"In alle dingen"

Het was ongetwijfeld een gezellige avond. Ik veronderstel dat er veel is gelachen en dat het eten uitstekend smaakte. Maar, eerlijk gezegd, ik heb daar geen precieze herinneringen meer aan. Het was enkele jaren geleden, op oudejaar. Ik was te gast bij vrienden met vier tieners. Wat ik me wel haarscherp herinner was hoe die kinderen een voor een hun voornemen voor het nieuwe jaar noemden. Onlangs vond ik de opname terug op mijn smartphone. Ik was onder de indruk hoe ernstig ze dit deden en hoe aandachtig ze naar elkaar luisterden.  Voornemens maken voor het nieuwe jaar. Ik geloof erin. Het hoeft geen gebakken lucht te zijn. Voornemens kunnen wel degelijk werken. Als ze ten minste aan bepaalde voorwaarden voldoen. Een voornemen heeft iets van een belofte. Een belofte aan jezelf. Het zegt iets over het feit dat ons leven niet zomaar een aaneenschakeling is van toevalligheden waarvan een mens de machteloze speelbal zou zijn. Tegelijk weten we dat de meeste goede voornemens ...

'Want de mens moet zijn zoals onze Heer het zei: "Gij zult zijn als mensen die de gehele tijd waken en wachten op hun Heer!" Waarlijk, die wachtende mensen zijn waakzaam en kijken om zich heen vanwaar Hij komt op wie ze wachten, en in alles wat komt verwachten ze Hem, hoe vreemd dat voor hen ook is, of Hij zich daar niet toch in bevindt. Zo moeten wij onze Heer weten waar te nemen in alle dingen . Daartoe behoort vlijtige aandacht en alles wat men aan kracht en zinnen kan opbrengen; zo gaat het de mensen goed en begrijpen zij God als gelijk in alle dingen en vinden zij van God in alles evenveel.' Meester Eckhart

Zo    kwetsbaar. Zo afhankelijk. Zo zorgbehoevend. Zo ondraaglijk mooi.   Zo is onze God onder ons willen komen. Zijn we bereid om dit geloven? Willen we dit? Durven we dit aan? Zijn we bereid om te geloven dat dit niet eenmalig maar doorlopend – dus ook vandaag – gebeurt?

Het is waar dat we de geboorte van Jezus vlot identificeren met engelenhaar, warme kleuren, geborgenheid, vrede, onschuld en andere ons dierbare symbolen en waarden. En dat is maar goed ook. Maar de lezingen van het kerstoctaaf brengen ons snel terug met de beide voeten op de grond. Vandaag, amper drie dagen na Kerst,  vieren we reeds de onnozele kinderen. Een gruwelijk feest. Zoals dat van alle martelaren trouwens. Neen, het christendom is bepaald geen vluchtweg uit de hardheid van het bestaan. De openbaring van Jezus geeft net betekenis aan de realiteit waarin wij leven. Aan de liefde en aan de schoonheid. Maar ook, en wel tegelijkertijd, aan het lijden. Tussen de kribbe en het kruis is er één ononderbroken lijn. Kijk maar naar onderstaande video.    

Hoe ver kan je gaan in goedheid? Doet dit je denken aan eigen ervaringen van goedheid, ook al waren die iets minder radicaal. Goedheid van andere mensen naar jou toe? Of goedheid van jou naar anderen toe? Wat deed dat met jou? Wat maakt het voor jou makkelijker om goed te zijn voor anderen? Zou je dit meer plaats willen geven in je leven? Wat maakt het voor jou moeilijker om goed te zijn? Zijn er grenzen aan jouw goedheid?

Terwijl zij daar verbleven   brak het uur aan waarop zij moeder zou worden;   zij bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene.   Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe,   omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.  

Hieronder vind je mijn homilie voor Kerst Enkele jaren geleden vierde ik kerstmis met Ezekiel, Nelson, Jorge, Gabriel en nog enkele anderen. We zaten met acht mannen op een heuvel rond een geïmproviseerd altaartje.   Onder de eucalyptusbomen, om ons te beschermen tegen de brandende Chileense zon. De liederen werden gezongen in acht stemmen. Niet polyfonisch. Dat lag niet binnen de mogelijkheden van gewezen drugsverslaafden met gebroken stemmen. De meeste bewoners van het centrum waren naar hun familie. Enkelen waren er niet welkom. Het moet gezegd, die jongens waren niet meteen koorknapen. Ze hadden ongeveer alle misdrijven begaan die in het strafwetboek vermeld staan. Die eucharistie, ver van de gezelligheid van het Vlaamse thuisfront, was misschien de meest beklijvende kerst die ik ooit vierde. Veel gebrokenheid, eenzaamheid en pijn. Maar nog meer hoop, verlangen en dankbaarheid. Wat vierden wij daar eigenlijk? Wat vieren wij hier, vandaag? Er is iets vreemd in de eva...

    Een historische reconstructie van kerstavond, 100 jaar geleden. De makers hebben zich enige artistieke vrijheid veroorloofd. Toch is de kern van dit verhaal authentiek. Het zegt iets over de onwaarschijnlijke, weerloze, kracht van verzoening en vrede. Hopen mag. Hoop zegt iets over God zelf. Vraag is: durven we dit aan? Hier en nu? Klik hier voor achtergrondinformatie over de historische context van deze authentieke gebeurtenis

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Door het feit dat geloven vandaag moeilijk is, neigen de gelovigen ertoe om zich toe te leggen op de fundamentele geloofsinhouden van het christendom. De perifere aspecten zullen minder en minder belangrijk worden. Tegelijkertijd verbeteren de perspectieven voor het oecumenisme . De grote uitdaging is thans gemeenschappelijk voor al de christelijke Kerken en gaat over het antwoord dat we moeten geven aan de vragen van onze tijdsgenoten.  Dit betekent geenszins dat Rahner de taaiheid wil ontkennen van de historische geschillen tussen de Kerken. Maar hij wilde zich niet al te zeer concentreren op problematieken van de 16 de eeuw die weinig vandoen hadden met de problemen waarmee wij thans geconfronteerd worden. Om die reden meende Rahner dat de...

Onschuld  en heilig leven zijn op zich waardevol en overtreffen al het overige. Maar als ze niet gepaard gaan met voorzichtigheid en een goede wijze van omgaan met de naaste, dan zijn ze gebrekkig en zwak.  Ignatius van Loyola

Vandaag gedenken we de de heilige Petrus Canisius (1521-1597 ), de eerste Nederlandse jezuïet. Canisius is vooral bekend als auteur van de catechismus in vraag- en antwoordvorm. Deze kende meer dan 1000 herdrukken in 26 talen.  Canisius heeft ook mooie gebeden nagelaten. Graag deel ik onderstaand gebed van zijn hand.  Licht van mij  Gij, Heer, licht van eeuwig licht,  laat mij U mogen zien, oog in oog. Laat mij ontdekken, wat de zin is van mijn roeping. Leer mij, waartoe ik geroepen ben. Help mij met uw genade en genegenheid,  opdat ik mij met hart en ziel kan inzetten voor het geluk en de heelheid van mijzelf en mijn medemensen. Geef mij kracht, Heer, en richt mij op, opdat ik mij volledig wijden kan aan wat vóór mij ligt, want ik wil U volgen van zo nabij mogelijk. Hoezeer zou ik willen dat mijn hart bezit was van U alleen, die mijn rust, mijn leven en mijn redding zijt. U alleen wil ik zoeken,  U alleen liefhebben,  met U innig verbonden zij...

De advent is een tijd van wachten. Wachten kan vervelend en frustrerend worden. Maar wellicht zit er in dat wachten toch een rijke dimensie verborgen. Hoe kunnen wij dat onaangename wachten veranderen in een 'heilig wachten'? In ons leven bouwde God een groot gedeelte wachttijd in. Het Oude Testament is niets anders dan wachten. Uiteindelijk zendt God zijn Zoon. Het lijkt alsof aan al dat wachten een eind is gekomen. Maar denk dan aan al de rustige jaren die Jezus in Nazareth doorbrengt. Het lijkt wel dat God ook Jezus laat wachten! Dan komt de wervelwind van zijn openbaar optreden: Hij liet zich zien, Hij sprak, Hij trok verder, Hij bad, hij genas, Hij brak het brood.. .' In zijn lijden komt het wachten weer naar voren als een centraal thema. Jezus wordt als een uiterst passief iemand voorgesteld. Terwijl Hij voordien zo druk doende was, overkomt Hem nu alles: ' zij namen Hem gevangen, zij geselden Hem, zijn kruisigden en begroeven Hem...' Jezus heeft z...

Samen met onze collega's uit London en Madrid heeft www.biddenonderweg.org een speciale gebedspodcast gemaakt om je uit te nodigen om te bidden voor vrede in de Oekraïne. Bid je me ons mee voor de mensen in de Oekraïne? Dit gebed wordt deze tijd wereldwijd in tal van talen gebeden. De tekst is geschreven door jezuïet Michael Holman sj. De muziek, "Schelter, gecomponeerd door Bram Commijs, is speciaal uitgevoerd en opgenomen in onze Amsterdamse studio. Klik hier om te bidden met de gebedspodcast .

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Een ander kenmerk van de Kerk van morgen – eigenlijk is het nu al aanwezig – is dat zij gekarakteriseerd wordt door wat Rahner de cryptogame ketterij noemt. Cryptogamie is een neologisme dat hij ontleent aan de plantenkunde. Het is de toestand van een onvruchtbare plant. Zij kan zich niet voorplanten. Het gaat dus over een ketterij die helemaal niet gesystematiseerd is. Zij probeert niet de plaats in te nemen van de leer van de Kerk. Zij plant zich dus niet voort. Ze wordt niet doorgegeven door de ene persoon aan de andere. De cryptogame ketterij is het rechtstreekse gevolg van het pluralisme van de moderniteit dat de persoonlijke mening van de individuele gelovige privilegieert. Concreet betekent het dat geen enkele gelovige nog kan zeggen dat ...

De advent is het begin van het hele verhaal van Jezus.  Het hele verhaal.  Voor iedereen.  Ook voor jou. Ook voor mij.  

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Het spreekt voor zich dat de bijdrage die de Kerk zal kunnen leveren aan de wereld minder massief en alomvattend zal zijn dan vroeger. Toch meent Rahner niet dat de Kerk zich voortaan zou moeten terugtrekken uit de wereld. 1.  Volgens hem moet de taak van de Kerk van morgen gedefinieerd worden in termen van bevordering van het Rijk van God. 2. Rahner benadrukt sterk dat er een valkuil is die de Kerk moet vermijden: dit risico omschrijft hij als het worden van “een winkel van heiligheid”: een club die zich in de eerste plaats bekommert om het zielenheil van haar selecte leden. 3. Integendeel, het is de eerste taak van de Kerk om te delen in de hoop, de vreugde, de zorgen en de angsten van de mensen van onze tijd. Meer in het bijzonder ple...

  Lekker warm, rond het vuur.   Gezellig, veilig, vertrouwd. samen. Ons kent ons. Het ligt voor de hand. Je kan ook de wijde wereld intrekken. Je wagen aan het onbekende. Risico’s nemen. Wat je gekregen hebt niet voor jezelf houden. Delen. Het licht doorgeven.   De prijs kan hoog zijn. Soms aarzel je. Mislukken is mogelijk. Je ontdekt dat je de ander nodig hebt. Of het eindpunt hierbij gelijk is aan het vertrekpunt,   is nog een andere vraag. Een allegorie op de Advent? Of belooft de Advent nog iets meer?

Goed nieuws: mijn boek "Levenslessen" heeft in Vlaanderen de publieksprijs voor het beste spirituele en religieuze boek van 2023 gekregen! Op vraag van de uitgever heb ik een 21ste levensles geschreven voor Kerstmis: "Joëlle en de geur van Kerstmis". Als je het boek nu koopt, als geschenk voor Sinterklaas of voor Kerstmis, dan krijg je mét het boek ook dat kerstverhaal, in drie exemplaren, opgestuurd. Klik hier om het boek mét extra-levensles/kerstverhaal te bestellen . In onderstaande video ga ik uitvoerig in gesprek met Marc Lamain over "Levenslessen" Klik hier om acteur Ronald Top een fragment uit de levensles over dankbaarheid te horen voorlezen.  

"Het vraagt veel meer strijd om de inwendige mens te temmen dan de uitwendige mens, om de geest te veranderen dan de beenderen." Ignatius van Loyola

  Welke truukjes ken jij om de afstand met andere mensen kleiner te maken of te overbruggen?