Onlangs werd ik geïnterviewd voor "Visie", het ledenblad van de EO. Hieronder enkele uittreksels. "Destijds was ik kind aan huis bij een studiegenoot van me, Johan Vande Lanotte,” vervolgt Nikolaas. “Een briljante kerel, tegenwoordig een van de bekendste Vlaamse politici. Op een dag zei hij tegen me: ‘Nikolaas, over een jaar sta jij aan onze kant.’ Daarmee bedoelde hij dat ik, net als hij, atheïst zou worden. Het was niet uitdagend bedoeld. Eigenlijk gaf hij mij deze boodschap: ‘Het geloof is helemaal niet stevig bij je; jouw wortels gaan niet diep.’” Had hij dit goed gezien? “Ja, en dat voelde ik terdege. Voor mij was geloven vooral het aanhangen van christelijke waarden en normen. Ik beschouwde mezelf als goed katholiek, ging elke week naar de kerk, vond de liturgie belangrijk, bad voor het slapengaan, enzovoort. Maar een persoonlijke Godsrelatie? Een echte band met Jezus? Ik wist niet wat dat was.” Wat deden zijn woorden met je? ...