"In alle dingen"

Willen we dat de Geest de leiding overneemt in ons gebed, dan moeten wij ervoor zorgen dat wij gelijken op iets als een woestijn, waar niets meer gebeurt. In Hosea 2,14 zegt Jahweh over zijn volk Israël, zijn bruid: “Weldra lok ik haar weer naar Mij toe, zorg ik dat ze naar de woestijn gaat, en spreek Ik tot haar hart.” De tijd die je aan gebed wilt besteden, kan wel eens, zodra je je smartphone, je iPad, je radio of TV hebt uitgeschakeld, op een woestijn lijken. Je hebt je teruggetrokken uit het lawaai en gepraat dat je in je oppervlakkig zelf gevangen houdt, en dadelijk vraag je je af of er nu iets kan gebeuren dat de moeite waard is. Maar God verlangt  je te brengen tot in de diepste kern van je hart, en je daar te ontmoeten. Het is dus een goede zaak die woestijnsituatie in het leven te roepen, een voorwaarde om je gevoeligheid voor Gods woord te verhogen.  Je zult door Gods aantrekkelijkheid geboeid worden, en God zal spreken tot je hart.  Gods belofte ui...

Het Amerikaanse jezuïetentijdschrift heeft deze dagen een interview mogen afnemen van paus Franciscus. In zijn antwoord op de eerste vraag gaf Franciscus onderstaande omschrijving van wat het betekent katholiek te zijn. Polarisatie is niet katholiek. Een katholiek kan niet of-of (aut-aut) denken en alles reduceren tot polarisatie. De essentie van wat katholiek is, is beide en (et-et). De katholiek verenigt het goede en het niet-goede. Er is maar één volk van God.  Wanneer er polarisatie is, ontstaat er een verdeeldheid zaaiende mentaliteit, die sommigen bevoordeelt en anderen achterlaat. De katholiek harmoniseert altijd de verschillen.  Als we zien hoe de Heilige Geest handelt, veroorzaakt Hij eerst wanorde: denk aan de ochtend van Pinksteren, en de verwarring en puinhoop die Hij daar creëerde, en daarna brengt Hij harmonie. De Heilige Geest in de kerk brengt niet alles terug tot één waarde, maar harmoniseert tegengestelde verschillen. Dat is de katholieke geest.  Hoe mee...

"Er is op het aardoppervlak geen beest zo wild als de   vijand van de menselijke natuur, wanneer die met een even grote slechtheid zijn verdorven bedoeling wil verwerkelijken. " Ignatius van Loyola NB: "De vijand van de menselijke natuur" is een typische uitdrukking om het kwaad, de duivel, de boze te benoemen

1. Advent is voorbereiden Met de advent begint een tijd van voorbereiding. Het is flink minder lang dan de veertigdagentijd voor Pasen. Toch duurt het vier volle weken. Is dat wel nodig? Kan je niet gewoon het kerstfeest vieren eens het zover is, kort en krachtig? Is al dat adventsgedoe geen tijdverlies? Waarom maken we het zo ingewikkeld? Het tegendeel is waar. Heb je ooit gehoord van de  wet van de traagheid ? Wij mensen zijn traag. Om goed te beseffen wat er gaande is hebben we tijd nodig. De zaken moeten voor ons kunnen indalen willen we ze op hun echte waarde kunnen inschatten. Dat is een verschil tussen een computer en een menselijk wezen. We hebben nu eenmaal een lichaam, een persoonlijke geschiedenis, een hart en nog meer van die moeilijk grijpbare dingen. Er is nog iets anders. Advent gaat over verlangen. Welnu, verlangen is een van de weinige dingen die sterker wordt naarmate de vervulling ervan wordt uitgesteld. Door je bewust vier weken lang voor te bereiden op Kerst en...

1 ste  zondag van de advent,  Jesaja 2, 1-5; Rom 13, 11-14; Mt 24, 37-44 Ik heb de voorbije jaren meegewerkt aan heel wat meerdaagse vormingssessies. Ik herinner me det tijd dat we bij zulke sessies ‘s morgens moesten voorzien in een wekdienst voor diegenen die geen wekker bij hadden. Dat is prehistorie. Allen hebben hun smartphone bij en dus een wekfunctie die maakt dat ze op het gewenste uur, met een harptoon of pianomuziek of nog een ander zoet geluid, worden wakker gemaakt. In de tijd waarin Paulus zijn brief aan de Romeinen schreef waren die smartphones er nog niet.   Het zou waarschijnlijk   ook niet zo’n verschil hebben uitgemaakt. Want als Paulus schrijft “ Gij weet dat het uur om uit de slaap te ontwaken reeds is aangebroken ”, dan doelt hij duidelijk niet op het ’s morgens wakker worden. Wel wil hij zeggen dat de eindtijd is aangebroken.   “ De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan . “Na duizenden jaren wachten, is de Messias gekomen. Hij he...

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Tegen iemand die in de problemen zat en hem om hulp vroeg, zei de wijze: “Wil je echt genezen worden?”   “Waarom zou ik anders bij u komen?” “Je moest eens weten; mensen komen vaak om een heel andere reden.” “O ja? Hoe zit dat dan?” “Ze komen hier dan niet om genezing – dat is te pijnlijk – ze komen om verzachting van de pijn.” Tegen zijn leerlingen zei hij later: “Mensen willen genezing op voorwaarde dat zij die kunnen krijgen zonder pijn, maar dat is hetzelfde als vooruitgang willen maken zonder te veranderen.”

Dit jaar wordt onze adventsretraite geschreven door Marc Desmet sj. Marc heeft lange jaren gewerkt als palliatief geneesheer. Die ervaring krijgt een bijzondere plaats in deze digitale retraite om je voor te bereiden op de advent. Je kan je inschrijven (gratis) tot de laatste dag van de Advent door je mailadres op te geven via www.adventsretraite.org . Samen met 20.000 andere mensen ontvang je dan elke dag een gebedsmail. Lees hier een interview met Marc Desmet sj over deze retraite op Ignis Webmagazine.

‘Al de stukjes die je niet nodig hebt, kap die er af!’ Dat was het advies dat ik kreeg toen ik mij voor het eerst met mijn lompe handen   waagde aan het beeldhouwen. Menselijke beeldhouwers moeten van buitenaf naar binnen werken. Alleen God kan onmiddellijk van binnenuit beginnen werken. God maakt zich niet druk over cosmetische retouches,   maar begint meteen diep in ons hart en werkt daar ons hele leven lang om   zijn ‘kunstwerk’ af te maken; of, als we het Griekse woord letterlijk vertalen, zijn ‘dichtwerk’ (Ef 1,10). Het is goed van tijd tot tijd even stil te staan en aan te voelen dat wij Gods kunstwerk zijn, Gods gedicht, Gods lied, Gods dans. Thomas Merton, de cisterciënzermonnik, zegt dat de zuivere heerlijkheid van God het middelpunt zelf is van ons bestaan. Dit centrum of deze vonk behoort geheel en al God toe,   en van daaruit boetseert God ons leven. Deze gewijde ruimte kunnen wij niet binnendringen of verstoren. Wat wij kunnen doen is wat va...

Ik heb het altijd zo gedaan. Zeker weten! Is dat echt een voldoende reden om het zo te blijven doen?

"Je bent beter af met grote voorzichtigheid en normale heiligheid dan met grote heiligheid en weinig voorzichtigheid." Ignatius van Loyola

Enkele jaren geleden verscheen er een boek over Moeder Theresa. Deze verzameling van haar geschriften beschrijft hoe zij zich vervreemd voelde van God tijdens al haar jaren van dienstwerk. Veel mensen waren erdoor geschokt. Hoe kon iemand, zo diep religieus en zo gehoorzaam aan God, zulke dingen zeggen? De enige manier om hierop te antwoorden, is je afvragen of je ooit wa n hopig verliefd bent geweest op iemand. Je hele wereld draait dan om die persoon . En je wilt dat je geliefde op een of andere manier hierop antwoordt. Maar die persoon reageert nooit. Nu kan het zijn dat deze persoon evenveel op jou verlief d is als jij verliefd bent. Maar omdat hij of zij nooit reageert op de wijze die jij verwacht , voel jij je verlaten, eenzaam en waardeloos. Eenzaamheid slaat zijn donkere vleugels om je heen . En het voelt alsof je gaat sterven. Dit kan gebe u ren tussen geliefden, echtparen, mannen en vrouwen, ouders en kinderen. Dit ka n gebeuren tussen jou en God. Veel mensen ...

God, mijn Schepper, dank dat U mij werk te doen geeft. Als je werkstuk een knoeiboel is geworden, of als je denkt dat er nooit een eind aan zal komen, of wanneer de uren dubbel zo lang schijnen te duren, bid dan een dankgebed. Je hebt een job en dat is geweldig! Je hebt een betrekking. Die is niet perfect, en misschien is het helemaal geen goede job. Maar al wat je moet aanpakken er waarmee je moet klaarkomen is wat deze dag je biedt. En je hebt een job. Heilige Geest, breng mij tot inkeer, als mijn manier van doen de foute kant opgaat . Ik kan mij geweldig kwaad maken op mensen die mij het leven lastig maken, of op de job zelf omdat het slavenwerk is of alleen maar stress oplevert. Maar over de meeste dingen hiervan heb ik geen zeggenschap. Ik kan alleen naar mezelf kijken. Ga ik niet veel te snel te werk? Geraak ik niet gestresseerd omwille van iets   waarmee ik niets te maken heb? Laat ik dat   verschrikkelijke pendelen niet mijn hele dag kleuren? Laat ik niet tel...

Toen ik novice was vertelde onze novicenmeester ons het volgende: “de grote doorbraak in je geestelijk leven komt er niet op de dag dat jij gelooft dat je van God houdt, maar wel wanneer je tot het besef komt dat Hij van jou houdt.”  Jarenlange ervaring (van anderen en van mezelf) hebben me doen inzien hoezeer hij het aan het rechte eind had. Wanneer we gaan beseffen hoezeer en hoe onvoorwaardelijk God van ons houdt en ons aanvaardt, dan verandert ons leven van onder tot boven en beginnen we snel te veranderen.    Anthony de Mello sj

Altruisme is niet aangeboren. Egoïsme blijkbaar wel. Is dat bij jou anders?

In de ignatiaanse traditie zijn er twee centrale begrippen inzake onderscheiding:  troost  en  troosteloosheid .  Margaret Silf  geeft in haar boek “The inner compass” een uitstekende beschrijving van de rol die beide begrippen spelen bij het onderscheiden. Ze geeft even eenvoudige als praktische tips over h oe handelen in elk van beide situaties. In geval van troost: Vertel aan God hoe je je voelt en dank Hem. Berg deze ervaring zorgvuldig op in  je geheugen en ga ze terug opzoeken als het wat moeilijker gaat. Voeg deze ervaring toe aan je persoonlijke gebruiksaanwijzing. Gebruik de energie die je ter beschikking krijgt om je diepste gedrevenheid te versterken. Gebruik je overschot aan energie om “dossiers” waar je niet van houdt aan te pakken en werk ze af.

Dit videootje kan luguber lijken. Zelf vind ik het in de eerste plaats een terechte vraag stellen. Hoeven we ons werkelijk a priori en bijna exclusief droef te voelen “in het aanschijn van de dood”? De uitvaartliturgie in de Katholieke Kerk wordt niet voor niets “verrijzenisliturgie” genoemd.

Liefde is loslaten. Maar is ook de zaken opnemen en doorwerken. Elk op zijn manier. Wat helpt jou om los te laten wat voorbij is? Blijft liefde duren, ook over de dood heen? Wat is droom, wat is hoop, wat is geloof?  

Heeft ons leven zin? Is er een richting? Welk is het doel van ons doen en laten? Deze subtiele tekenfilm lijkt een antwoord te geven.

De verrijzenis van Jezus bevestigt de waarde van de menselijke persoon en van de wereld waarin we leven. Jezus groeide op als een volledige persoon – ziel en lichaam. Jezus heeft het menselijke lichaam niet aangenomen om het vervolgens af te leggen. Jezus behield zijn menszijn ten volle. Samen met zijn incarnatie en zijn aanwezigheid in de eucharistie verzekert zijn verrijzenis ons ervan dat God zich met zijn stoffelijk lichaam echt heeft vereenzelvigd. God heeft de menselijke staat omhelsd. Voor altijd bestaat er een diepe eenheid tussen God en de wereld, tussen geest en stof. Als christenen geloven wij niet alleen maar in de onsterfelijkheid van de ziel; wij geloven in de onsterfelijkheid van de menselijke persoon. Jezus’ verrijzenis en de onze drukken het ononderbroken verdergaan uit van dit leven naar het komende. Jezus’ verrijzenis bevestigt ook de waarde van de schepping. Jezus is ons nabij.   De dood is overwonnen. Het menselijk leven heeft eeuwigheidswaarde. Dit ...

We zouden er doorlopend op bedacht moeten zijn om Gods aanwezigheid in alle dingen te zien, en onze geest  tijdens het gebed niet enkel naar de hemel te richten.  Ignatius van Loyola