal was feestelijk. Ook indrukwekkend. Alle bewoners van het huis (24 novice...

Orlando Torres sj, assistent van de algemene overste van de SJ voor de vorming, gaf ons gisteren een overzicht van de recente demografische evoluties in de SJ. In januari 2010 waren er 972 novicen in de SJ wereldwijd. Dit zijn er 156 meer dan in 2009. Er waren vorig jaar beduidend minder SJ die de SJ verlieten dan vorige jaren. Benevens de novicen waren er op 1 januari 2010 3.760 jonge mannen in opleiding (scholastieken). De geografische verspreiding van deze scholastieken is revelerend. 62% in Azië en Afrika 15% in Latijns Amerika 23 % in Europa en USA (tegen 47% in het totaal aantal SJ vandaag) Niemand kan in de toekomst kijken. Maar het is wel duidelijk dat deze demografische evoluties in de SJ iets zeggen over diepgaande verschuivingen die zich voordoen in de ruimere Wereldkerk. Zeker als je weet dat de SJ de grootste mannelijke religieuze orde is in de Kerk.

Vandaag viert Paus Benedictus XVI zijn 83ste verjaardag en weldra de 5de verjaardag van zijn verkiezing tot opvolger van Petrus. Ik wil in het bijzonder danken voor deze man en God vragen om kracht en wijsheid bij het vervullen van zijn, naar menselijke maatstaven, onmogelijke opdracht. Ik doe dit graag met een gebed van Ignatius dat Benedictus dierbaar is. Suscipe Neem, Heer, en aanvaard heel mijn vrijheid, mijn geheugen, mijn vestand en heel mijn wil, alles wat ik heb en bezit. U hebt het mij gegeven, aan U, Heer, geef ik het terug. Alles is van U, beschik erover geheel volgens uw wil. Geef dat ik U mag liefhebben, die genade is mij genoeg. Ignatius van Loyola

Orlando Torres sj is een van de deelnemers aan onze bijeenkomst in Gdynia. Hij is Puertoricaan en assistent van onze Generale Overste voor de vorming van de jonge jezuïeten en voor de promotie van de roepingen. Onlangs was Orlando op bezoek in Vietnam. Daar weet men geen blijf met het hoge aantal roepingen. De – doorgaans goed gevormde - kandidaten (130 op dit ogenblik) moeten een voorprogramma van 4 jaar volgen. Voor volgend jaar staan er meer dan 20 op de wachtlijst. 80 % van de Vietnamese SJ zijn in vorming. Er zijn daar gewoon te weinig oudere jezuïeten … Het feit dat de Kerk af te rekenen heeft met veel vervolging van het regime blijkt in Vietnam eerder een stimulerende factor. “In Vietnam houden de jonge mensen ervan om te lijden voor hun geloof”, zo stelde Orlando. Vreemd? Ik denk het niet. Dit gegeven is zo oud als de Kerk. Niets is zo sterkend en zuiverend geweest in de 2000-jaar oude geschiedenis van de Kerk als vervolging en martelaarschap. Laten we niet vergeten dat de Ker...

Gisteren, in het vliegtuig naar Warschau, zat ik naast een Indiër. Hij bestempelde zichzelf als een agnost met hindoe-achtergrond. Dit belette hem niet om gedurende de hele vlucht geanimeerd te vertellen over zijn visie op godsdienst en over de uitdagingen waarvoor India staat. De man was even kritisch als authentiek. Zowel naar zijn eigen traditie als naar het Christendom en de Islam. De grote bijdrage van het Christendom tot de Indische samenleving vond hij de daadwerkelijke inzet van christenen voor de armen en rechtelozen. Jezus vond hij de mooiste mens die er ooit geleefd had en voor Moeder Theresa had hij een grenzenloze bewondering. Van de moslims waardeerde hij dan weer hun zin voor onderlinge verbondenheid en broederlijkheid en hun bijdrage tot de culturele bloei van India. Hij had ook bikkelharde kritiek op de Kerk en wat hij haar “proselitisme” noemde, alsook op het Westerse superioriteitsgevoel tav de rest van de wereld. Zelf kwam ik in het gesprek nauwelijks aan de bak en ...

De voorbije decennia is er een belangrijke “horizontale beweging” geweest in onze Westerse Kerk. In het bijzonder is er veel aandacht geweest voor concrete inzet voor gerechtigheid: het Rijk van God, hier en nu. Gelukkig maar dat deze aandacht groot blijft. Hopelijk is het een verworvenheid. Keerzijde hiervan kon zijn dat de aandacht voor de verticale dimensie verslapte. Nochtans is het tijdelijke geroepen om over te gaan in het eeuwige en dus het tijdeloze. Het geloof in de verrijzenis is niet zomaar een kers op de taart. Het is de centrale boodschap van het Evangelie. In deze ( Franstalige) video legt Michel Rondet sj uit waarom het belangrijk is, wanneer het gaat over “les choses dernières”, om niet zozeer je dood voor te bereiden dan wel je verrijzenis.

Onlangs was er een stukje van mijn lichaam dat signalen uitzond van “vermoeidheid”. De huisdokter stelde me gerust. “Ik heb dat een tijdje geleden ook gehad. Het middel dat ik toen met succes heb aangewend was …”. Mijn spontane reflex was: “Ah, die heeft dat zelf ook mee gemaakt. Wat die toen gebruikt heeft, zal ook voor mij wel goed zijn.” Persoonlijke ervaring is belangrijk. Hoe een patient met pijn behandelen, als jezelf nooit pijn hebt gehad? Hoe luisteren naar iemand die verdriet heeft als jezelf nauwelijks weet wat dat betekent? Hoe iemand begeleiden in zijn of haar gebedservaring, als je zelf niet bidt? Enz. Tegelijkertijd schuilt hier een flinke adder onder het gras. Althans als je de ander wil leiden langsheen hetzelfde pad dat jezelf bewandeld hebt. Immers, mijn ervaring is de jouwe niet. Jij en ik zijn twee. Wat voor mij zinvol bleek, is dat niet noodzakelijk ook voor jou. Gewoon omdat jij verschillend bent van mij. Elke mens is uniek, gelijkaardigheid ten spijt. Dat is net ...

Vanuit de katholieke traditie is er - gelukkig maar - nog een stuk meer te zeggen over wat de Kerk ten gronde is. Dit neemt niet weg dat onderstaand filmpje harverwarmend is.

Gedurende het paasoctaaf krijgen we de grote verschijningsverhalen te lezen in de liturgie. Gisteren hoorden we de wonderbare visvangst uit Joh. 21. Een heerlijk verhaal in al zijn soberheid en realisme. Ik was bijzonder getroffen door het feit dat Jezus in deze episode helemaal geen bijzondere dingen vraagt aan zijn leerlingen. Het enige wat er gebeurt is dat Jezus in hun midden komt; ook al zijn die mensen zich daar in het begin niet van bewust. In de aanwezigheid van de Verrezene blijft hun leven zijn normale beloop kennen. Hun gebruikelijke werk (vis vangen) blijft hun gebruikelijke werk. Alleen lukt het nu beter. En ook eens ze Jezus herkend hebben blijft het leven zijn gewone gang gaan en gaan ze samen ontbijten. In alle eenvoud. Leven vanuit het geloof in de Verrezene is gewoon leven. Aan de buitenkant is er geen verschil te zien. We hoeven geen uitzonderlijke dingen te verwachten of te doen. Het Evangelie gaat niet over tovenarij. En toch maakt het geloof en het vertrouwen in ...

In de reeks " 't hoeft niet altijd serieus te zijn ": 11 aandachtspunten voor het samenleven van oudere jezuïeten. Misschien kan ook u hier een puntje aan zuigen ... 1. Wie slecht hoort, doet er goed aan zich een hoorapparaat aan te schaffen én het ook te dragen! 2. Wie slecht hoort stelt het gehoor van anderen vaak op de proef. Ga dus zachtjes om met deuren, ramen, stoelen en met je eigen stem! Spreek voor wie naar je luisteren niet voor wie je horen! 3. Wil je rekening houden met slechthorende medebroeders dan moet je niet hard roepen maar wel goed articuleren. 4. Stel de luisterbereidheid van je huisgenoten niet op de proef door telkens weer hetzelfde verhaal te vertellen. 5. Een dieet komt in de plaats van het hoofdgerecht niet als entree op het hoofdgerecht. 6. Eten hoeft geen wedren te zijn tegen de klok. 7. Met de jaren nemen we hopelijk toe in wijsheid maar helaas ook in overgewicht. 8. Houd wat je kleding en je eetgewoonten betreft ook rekening met de smaak van a...

Peter-Hans Kolvenbach sj, voormalig Algemeen Overste van de SJ, bestempelde Pedro Arrupe sj, zijn voorganger, als de meest invloedrijke christen van de 20ste eeuw. In onderstaande video’s kan u aangrijpende beelden zien van deze uitzonderlijke man en enkele van zijn naaste medewerkers aan het woord horen. Samen vormen deze 5 video’s een productie die gemaakt werd in 2008 in Georgetown University (Amerikaanse SJ-universiteit) met als titel: “ Pedro Arrupe: His Life and Legacy ”.

Van 1995 tot 1997 was ik in ons college van Parijs verantwoordelijk voor het “ P.A.S. “, Le programme d’action sociale ”. Het is het Parijse equivalent van wat later in onze Vlaamse colleges het “ Sociaal project ” is geworden: een vormingsprogramma dat eigen is aan de jezuïetenpedagogie. Het brengt jongeren, doorheen actie en reflectie, in contact met kansarmen, een jaar lang. KTO, de Parijse katholieke televisie, maakte onlangs een mooie reportage hierover. Ik raad u in het bijzonder het eerste en het laatste videootje aan. Ook de andere zijn het bekijken meer dan waard. Wil u meer lezen en ook wat video-materiaal bekijken van het Sociaal Project in onze Vlaamse colleges, klik dan hier .

Deze week is het twee jaar geleden dat ik begon met deze blog. Hij zag het levenslicht tijdens de bijeenkomst van de Europese jezuïetenwebmasters in Barcelona. Intussen staan we meer dan 740 bijdragen verder. 10.000 verschillende “unieke bezoekers” uit 92 landen brachten zo’n 30.000 bezoeken en downloadden meer dan 42.000 pagina’s. Het eerste jaar waren er gemiddeld 26 bezoeken per dag. Het voorbije jaar waren dat er 52. In de maand maart van dit jaar waren er gemiddeld 76 bezoeken. Zelf heb ik best zin om dit “ignatiaanse experiment” verder te zetten. Het helpt me om mijn aandacht aan te scherpen. Uit uw reacties meen ik te mogen opmaken dat het de moeite loont om hier verder tijd en energie in te stoppen. Twee suggesties, wat mij betreft. 1. Aarzel niet om te reageren op mijn berichten via de “reactie-toets”. Het verrijkt het aanbod van de blog. Een blog vraagt om dialoog en interactiviteit. 2. Ik schreef het vroeger reeds: aarzel niet, indien u iets heeft aan deze berichtjes, om d...

In de voorbije paasnacht stonden we op een plateau dat uitzag op de slapende stad Reims, samen met een gemeenschap van Clarissen om de paaswake te vieren. De aprilse grillen namen de vorm aan van hevige wind en regen. Drie zusters probeerden tegen beter weten in het vuur aan te wakkeren. De karige vlammetjes kregen het kwaad en het duister leek het te halen. De wijding van het paasvuur dreigde met een sisser af te lopen. Plots, God weet hoe, brak het vuur toch door. Heerlijk hoge vlammen stegen op. Het vuur van Pasen had overwonnen. De herdenking van de verrijzenis van Jezus kon beginnen. De viering duurde 3 uur. Lang, maar toch zo voorbij. De vreugde van de monialen, hun gezangen en dansen werkten aanstekelijk. Zelf was ik diep geraakt door het avontuur met het vuur. Het begon hopeloos. Het eindigde in overdaad. Net zoals de kern van het paasmysterie. Zo ook het leven van onze Kerk. Reeds 2000 jaar lang. Mysterieus. Onbegrijpelijk. Met ups en soms heel diepe downs. Echte of opgeklopte...

Ik zie de groene bomen en ook de rode rozen ik zie ze bloeien voor jou en mij. en ik denk bij mezelf, wat een mooie wereld Ik zie de blauwe lucht met witte wolken de heldere gezegende dag en de heilige donkere nacht en ik denk bij mezelf: wat een wondermooie wereld De kleuren van de regenboog, zo mooi in de lucht net als de gezichten van alle voorbijgangers Ik zie vrienden die elkaars hand schudden, ze zeggen: "Hoe gaat het?" Ze zeggen echt: "Ik houd van je" Ik hoor baby's huilen, ik zie ze opgroeien Ze zullen meer leren dan ik ooit zal weten En ik denk bij mezelf: wat een wondermooie wereld Ja, ik denk bij mezelf: wat een wondermooie wereld Oh ja ---------------------------------------------------- I see trees of green, red roses too, I see them blue, for me and you. And I think to myself... what a wonderful world. I see skies of blue, and clouds of white, The bright blessed day, the dark sacred night. And I think to myself... what a wonderful world. The colors...

In de Sixtijnse kapel bevindt zich achter het altaar het fresco van het Laatste Oordeel. Hemel en hel worden er uitgebeeld, samen met de heiligen en de bozen. Je ziet er de – heel lichamelijke - heiligen die met man en macht de gestorvenen de hemel in trekken. Maar ook, onderaan, de bozen die mensen naar omlaag trekken Liefde deelt wat zij heeft. Het kwaad vernietigt wat het niet heeft. “Eert dan God met uw lichaam.” Schrijft Paulus in Corinthiërs 6, 20. In het Credo belijdt de Kerk haar geloof in de verrijzenis van het lichaam. Onze lichamelijkheid, in de veelheid van zijn dimensies, is een uitnodiging tot volheid van leven, gedeeld met anderen. Via deze link naar de website van het Vaticaan kan u een virtueel bezoek brengen aan de Sixtijnse kapel en de fresco’s van Michelangelo bewonderen. ( Even geduld voor het opladen )

De Passie van Jezus brengt ons bij het hoogtepunt van de openbaring van Gods liefde. En dus ook, op mysterieuze wijze, ook bij Gods ongrijpbare schoonheid. Händel kan ons helpen om iets dichter te komen bij dit mysterie. MESSIAH He was despised and rejected of men a man of sorrows and acquainted with grief… (Jesaja 53:3) He gave His back to the smiters, and His cheeks to them that plucked off the hair: He hid not His face from shame and spitting.(Jesaja 50:6) Hij was veracht en door mensen verlaten een man van smarten, en vertrouwd met ellende …(Jesaja 53:3) Hij wendde zijn rug tot wie hem sloegen, en zijn wangen tot wie hem de haren uittrokken. Hij verborg zijn gezicht niet voor smaad en gespuw.(Jesaja 50:6)

"Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gij zoudt doen zoals Ik u gedaan heb." (Joh 13, 15)