Albino
Een pediater hielp onlangs bij de bevalling van een Afrikaanse vrouw. Er werden twee kindjes geboren. Het eerste kindje was volledig “normaal”. Het tweede kindje, zo zag het geoefende oog van de pediater, had veel kentrekken van een albinokindje. De arts besloot niets te zeggen en verdere onderzoeken af te wachten. ’s Anderendaags waren er voldoende gegevens ingezameld om het vermoeden te bevestigen. Met een klein hartje ging de pediater naar de ouders om hen op de hoogte te brengen van de diagnose. Het echtpaar merkte meteen dat de vrouw gespannen was. Met een brede glimlach zegden beiden dat er helemaal geen probleem was. Ze hadden onmiddellijk na de geboorte gemerkt dat hun tweede kindje albino was. De dokter vertelde hen niets nieuws. Wel waren ze verwonderd door de bezorgdheid van de arts. Zij hielden gewoon van hun kind, zoals het was. Albino of niet.