"In alle dingen"

“ Het huwelijk verandert de echtgenoten, vermits man en vrouw elkaar wederkerig tot hun kunstwerk maken.   Verandering is mogelijk, zolang we maar niet de ambitie koesteren om onze wederhelft om te vormen. Als je wil dat de Geest kan waaien, dan is er geen plaats voor dwang. Elk moet de ander ruimte en vrijheid geven .” Uit de homilie bij het huwelijk van William en Kate

Medebroeder Dries van den Akker uit Delft verzorgt samen met een vrijwilliger de site www.heiligen.net . Elke dag worden zo'n tien tot twaalf heiligen beschreven. Daarnaast   vind je er info over bijna vijfduizend voornamen.   De site wordt gemiddeld per maand door dertigduizend verschillende bezoekers geraadpleegd.   Sinds enkele maanden heeft de site een dochter: www.beeldmeditaties.nl . Dries zoekt bij elk zondagsevangelie een afbeelding uit de kunstgeschiedenis. Bij die afbeelding schrijft hij een meditatie, die ook ingesproken wordt.

We zijn in de Paastijd. Niet meer in het Paastriduüm. Maar wat geldt voor het Paastriduüm geldt ook voor erna. Onderstaande gedachte vond ik in een twitterbericht van Jim Martin sj, een Amerikaanse medebroeder.  “ Ons gewone leven bestaat doorgaans niet uit verschrikkelijke pijn of uit tomeloze vreugde. Het is er een van Stille Zaterdag: een van hoopvol geduld .”

De verschijningsverhalen van de Verrezene die we deze dagen in de eucharistie te lezen krijgen spreken over verwarring, angst en ongeloof bij de eerste getuigen. De hoop en het verlangen zijn groot. Toch kunnen ze het niet geloven. Het schandaal (van het Griekse skandalon: steen des aanstoots) van de verrijzenis was en is groot. Het is niet te geloven of voor te stellen. Wat is daar toch gebeurd? Wat hebben die eerste christenen meegemaakt dat de   totale verslagenheid en wanhoop heeft doen omslaan in vreugde en onstuitbaar enthousiasme? Het is, letterlijk, onvoorstelbaar. Het is de basis van ons geloof. Hieronder vindt u een uittreksel uit de Sequentie van Pasen die de liturgie ons in het paasoctaaf elke dag laat beluisteren. Een oude middeleeuwse tekst die dezelfde prangende vraag stelt. “… Zeg het ons, Maria, wat is 't dat gij gezien hebt?   Het graf van Christus dat leeg was, de glo­rie van Hem die opgestaan is; engelen als getuigen, de zweetdoek en het doodskl...

De Franse ignatiaanse familie beschikt over een heus digitaal bezinningscentrum : Notre Dame du Web . Jaarlijks volgen   vele duizenden mensen een retraite via deze website. Het volstaat om je in te schrijven met een mailtje. Vervolgens krijg je dagelijks de “opgave” opgestuurd in je digitale postbus. Van 1 tot 31 mei   2011 nodigt NDWeb u uit om een ecologische retraite te doen: " Parcours pour ajuster vie spirituelle et souci écologique: désir de prendre soin du monde comme Création ". Inschrijven kan tot 29 april 2011. Klik hier .

Deze tekenfilm heeft iets  schrikwekkend. Maar hij is, onverwacht, ontroerend mooi. Zalig Pasen !

Vandaag is het Stille Zaterdag. Tijd om terug te blikken. Op het leven van Jezus, vóór en tijdens de Passie. Tijd om terug te blikken op ons leven. Met Hem of zonder Hem. Aandachtig worden voor het licht. Ook en in het bijzonder voor het nieuwe, aarzelende, nog kwetsbare vlammetje. “Follow” is het woord dat je op “Twitter” dient aan te klikken om de “tweets” (= berichten) van iemand te volgen. Met “Unfollow” kan je je uitschrijven. Onderstaande video toont hoe het een creatief vertrekpunt kan zijn om die terugblik vorm te geven.

John Padberg sj is een specialist van de geschiedenis en de spiritualiteit van de jezuïeten. In onderstaande video legt hij op eenvoudige wijze de kern uit van de drie geloften. Ook bevragend voor niet-jezuïeten.

“ Ik heb al mijn aandachtspuntjes van het begin van het schooljaar al afgewerkt. Er schiet er nog eentje over: ik zou wat willen werken aan mijn geloof. Kan je me wat tips geven ?” Ik was een dezer op bezoek bij vrienden. Dit was de vraag die hun 12-jarige zoon bij voorlegde. Zijn ouders wisten er niet goed raad mee en hadden de aankomende puber aangeraden om het hier even met mij over te hebben. Niet mis van die jongen. Het geloof stond dan mogelijks pas op de laatste plaats. Maar het stond toch wel op zijn verlanglijstje. Best bevragend ... Wat staat er op uw verlanglijstje? Staat meer geloof daar bij? En zo ja, heeft u goede tips om daar toe te komen ?

Het Paasfeest nodigt ons, elk jaar opnieuw, uit om ons te openen voor de openbaring van   het mysterie van Gods liefde. Zijn liefde is sterker en groter dan alles.   Ook dan wat wij kunnen geloven. Onderstaande video, gemaakt door een Amerikaanse protestantse kerk, nodigt uit om ons voor te bereiden op deze genade. Niet meteen op een wijze die ons, nuchtere Noord-Europeanen, vertrouwd is. Maar anders kan ook goed en leerrijk zijn.

Gisterennamiddag had ik een doopvoorbereiding. Het eerste kindje van een koppel dat ik enkele jaren geleden in de echt had verbonden. Het was een wat moeizame beslissing geweest.   Het ging niet over een geloofscrisis. Wel over een vertrouwenscrisis naar de Kerk toe. Enkele weken geleden hadden ze de knoop doorgehakt. Er was nu opnieuw rust in hun hart. “De Kerk maakt deel uit van onze familie. Het is voor een stuk onze thuis. Ja, ze is duidelijk ook mensenwerk. Daar leren we mee leven. We willen ons kindje het geschenk van het geloof meegeven. Niet zo maar een selectie, als in een supermarkt. Maar het hele pakket. We hebben even gedacht aan “Rent a priest”. Wat zijn we nu blij dat we dat niet gedaan hebben . ” Gisterenavond vertelde een medebroeder uitvoerig over de voorbije Italiëreis van zijn college. Het was de begeleiders zo opgevallen hoe gelovig die groep leerlingen wel was. Naar het midden van de reis hadden ze, als groep, spontaan gevraagd om te mogen deelnemen aan een e...

Een man met inzicht weet te zwijgen. Spreuken 11, 12

Ik zag het meteen aan de gelaatsuitdrukking van de jongen en van de oude dame. Het jongetje ging, verbaal, duidelijk over de schreef. Zo ook met zijn gebaren. Ze stonden in het portaal van een gebouw. Meteen na de feiten kwam – ik veronderstel - de vader van de jongen aan. Hij begon zijn zoon een uitbrander te geven. Deze laatste bond niet in maar verdedigde zich hevig. Plotsklaps sprong het kind enkele meters opzij. Hij haalde zijn draagbare telefoon uit zijn broekzak en beantwoordde een telefoonoproep. Het beeld stond even stil. Alsof het een evidentie was. Niet enkel voor de jongen. Blijkbaar ook voor de vader. Na twee minuten werd de ruzie gewoon verdergezet. Een half uurtje later moest ik een vergadering inleiden met een korte gebedstijd. Rustig en ingetogen, 20 seconden rockmuziek van een in een jas vergeten GSM incluis. Verschillende van de aanwezigen hadden hun zwart bakje naast zich liggen. Gedurende de vergadering verliet om de zoveel tijd de een of andere de kamer om me...

Andrea Bocelli legt uit hoe het komt dat hij toch leeft.

Gisteren ging ik voor in de viering van de Spaanssprekende gemeenschap van Antwerpen. Vooral Latino’s. Sommigen leken recht uit de Andes te komen. Anderen hadden typisch Spaanse trekken. Er werd duchtig gezongen en gebeden, naar beste Latijns-Amerikaanse traditie. Na de mis was er een social met koffie en taart. Ik raakte in gesprek met Carmen, uit Chili. Ze woonde al heel wat jaren in België en was afkomstig uit Iquique, een woestijnstad in het Noorden van Chili. Ze had   de beste herinneringen aan de paters die destijds haar parochie bediend hadden: padre Lorenzo, padre Paulo en anderen. Prijs!   Padre Lorenzo was inderdaad een “belga”, en nog wel mijn grootoom:   nonkel pater, een francisckaan die 65 jaar in Chili gewerkt had. Meteen begon ze allerhande anecdotes te vertellen over padre Lorenzo die blijkbaar veel betekend had voor Carmen en haar familie. Er zijn om en bij   de 1.200.000.000 katholieken, verspreid over de hele wereld. Eindeloos veel. En toch ...

Homilie bij de opwekking van Lazarus ( Johannes 11 ) We zijn goed vertrouwd met het verhaal van de verrijzenis van Lazarus. Het is een indrukwekkend wonderverhaal. Het is het laatste en het belangrijkste van de 7 grote tekenen die Jezus verricht in het evangelie volgens Johannes. Het toont dat de liefde van Jezus sterker is dan de dood. Het is zo ingrijpend dat de Farizeeërs en de Hogepriesters meteen erna gaan beslissen dat Jezus uit de weg moet worden geruimd. In het Evangelie volgens Johannes zijn we nu klaar om naar de Passie toe te gaan.   Ik stel voor om even in te zoomen op Lazarus. Misschien heeft hij ons wel dingen te leren. Strikt genomen komen we maar weinig te weten over Lazarus. Hij lijkt een wat kleurloos figuur. We weten dat hij de broer is van Marta en Maria. Dat hij ziek is en sterft. Zijn leeftijd kennen we niet. Evenmin of hij een gezin heeft of waarmee hij de kost verdient. Wat we wel vernemen is dat er sterke vriendschapsbanden bestaan tussen Jezus en Lazar...

Soms is het gewoon te sterk. Is het u ook al overkomen?

Samen met 5 medebroeders uit verschillende Europese landen werken we deze dagen rond de vraag hoe we het religieus leven in de Sociëteit van Jezus kunnen voorstellen aan jonge mensen vandaag. Conall, een Ierse medebroeder, maakt deel uit van ons groepje. Hij maakte onderstaande heerlijke video. Of hoe een boot een metafoor kan zijn voor de Kerk en voor het jezuïetenleven.

“ Ik had het gevreesd dat je me dit zou zeggen .” Met een vrouw was ik in gesprek over een aanslepend conflict dat haar leven al jarenlang verzuurde. Ze was manifest onrechtvaardig behandeld geworden. De pijn en de woede bleven haar achtervolgen, tot in haar dromen. Het verlangen naar eerherstel was groot. Ze besefte evenwel dat het onrealistisch was. Ze was ten einde raad. Behoedzaaam reikte ik woorden aan als aanvaarden en loslaten. Er was weerstand. Veel weerstand. Maar de vrouw snapte meteen waar ik het over had. Haar lichaamstaal maakte me duidelijk dat ze vroeg om meer. Toen ik het dan uiteindelijk waagde om het woord “ vergeving ” uit te spreken bleef het stil aan de overkant. “ Ik had gevreesd dat je me dit zou zeggen .” Beetje bij beetje klaarde haar gezicht op. “ Ik ben de gevangene van mijn haat. Ik wil af van dat blok aan mijn been. Ik wil verder leven .” De dame besefte dat ze nog een lange weg af te leggen had. Maar toen ze bij het weggaan mijn hand schudde, had...

In de Goede Week komt de Nederlandse vertaling van YouCat op de markt, de nieuwe jeugdcatechismus. Hieronder vindt u uittreksels uit het voorwoord, door Paus Benedictus. Uitdagend voor jongeren. Maar net zo goed ook voor minder jongeren. “Na het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) en binnen een culturele context die veranderde wisten vele mensen niet langer juist wat christenen dienden te geloven, welke de leer was van de Kerk, of ze überhaupt nog wel iets te onderrichten had, en hoe dit alles kon aangepast worden aan het nieuwe culturele klimaat. Is Christendom, as such, niet oubollig? Kan je heden nog op een ernstige manier geloven? Ook vandaag stellen vele christenen zich deze vraag. Paus Johannes Paulus II nam toen een gedurfde beslissing: hij besloot dat de bisschoppen van de hele wereld een boek moesten schrijven om op deze vragen te antwoorden. … Sommigen zeggen me dat de catechismus de jeugd van vandaag niet meer interesseert. Ik geloof deze uitspraak niet en ik ben ...

“ Gewijde Ruimte ” heeft een vliegende start genomen. De voorbije dagen kreeg de nieuwe ignatiaanse gebedswebsite gemiddeld tussen de 300 en de 400 bezoekers “over de vloer”. Uit de reacties blijkt dat ook meerdere groepen gebruik maakten van de schriftmeditatie om samen te bidden. Weet dat “Gewijde Ruimte” vragende partij is voor uw suggesties en commentaren. Aan het einde van de gebedstijd verschijnt er een scherm waar u “Feedback”kan aanklikken. Dan wordt u doorverwezen naar een blog waar u uw terugblik kwijt kan. Welkom! Misschien goed om weten dat wat u thans kan zien op “Gewijde Ruimte” nog maar een beperkt deel is van een ruimer gebedsaanbod dat wordt voorbereid. Op korte termijn zal de website grondig vernieuwd worden. U zal de gebedspagina’s dan helemaal kunnen aanpassen aan uw eigen voorkeur (lettertype, kleur, grootte …) en er zal meer ondersteuning worden aangeboden voor uw gebed. In afwachting heeft u misschien zin om de speciale vastenretraite te volgen die “Gewij...

Neen, eigenlijk is dit geen grapje. Wanneer kreeg u voor het laatst een publiek applaus?